Netgedichten

netgedicht (nr. 58.517):

warm

in mijn wintertuin slechts
een roodborst, oude vorst
en ik sta bevroren op mijn plek

de vogel zoekt tussen de sneeuw
zijn snavel witter, als hij kruimels eet
en vet, hij

danst op randen van versteende potten
de vleugels vluchtig en zijn borst
geeft licht

ik sta bevroren
warm mijn tepels met mijn linkerhand
de ander houdt het vast

mijn glimlachende wintertuin
mijn handen op de tast