Alle inzendingen over kromme zin

Klassieke snacks zijn minder populair Men heeft niet zoveel trek meer in kroketten Of zin om frikandellen weg te zetten Wat lekker is, dat haal je toch van ver? Maar binnenkort gaan wij weer heerlijk happen; Dan komt de pepernoot weer in de schappen!…

vreemd hoe het kan lopen Zo zonder stilte, of gemis Dat ik onbeperkt blijf hopen Dat dit is, wat het is Dat geen hart breekt van verlangen En ik me nooit vergis Dat ik mij niet meer laat vangen In de liefdesgevangenis Maar waarschijnlijk gaat 't over Al heb ik nog geen zin De blindheid van de liefde Brengt mij terug, bij het begin.…

het was een donderdag niets vermoedend op de bank tot het kwam die ene traan op je wang vervolgens die ene zin voor hem is de poort geopend hij heeft de stap naar de andere kant genomen de poort is gesloten en hij zal nooit meer terug kunnen komen die ene poort, gesloten voorgoed…

gek word je doe steeds het goede kies het juiste gek weg de grens van deugd en fatsoen geen zin om de rij te sluiten weg vrij is je keuze tussen donker en licht verantwoordelijk voor je leven ben jij…

Niets dat de woorden dwingt want het verhaal is gevonden waar hij zichzelf zocht en zijn schaduwen en stemmen hem wanhoop deden drinken en slapeloos geloven dat ik besta in elke zin die ik bedenk en die ik hem geef zolang hij elk van zijn fantasieën demonisch maakt.…

Toch hadden wij geen zin in straatprotesten; Wij spijbelden; dat vonden wij het beste.…

dat ik niet mocht vragen er geen ja was geen nee mijn antwoord van geen tel ik wist het wel verscholen achter vlaggen kleurrijk dansend in de wind van hun waarheid dient taal dan niet om elkaar te verstaan een zin te zien waar woorden samen staan…

(20 maart 2008) de laatste dag mijn laatste trein ik voelde al een beetje pijn dit was het dan zo moet het zijn wat sentiment een vleug chagrijn een beetje weemoed voor de vaak iets van berusting in de maak doch naar verluidt in zekere zin 'is dit vertrek een nieuw begin'…

Hier komt alwéér die zin: Hoera, dit is een triolet! Ik zei 't al aan 't begin.…

door schoon wolkfloers keren beelden met tussenpozen terug waarin ik dacht in de verte glanst serene stilte aan hemelse sterren die eens liefde schonk zichtbaar in de ander liefde is meer dan één bladzijde dat ziel en zin vervult…

wat als je handen voegwoorden zijn en al te vroeg binden, terwijl mijn zin nog koud is? hoe wij dan toch over veel vertelde tijd taal ophangen aan vingers en ze uit haar voegen wrijven tot ze barst. zoals betekenis nu dichter bij letters kruipt zo ook wij zo ------------------------ uit: 'Op het oog', 2004.…

Je gooit je medicijnen weg En spuugt ze uit Geen zin meer om te leven Je wilt een spuit…

onthullen zullen ze nét niet verbergen eerder ze dalen liever in daar waar ik ze een rustplaats gun om even te verpozen mijn woorden lezen uit tonen zich pas na het stemmen ze zoeken samenhang, de zin wat ik jou toevertrouw is gisteren gekozen…

woorden vielen in waaiers uiteen door vuurwerk van de zin strofen schoten als pijlen naar ongekende hoogte cirkelden daar in steeds snellere vaart tot een veelkleurig begrijpen als apotheose werd het gedicht met een oorverdovende knal door witte guirlandes uitgelicht…

Hoop voor de toekomst, kijken naar de zin van het bestaan op mijn verdere levenspad.…

Je zult toch maar een roker of te dik zijn Als anderen hun zin gaan krijgen wordt Daarom straks je salaris ingekort Zo'n toekomstbeeld moet vast je grootste schrik zijn Bedenkers van zulk tendentieus gedonder Zijn, geestelijk, zèlf stukken ongezonder…

Verstand vol mis trouw vol wan liefde vol loos Had ik kunnen weten dat had ik het willen weten alles lijkt opgelost maar blijft een raadsel Mond vol zwijgen hoofd vol leegte vol zonder zin…

Het trio Marga, Patty en José, Dat schaars gekleed uitdagend stond te springen, En ronduit zong over de stoutste dingen, Heeft er geen zin meer in en stopt ermee. En toch, na ‘Yes I Do’ en ‘U.O. Me’, Was ik beslist in Luv’ op alle drie.…

In Haren heeft ie lang genoeg gezeten Maar nóg een feestje zit er echt niet in In ‘Project Exit’ hebben ze geen zin De laatste keer zijn ze nog niet vergeten Op 1 april gaat hij z’n post verlaten Dat is een goeie...hou hem in de gaten…

Wij dachten en wij schreven verzonnen samen over liefde hartstocht met passie die nooit zou zijn Toch ben jij hier Niet aanwezig in fysieke zin, maar wel in de spiegel beider levens daar echt geen Muur te hoog reikt China, 2001…

Het gapende gat gedicht vlak voor het slapengaan met een instant inzicht Je leegte zou onmetelijk groot geschreven staan je warmte onvergetelijk Hoezeer zou ik je missen op je terugkeer wachten kon ik me nog vergissen Geen zin meer in Zen denkend aan je gedachten die afvragen wie ik ben…

De pakjes uit mijn jeugd Goudappeltje en Appelsientje kwamen Als vintage in de supermarkten samen Hoe heerlijk toch, zo’n schap vol kindervreugd Nou ook nog Pompelmoentje en Fruitdruifje… Ik krijg haast zin, joh, in ‘n mieters fuifje…

De tafel gedekt de zon in de bomen de bloemen in pracht de zomer heeft er zin in Zomer 2014 en neemt maar moeilijk afscheid Herfst 2014 Warmste 1 november ooit 22 graden in Nederlands Zuid-Limburg!…

je schreef me maar de letters dansten niet de krullen in je schrift kleurden geen passie waren hoekig in de tegendraadse vorm zwart op wit je tekst vol dissonanten in een vlakke symfonie door de laatste zin vaarwel het is voorbij doofde voor mij jouw melodie…

Een poort als ingang een poort voor een nieuwe begin de kracht van het leven stond als hoofdletter van mijn zin. Herboren zoals jij bent zelfverzekerd volmaakt transparant jouw poort staat open die ik als een bundel eeuwig omarm.…

grasscheuten groeien voor mijn deur mooi groen vers jong leven zo pril met dauw omgeven alsof geluk de boodschap is zo staan ze daar vol goede zin ik raak ze aan en snuif hun geur beleef een nieuw begin…

de kunst draagt stut gipst bouwt boetseert ver daarbuiten een andere tijd ze kerft tekens in het landschap buiten haar oevers stelt ze leken op de proef kunsten ploeteren en politoeren de verbeelding van de de zin van een terpentijn bestaan…

zo zin je te aaien en te knuffelen minnekozend aan je hele lijf te snuffelen je handen plat te knijpen je lippen zwoel te verwennen ik ben niet meer te temmen zou alle zeeën doorzwemmen en heel, heel ver rennen voor één kus van jou…

De koe die hier in Tallinn zit te wachten Op aandacht die zij – nogal wiedes – krijgt, Is fraai gebronsd, heeft goede zin, maar zwijgt, Al heb ik een idee van haar gedachten: “In Frankrijk hebben ze ‘la vache qui rit’, De Esten hebben mij, het liefst bien cuit.”…

Ach, ik wil zon en strand en friet Het doet me niet zoveel als ik zo'n brand zie Ik vlieg gewoon naar Rhodos op vakantie Aan mijn kant van het eiland fikt het niet Evacueren weiger ik, geen zin Ik smeer me wel een keertje extra in…