18842 resultaten.
Zo'n laatste dag
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 129 Op een dag als vandaag
keert hij zich nog even
binnenste buiten
schudt z’n primitieve
oerdriften weer eens op
We knallen
we lallen
we vergallen
we zijn even die
wie we ook diep in ons zijn
het beest in ons heft op z’n kop
Ach dat moet toch kunnen
laten we mekaar wat gunnen?…
Van oersprong
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 Als een dolfijn die denkt
een kat te zijn met negen levens
sprong zij in het diepe water
Poseidon hier kom ik
Neptunus daar ben ik
hoe meer zee hoe meer min
Moeder Aarde vaarwel
Vader Zee ontvang mij
ik ga weer naar de bron
vanwaar we kwamen
daar wacht ik
ooit keert iedereen terug…
Blije gezichten vanwege de zon!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 De vijand keert om
zo hoop ik althans
als iedereen niet dom
nee zegt tegen de kans?
We winnen terrein
zonder kogels of schieten
we zullen het winnen
anders zijn we niet te genieten
En dat laatste mag je
niet vergeten
Want de zon schijnt,
dat moet je wel weten.…
Eender
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 65 in herkenning
alsof we hier nooit waren
keert de rust terug…
WARE KLARE TIJD
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 wat en waar is de tijd
is het die zoals we die
destijds hebben
ervaren
is dat de ware
of die zoals ik ze nu
samenvattend in een flits
terug droom al die
voorbije jaren
vertel me welke wijn
is toch de klare
niemand die echt
de ware kent
daarom zeg ik
de enige ware klare tijd
is hoe je het ook
keert of wendt
nu op dit moment…
Zwanenzang [aforisme]
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 189 Als de liefde lacht
keert het binnenbeeld
naar buiten.…
Mysterie
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 230 Nog vraag ik je waarom
je lacht en je keert je natuurlijk om.…
we spraken niet
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 743 nabijheid
en ik glimlach
het beeld zo broos
in je gelaat
of in dagenverte
wanneer, zo licht, ik naar
buiten kijken mag
heel even
zonder geluid
vond de tijd de zee in jou
en herkende ik het huilen
om al het beminnen
wanneer is liefde eindeloos,
vroeg je, aan het eind van de dag
ik wist het antwoord
en stierf
opnieuw…
internet heeft 2 kanten van het verhaal
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 791 tot op heden vlogen de woorden
mij om de oren als ik weer inspiratie
vond door te schrijven met een pen,
vol betekenis golfde het op het papier.
Dat nu ook al jaren het internet als vast hulpmiddel
wordt gebruikt komt door de korte bochten,
Zonder ook maar een omweg geeft google
Mij de betekenis van eenzelfde woord
Maar de site waar ik…
waar we waren
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 286 vreemd blijft het
om het bed te zien
kussens liggen stil, haast gerangschikt
als museumstukken in een eigenaardig, oud licht
het wordt koud, killer dan buiten
ook dit schrijven kost meer tijd
zoals de weg langs muren
en loze lakens
het doet pijn
wanneer jij beweegt in een veranderde blik
en ik vecht voor eigen recht
de hemel leeft met…
Verzuurd?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 200 Vergeten tijd ligt
achter ons, in angst
baren we het leven,
tussen geboorte en
de eindigheid, we zijn
schipbreukelingen van
de hemel en de diepten
van de zee, we zijn het
ontgonnen land, borelingen
uit de eierstokken van de
zon en maan, de horizon lijkt
verder, zeilen bollen minder,
blouses minder wit, hét
ontbrekende in de volheid…
We zijn overal mijn vriend.
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 840 Toekomt en verleden schuiven nader zonder
gevaar en berouw, het maakt niet uit waar
en wanneer het verval zich dient, want we
zijn nu bij elkaar en overal mijn vriend.…
Het vloeit door ons heen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 166 de ander vlecht de loten
met lemen wortels in het gras,
nectar vloeit uit kristalen wijsheid
te ademen uit zelfstandigheid
zijn we vrienden in een lot?
zijn we van een gelijk ras?
krom gebogen in z’n denken
waarin hij het meest gedijt?…
Als ik dit huis verlaat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 366 Wanneer ik je morgen
moet verlaten
ontkleedt me van mijn
angsten als stoffelijk
wezen en leg mij in het
glazen ledikant, waarin ook
jij geboren werd, vertel me
je verhalen als ik ooit
weer naast je wakker word,
zodat ik over je kan waken
in het moment van stille dood
die tijdelijk wordt opgeschort,
laat me meevaren in
jouw…
Het taaiste ijs?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 79 hemel wordt weerspiegelt
en uiteindelijk uit glas blijkt te bestaan
het tart geluk in elk dierbaar moment
waarvoor een naam is gekozen, magisch
licht om de schalen van de wereld te
breken, kroont zichzelf met tederheid
waaruit een nieuw embryo zich met
lauwerkransen presenteert,het taaiste
ijs als dunne vliezen breken zal, zijn
we…
alles wat we deden
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 677 hoe voelt het
om weg te zijn, om nooit meer
gezien te worden
om te weten dat tijd alles zal wissen
en dat je aan de dood om een uitzondering vraagt
is het niet zo
dat door te tellen tot oneindig
alles elkaar aanraakt
zacht of stormachtig
traag en dan weer razendsnel
is er een herinnering
of nog iets van het onbewuste
van wat wij…
We bestaan
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 129 Ieder afzonderlijk individu. Een individuele
regenparaplu voor de grilligheden van het
levensklimaat. Een opmaat van de stuntelaar
die weldra voor zijn mensdom staat.
Een vrouwtje of een mannetje onderweg
tijdens zijn bestaan. Somtijds regen na
de zonneschijn, maar zo nu en dan een
duikelaar na een verwoestende orkaan.
Een vrouwtje of…
de ander zijn
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 de waarheid is
een lekkende sloep
die in de geulen
van zeeën verdwijnt
wijs naar het wolkendek
val neer in het stof
roep goden aan
beschuldig anderen
huiver omdat de
oorlog altijd weer
begint omdat we
de ander verliezen
laten we verhalen delen
en samen reizen
zonder huiver zullen we
weten dat we de ander zijn…
Wij zijn geen vreemden,
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 25 zijn gemaakt en droogt het
ziltste zout van ervaring op het gelaat,
Kijk om je heen, zoals je bent verstaan,
we zijn geen vreemdeling in dit bestaan.…
We zijn zand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 We zijn even.
We noemen het leven.
Het schuurt langszij.
Scheurt het wezen
tot het besef voorbij.
.
We bestaan
tot we vergaan.
Elk verband verkruimelt
tot het laatste restje verstand
naar beneden tuimelt.
We hopen dat er iets is
dat de loper om zal keren.
Maar er is geen meesterhand.
We zijn zand.
.
“Druppels”…
Zijn we op zicht?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 34 Wij komen van ver,
om weinig te begrijpen,
blijven we op zicht?…
Zoals we zijn?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 25 Uit het ziende oog
van de orkaan
wie hem raken zal
in afzienbare tijd
even een niet
waarneembare
kalmte in een
oorverdovende
stilte van
ingehouden
adem, achter
de on-aardse
schreeuw, verloren
energie komt
in vervoering
barst open, daar
openbaart zich
de onneembare
zwaartekracht uit
de diepzee geboren,
zoals we…
We zijn op zicht?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 37 Of komen we van ver,
om weinig te begrijpen,
we blijven op zicht.
Blijft het oog van het
heelal op ons gericht?…
onvoltooid verleden tijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 57 we zouden
uit deze nacht springen
alles terugbrengen wat we namen
naast het verdriet wandelen
we zouden
oefenen in hoop
volhardend vol leven zijn
uit de wrakstukken herrijzen
we zouden
naar het licht reiken
een naam geven aan het verdriet
een boot vol liefde zijn
we zouden
een koor van stemmen zijn
leren van onze schimmen
onszelf…
Door het geloof
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 167 Door het geloof hebben we vrede met God
Door Jezus Christus onze Heer
Hij ziet in gunst op ons terneer
Wanneer we zullen leven naar Zijn gebod.
Door het geloof, mogen wij leven
En ons vertrouwen stellen op de Heer
Want Zijn goedheid keert steeds weer
Zoals het in de Bijbel is geschreven.…
Onze levensreis
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 167 Onze levensreis begon als kind
Toen we nog geheel afhankelijk waren
En niets in deze wereld hadden ervaren
We werden gekoesterd en bemind.
Na verloop van jaren werden we zelfstandig
We moesten onze levensweg zelf bepalen
Dat ging dan vaak over bergen en door dalen
En we vervolgden onze reis eigenhandig.…
Onze levensreis
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 143 Onze levensreis begon als kind
Toen we nog geheel afhankelijk waren
En niets in deze wereld hadden ervaren
We werden gekoesterd en bemind.
Na verloop van jaren werden we zelfstandig
We moesten onze levensweg zelf bepalen
Dat ging dan vaak over bergen en door dalen
En we vervolgden onze reis eigenhandig.…
Onze levensreis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Onze levensreis begon als kind
Toen we nog geheel afhankelijk waren
En niets in deze wereld hadden ervaren
We werden gekoesterd en bemind.
Na verloop van jaren werden we zelfstandig
We moesten onze levensweg zelf bepalen
Dat ging dan vaak over bergen en door dalen
En we vervolgden onze reis eigenhandig.…
modus vivendi
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 943 nu we zelf wat milder zijn
leerden leven met de pijn
en toch vrienden konden blijven
al gebeurt het af en toe
gefrustreerd de hunker moe
diepte in niet te beschrijven
dan de blik hoog want ik weet
de grond word je vlug te heet
vlucht in afstand en stilzwijgen
zie de benu keert niet om
verzamelt kracht uit de zon
om uit zijn as op te…
Er zijn ook moeilijke kanten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 384 Er is slechts duisternis en onvermogen,
maar wacht: eens keert het weer.…