210 resultaten.
Antifoon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 104 ik zit veilig op de schouders
hoog boven aarde verheven
zo kan ik met mijn armen reiken
naar verleden en toekomende
tijd, samengebonden als
korenschoven in eeuwigheid
alle bomen zwijgen in koor
vergroeid met bekend terrein
ik had nog kruimels neergelegd
die allemaal verdwenen zijn
misschien ben ik verdwaald
of waren de vogels me…
Glimp
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 351 Ik slinger het anker naar jouw onderlip
Een wijnrood, roerloos baken
En klom naar dat bruisbad van vlokken
Genesteld tegen tandvlees
Je kon me wegslikken als een kruimel
Gisteren nog klom ik reikhalzend in de mast
Jouw lendendoek
Door stormvingers losgeknoopt
Waait tegen mijn gezicht.…
Toch iets
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.880 Ik heb slappe benen
Mijn hoofd zit vol met snot
Mijn maag draait veertien rondjes
Mijn adem ruikt verrot
Mijn rode ogen tranen
Ik lek mijn oren leeg
Ik houd geen kruimel binnen
Ik schrik als ik me weeg
De koorts heeft mij bevangen
Nooit had ik zo’n ziek lijf
Maar wel heb ik een computer
Met een bikkelharde schijf…
De zwerver
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.091 Op het hoekje van de straat
Met zijn zijn fles en zijn viool
Een slok om te kou te verdrijven
Dat is de taal die hij verstaat
Gehuld in een versleten deken
Staart hij naar een witte duif
Zoekend naar de laatste kruimel
Die de eenzaamheid even doet doorbreken
Wachtend op de koude nacht
Die spoedig zijn intrede weer zal doen
Denkt hij aan…
Ode aan de mus
gedicht
3.0 met 6 stemmen 4.958 Schuim onder de vogels,
schuim dat wegstuift en
weer aanwuift als een
kwetterende stofwolk,
schorem dat vecht om
elke kruimel, stof-
badend plebs, honk-
vaste landloper,
Jan Rap die doodgaat
zonder maat, brutale
bek die stinkt naar
paardenvijgen, gespuis
dat vliegt.
------------------------------------------------------…
zaaien en oogsten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 we dorsen hebzucht
en maaien akkers met graan
we rapen kruimels
en plukken leven
rijp groen zoet en bedorven
zaaien we twijfels
vergaren woorden
met de zeis oogsten we taal
we nemen elkaar
op korrels van zout
of we zaaien stormen in
glazen met water…
Vrijdagmarkt
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.124 Het ruikt er wee
ook naar appels, citrusfruit
Naar vis uit zee
in hete olie gebakken
Fruit met rot
ligt al in de goot
Mussen doen zich
te goed aan kruimels brood
Ze zijn er
even uit, de vrouwen
Hun tassen zwaar
en meest van plastic
Ze zullen niet rouwen
als de tassen kunnen
worden neergezet voor een roddel
of een gesprek…
de ogen van Aarsman
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 78 in tijden van grote schaarste
en armoede laat je schaamte varen
kijk je niet op een smetje
ben je blij met elke kruimel
daar moest ik aan denken toen ik
die grote foto in de Volkskrant
van j.l. donderdag 28 augustus zag
ik voelde mijn lekkere trek
uit schaamte op de loop gaan
en groef diep in mijn herinnering
naar de laatste keer dat…
Etensgast
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 772 Terwijl wij kruimelend
ons brood opeten
zien we zijn borstje
rood vooruitsteken
kleine kraaloogjes
houden ons in de gaten
hij wacht minutenlang
vliegt dan weer op
van struik naar tak
steeds in de buurt
als we omkijken
na het weggaan
zit hij op onze plek
kijkt nog steeds
alsof hij zeggen wil:
loop nu maar verder
ik ruim hier wel op…
Op sokken
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 393 veeg de bewijsstukken maar van tafel
en de kruimels onder het kleed
draai de klok maar terug naar gister
als of het er allemaal niet toe deed
hoe je haar hebt geslagen
viel ze pardoes op de grond
sneed haar gil door merg en been
alsof de wereld niet bestond
heb je ziedend het huis verlaten
ben je heel hard weggerend
haar snikkend achterlatend…
Heksen-buur
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.880 Ze krast "wíe was aan de deur
er liggen kruimels op de mat
ik ruik bier en sigaretten-geur
er is naast het toilet gespat".
Ze klost stampend en driftig
met bezem de kamer door
ze is weer eens flink giftig
en híj krijgt de wind van voor.…
DODENHERDENKING
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 940 Een zonnige dag in mei
vogels die vrolijk kwinkeleren
geritsel van een bamboeplant
mieren met kruimels jongleren.
Even wordt de rust verstoord
door het blaffen van een hond
zit 'n lieveheersbeest op m'n hand
er fladdert een vlinder rond.…
voortplanting
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 677 in elke celdeling
schuilt een kans op
een nieuw levenslot;
gewoon een speling
in een ogenblik
verveling van een
achteloze God
ieder lichaam wordt
langzamerhand tot
chemische fabriek
waarin een kruimel
stof kan leiden tot
fatale stilstand
van het mechaniek
elke ademhaling
voegt heel banaal
een nieuwe regel
toe aan het verhaal
dat…
Frietkauw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.600 Balancerend op de rand
van het vederlichte plastic bakje
pikt de frietkauw naar
de laatste hardgebakken kruimels
wegdromend in een restje met regenwater
aangelengde mayonaise.
Overal thuis te vinden.
In de volgekotste steeg "Achter de muur" genoemd.
Op een grasveld of een schoorsteen.…
Even Leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 561 Je kneedt uit de klei
In een ijle luchtbel
De lijn van haar lijf
Eén moment maar
Je schendt de murmelende stilte
Haalt haar onderuit
Met een vlindervleugelvlugge greep
Haar broze enkel in jouw vuist
Tot zij gelaten bengelt, een liaan
Een dood gewicht dat suist
Tot het beeld barst
Het hangend naakt een traan laat
Het puin, de kruimels…
Vuurzee
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 848 De avond opent zich
met kruimels maanlicht
sterren als kastanjes
vallend uit alle bogen van de horizon.
Het vuur laat zich niet vangen
de nacht rust in haar handen
lilalinten strijken door de nacht
een onzichtbare schaduw houdt de wacht.
Daarachter ligt de wereld open.…
Bladerdeeg
gedicht
3.0 met 29 stemmen 10.116 Kruimels die kietelen
– zij een saucijzenbroodje
hij een croissant –
zullen ze elkaar ooit vinden?
Ik denk van wel
want
in de bakkerij van het leven
bladert deeg de boeken
gist altijd het bloed
rijst lust de pan uit
poedert meel als sneeuw
spat het slagroomvlokken
uit wel twaalf spuiten
trompettende olifanten.…
favorieten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 159 en dopluis
dit zijn mijn vrienden over het plavuis
snuittor en dagpauw, roofwants en lieveheer
kale en behaarde bosmier zie ik meer en meer
over het petroleumstel, uit de gootsteen
dit zijn mijn vrienden om mij heen
in de broodkast, in een meelpak, over het fornuis
daar klinkt er gekriebel, dan hoor ik geschuifel
is er een ruzie om een kruimel…
Doodstil
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 312 De tijd tikt achter vreemde muren,
een ekster pikt kruimels brood
van een bevroren vensterbank.
Het licht verzamelt moed om
zijn bestaan te vullen.
Lege gedachten zijn waardeloos geworden.
Onder het balkon is het doodstil.
Soms springt er iets wit op,
maakt afdrukken in zijn hoofd,
rent rond in gekwelde gedachten.…
warm
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 107 in mijn wintertuin slechts
een roodborst, oude vorst
en ik sta bevroren op mijn plek
de vogel zoekt tussen de sneeuw
zijn snavel witter, als hij kruimels eet
en vet, hij
danst op randen van versteende potten
de vleugels vluchtig en zijn borst
geeft licht
ik sta bevroren
warm mijn tepels met mijn linkerhand
de ander houdt het vast…
Ze beeft
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.208 Sleept zich starend door het slopende
en slaapt in het gapen van de dag
Wil geen kruimels morsen
want in haar betoverde kamer
huizen muizen
en een vlieg wordt rat-gelijk.
Ik zie het niet,
ik zie het aan
Ik kijk.…
Het raam maakt een kier
gedicht
4.0 met 29 stemmen 7.263 Het raam maakt een kier
en de tafel tot hier
breekt
op slag
en de tafel is niet bij het raam
maar hier naast me gaan staan
aan de voet van de tafel
valt het kleed van de tafel
in het licht van het raam
buigt het blad een armlengte
knikt in de elleboog een reep
in de lade, kruimels paperclips
het stuk karton dat de tafel recht
en het…
waterval
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 409 in de tropen gromt de dondergod
in een woelige sluimer
druppels versmelten tot een straal die opbolt
doorheen de grillige darmen van een grot
naar de rand van het hoge rotsvlak
de trechter die zwelt en overhelt
de stroom is een glinsterende tong
die gruis en slijk loswoelt
haar bedding slijpt tot kruimels
ze tuimelen in de kloof
door…
Kruimeldief
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 205 Acht kadetjes, een maisbrood
één stokbrood en een croissantje later
met de kruimels op mijn schoot
En mijn ogen vol met smarte water
Zocht ik onder Echte Bakker, Haverstraat
en na vier maal geen gehoor
kreeg ik jou, en je zei vol van haat;
ik hou van de echte bakker, niet van surrogaat…
DAGELIJKS BROOD & HONGER...
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 331 Het dagelijks brood
dat wij
eten:
Roggebrood
tarwebrood
volkorenbrood
zonnebloempittenbrood
Het brood
voor of ongesneden
met of zonder korst
in twee of vier verdeeld
Het brood
op het bord
en de kruimels
die achterblijven
Het brood
rijkelijk belegd
naar keuze uit:
jam en kaas
Het brood
met ham of pate
in kauwende kaken…
Niets is stiller
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 139 Een dichter gunt
zijn laatste woord
eindelijk een rustplaats,
zijn eigenlijke behuizing
buiten de dictionaire om
van zijn onbehagen
als een inktmop die
allang bekend was
voor hij werd gemorst
op de korst van brood
kruimels waarmee het
spoor duister werd en
alle papegaaien zijn verwend
werd de ruimte van de aan mij
toegeschreven…
Brief.
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 294 Hij was bijna
schoongemaakt : de laatste kruimels op
een hoopje geveegd. In het watermerk
het punt gegrift van grafiet en schilfers
klei. Ze arceerden samen houtskooletsen,
veegden met de bal van hun hand zachter
vlekken. De lijnen in almaar dichter parallel
nu bruusk uiteen, lichter.…
bloemen liegen lente
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 494 je stoel is leeg
gisteren ligt in
kruimels op tafel
bloemen liegen lente
bloeien uit voorbij
je kraakt in de vloer
zucht bij het
sluiten van gordijnen
laat jezelf verdwijnen
als ik je nodig heb
je leest vragen
in mijn ogen
ziet het onvermogen
om met jou te leven
ik kan je niet meer geven
je hebt vandaag
mijn beeld gebroken…
Verdwenen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.346 Schim van gisteren
De laatste kruimels veeg ik van tafel
En grijp naast de wollen roes, de wolk
Ons draagvlak
Ergens onder de glazen stolp
Dan verbreek je de lijn
En ik gis naar waarom en wie en hoe
Dan spijkert een sluimerende beul me vast
En je haast je naar de flits
Ik schud de bijtende kevers van het vel
Terwijl een zomerwind jouw…
Schaapachtig*
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.052 Het luisteren naar hun onafgebroken
geblaat wanneer de laatste kruimels
uit de zak, want schapen zijn als mensen.
Het nog even met de hand betasten
van de wollen vacht, die stugger blijkt.
Handen kijken beter.
Het je zorgen maken dat ze
in de sloot geraken en wat je ooit
op school leerde bewaarheid worden zal.…