Alle inzendingen over klapper

tjalken, met hun brede, bolle vleugels de krachten van de wind beproeven ik hoor de schippers woedend tieren, het helmhout stevig in hun knuisten omvat, ik zie de matrozen bij de zwaarden, ze schreeuwen: 'het wetter is dik en swier' hun handen laten de schoten vieren de tjalken gaan nu en masse door de wind en laten hun zeilen heftig klapperen…

Kup de wristers in klapper hurn als de woppers hun vals geschaid in de balsteren kookketels verburn met de kalkensterren vergaaid. Hin voestegels mostig gebuid Op de klampige klare womlaard. Us wiere land ons afgeschuid in gooie mandig al te zwaard!…

Hoor je het ruisen van de vroege cyclamen het klapperen van de vleugels van de vliegen het vallen van de overrijpe pruimen in het gras het zingen van de wind? ruik je de geur van natte hagen in de doolhof de geur van neergeregend stof het kruidige basilicum, de selderij het luie parfum van lavendel?…

Met klapperende zeilen ben ik kapitein met schip tegelijk. Geen man overboord ... 'kielhalen' komt bij míj niet voor. Ik zal ervoor zorgen, dat we allen bij de juiste thuishaven aanleggen... Het is de énige prijs, die ik graag in ontvangst nemen zal, om toch weer door te geven. In elke haven een herinnering. Een andere ervaring.…

Aardverwarmende orkestleider houdt zijn adem even in laat twee altijd maar versterkende luchtaanvallen de vallei van de niet voor niets nietsvermoedende stilte in gang zwengelen imponeert de natuur met een strengbedirigeerde triomfmars Snaren klapperen van de smeltende kou door een fletse of te gespannen nevel wrijft hen de slaap uit de haren…

Op straat klapperen de dappere mensen van de kou met hun gebitje. Van jouw mag het gaan plenzen, dieper in het krantje spit je. Je pakt je leesbril want je hebt geen lenzen en verzit je, dit nieuws behoeft geen telelenzen. Buiten de deur vertoeft nu een steur, dus hoed je voor de elementen.…

Hij laat het venster klapperen en kraken, en rust niet totdat het hem binnen laat. Hij slaat een gat en dan begint de jacht op glazen die hij op de vloer laat spatten. De viltjes op de tafel laat hij vliegen en de gordijnen klappen op de maat. De staartklok en het borstbeeld waaien om.…

de gespannen lijnen krijgen vat op hoog klapperende zeilen. een scherpe steven snijdt met weinig gerucht diepe zee aan. we raken buitengaats. er is een wisselend tij van mist, de zware deining onaangevochten vloeiend traag grommend donker zinkend om weer hoog te komen als een zware berg zout water.…

De Klappers die staan roerloos langs de post En in de verte hoort hij kamponghondjes blaffen Hij had zo graag nog even willen maffen Maar het was tijd,zijn maat moest worden afgelost En even later loopt hij de hondenwacht Met in de arm, op scherp zijn dienstgeweer Hij vreest gevaar, en dat komt altijd weer Benauwder nog dan overdag--dat is…

maar bekwaam schuifelen eenden over het bevroren parelmoer van de vijver in het kleine park, gewoon plat op hun gemak, zonder behoefte aan gesnater of luid klapperen van vleugels, ingedommeld en tevreden op een overschot van de natuur, buiten een gevaar voortgegleden niet in besef van tijd en duur.…

woorden en tranen zeg maar leed het vreet aan mensen zuigt je leeg als door een non-stop slangenbeet daar zijn er nog die aartsoptimisten van bloemetjes, bijtjes en een door liefde overgoten hemel soms is dat pure fantasie of zieltogend gezemel zeker, de zon schijnt achter grauwe of witte wolken en iedere ochtend kennen we het klapperen…

de fonklende zon Tussen de jaloezieën door -- Zij klapperen zacht in de wind - Zacht, zacht tegen mijn hart!…

geploegd onze zandkastelen op het strand weg zien weken waar me we met een plakkend waterijsje de hele hete middag op hebben gezwoegd of het kwijlen van de oudere mens dat druipt over een ongeschoren gezicht, man of vrouw maakt niet uit, bij het nuttigen van het toetje morsend door trillende gewrichten en de mond de echo verspreidt van het klapperend…

al zou hij wijd open waken over de lange stromen herfstbladeren klapperend als een vals rapier op straat, optornend tegen de schouder van een regenwolk, de hoge man zwijgt vol verachting bars in het oude hart van de stenen stad.…

' ik drink in haar schreeuw van overgave het glijdt met duiven naar mijn buik waar de witte vleugels in het rode spatten en ze trilt en het sijpelt langs haar borsten haar nagels staan in mijn rug krast mij met ongekende kracht in de zijden lakens en vensters vliegen open en witte duiven bloedbevlekte vleugels klapperen in de kamer met…

Zijn kaken klapperen neurotisch en gefrustreerd op en neer. Sleep de noten maar aan. De hoogtepunten werden door dwaze leken als dieptepunten gemarkeerd. Hij viel in een onbekende hoek in een eeuwige slaap. Had niet gebeurd als zij niet gezwegen had en hem volop bemind had. Lilith is wel heel wreed geworden!…

Klapperende deuren, windkracht negen. Bed uit, probleempje opgelost, wat een zegen. Een uurtje later. Nu is het mijn maag die de aandacht vraagt. Eerst wat eten lijkt hij mij aan te bevelen. Wie ben ik om dat niet uit te voeren. Een stuk kaas, een banaan, langzaam raak ik over mijn toeren. Half zes. Ik lig naar mijn wekker te staren.…

kou deed mensen hun tanden klapperen en heel veel kinderen opgewonden die op hun ouders arm of aan de hand van oma en ook opa, zelfs aangelijnde honden wachtten aan de waterkant. Sint riep tegen hen: Olaaa!…