Alle inzendingen over koeien bustehouders

Zonder bustehouders grazen zij als verlichte goeroes in de wei...…

bij kunst op het balkon (Borne 2007) een bonte verzameling van bustehouders netjes geordend op kleur... in allerhande maten zijn ze te vinden te kust en te keur hangen daar in weer en wind te kijk voor de voyeur…

Een koei is iemand met twee oren, En aan weerskanten een horen, Volgens de Hollandse Naturalist Verboom Is zij de uitvindster van de aardbeien met room. Ook waren rundermest en rollenden Vóór de koei heur tijd nog onbekenden.…

In de dwarse blik van toevallige koeien je ogen gezien. Waarom kijken ze me aan? Weet toch wel dat ik nu zonder je ben en zo verder moet? Koud is deze stilte. En kil is de dag die verder moet.…

(elfje) koeien blijven mij boeien of zijn zij meer geboeid door mij…

bij te veel gasvorming drijft de lebmaag naar boven diarree is vaak het gevolg humeurigheid en droevig geloei gebrek aan eetlust, geen melk zorgvuldig dus, na eerst ontsmet een snee gemaakt, de lebmaag beetgepakt en op haar plaats geduwd vastgemaakt met oplosbaar draad vier magen weer in evenwicht het gas zachtjes de darmen in gemasseerd…

(1) winterwarme stal snuiven, gezoem van vliegen de volmaakte rust (2) eruit! staart omhoog schonkige lijven rennen lente in de bol (3) kauwen herkauwen loom in het zomerse gras ogen op dromen (4) striemende herfstbui dicht bijeen, kont naar de wind en de kop omlaag…

als je het hek over kon streelde je de warme vacht van koeien onderweg als je kon blies je vaart in de molenwieken in de rimpelloze sloten liep je met het vee mee de stal in, rillend, huid aan huid liet je tijd zijn liet je de zon liet je d’r niet los…

Andere tijden met Akkerland en weidekoeien, Kippen die alle tijd Van de wereld hadden, Die meer scharrelden Met elkaar dan met Een voortijdige dood - Eenvoud en geborgenheid Het vertrekpunt, Ontwikkeling die eindeloos Doorging en nooit stil mocht Staan - tot de tijd mij inhaalde, En het moment aanbrak Om mijn ontwikkeling…

zij grazen vredig deze zondagmorgen hun huid licht op glanst in de voorjaarszon een suizelwindje voert uit de verte klanken aan van de oude dorpskerk als oproep tot gebed het groene lover omlijst koeien in hun wei…

Aan de rechterkant water er links de weilanden, grazende koeien sieren het plaatje. Ineens valt m'n oog op een wit geval in de sloot, ik schrik, zeg tegen eega:wel sapperloot,er staat of hangt daar: een koe in de sloot! Hij rijdt naar beneden en ik pak meteen, mijn mobiel want dat moet je wel vanzelf.…

Vaak terwijl ik lijd aan zelfbedrog waar ik ook ga loop ik verblinding achterna zorg goed voor mij tranen die mij volgen overval mij met voorspoed verstop mij aan de binnenkant van jullie frivole bustehouders laat af en toe God in ons.…

in een afgesloten groene vlakte met maar één paardenbloem in de wei zag ik vele bonte koeien grazen maar de paardenbloem… wandelden ze voorbij. de bloem groette gerust de stoere koeien mede door haar vriend de… wind want die liet haar hoofdje buigen en dat werd door de koeien sterk bemind.…

'De dichter is een koe', schreef Achterberg Zij graast, herkauwt, wat bundels melk doet vloeien Zij soms, als Hanlo, oote-boe gaat loeien! Wie luistert, snapt haar taal tot diep in ’t merg: Ik wil géén krachtvoer, gras slechts uit de wei Ter wille van de Pure Poëzij…

Er loeien koeien, schapen blaten, en de wind -- zaait de zaden uit.…

Het mooiste meisje van de klas verschikt onwennig bij haar schouder een bandje van haar bustehouder; ze draagt dat rare ding maar pas. De meester, achter brilleglas, ziet toe, ontroerd, en denkt: 'Wat zou d'r gebeuren als zij tien jaar ouder en ik eens tien jaar jonger was?'…

twee koeien lagen koei te wezen en aan de stilte te genezen ze zagen dat het leven goed was waar nergens hier een moet of spoed was ze dachten niets, dat was volkomen overbodig een koei heeft geen gedachten nodig 't gesprek ging enkel maar per staart zo'n staart is expressief veel waard het gras, de vliegen en de regen volkomen zeggen…

U kent wel die verhalen, Over oude koeien uit de sloot halen. Op de foto zie je dat deze daad Moeilijk en ingewikkeld gaat, Om een koe uit de modder te halen. Ook met oude koeien Moeten wij ons blijven bemoeien.…

De treurwilg wordt als eerste groen. Het zijn mijn vroegste kinderjaren. Ik weet geen woorden nog, ervaren dat deed ik onbewust nog toen. Ik lag maar simpel in mijn wieg, naar boven, naar de lucht te staren. Er kwamen wolken langs gevaren en dichterbij zoemde een vlieg. Mijn ik had zich nog niet gevormd. Wat het betekent om te leven was…

roep ik hen van verre toe ja, verdikkeme wat fijn dat u het ons meldt dat is van de eerste bustehouder gedragen door mijn oude grotemoe mijn opa was directeur die snoeper fabriceerde fijne lingerie zij droeg derhalve een directoire en was ongevraagd zijn mannequin voor de notabele fine fleur dag en nacht stond ze voor hen klaar…

Van de koeien is er alleen nog de kont op weg, ver weg zoals jouw kus en kont is.…

Hoekige koeien: geen mens zou ze zo maken – koeiemachtig mooi!…

De nevel onttrekt de koeien aan de aarde slierten herfstavond…

Vroeg in de morgen Koeien grazend in het land Zonovergoten…

op lage grondmist drijven koeien zich van niets bijzonders bewust…

zwart van de koeien en plastic balen kuilgras het groene hart…

De koeien kijken me aan alsof ze vragen: leef jij zonder gras?…

Gedempte stilte van fijne regen, koeien – trekken aan het gras.…

in het dal staan schapen en koeien een mandarijn rolt een citroen rolt jonge bomen rennen langs de heuvels een mandarijn rolt een citroen rolt schapen en koeien blaten en loeien de mandarijn rolt het gras en de bomen wuiven en joelen de citroen rolt…

De koeien kunnen hem minder bekoren En hij krijgt de wind van voren Nu wordt hij gekeurd Gedaan het hard labeur Hij wordt geveld Voor de kleur van het geld De koeien loeien voort Want voor de poort Staat er een ander exemplaar Een jonge adonis zowaar…