Alle inzendingen over kunst OR emoties OR schoonheid

jij hebt kunst een onderhuids bestaan gegeven bewegen brengt kleur en vorm tot leven zacht is de pijn die schoonheid eeuwig laat zijn jij hebt ze geraakt jouw ziel onder hun huid zichtbaar gemaakt…

Al die emoties spelen een eigen rol, daarvan word ik soms helemaal dol.…

Filosofie is soms kunst, kunst soms oogmerk voor hogere gedachten, met lyriek overladen woorden, tot een vorm, tot beeld schoonheid is geen eis, is bron voor de kritiek smaak maakt elke kunst en poëzie minder We moeten prijzen wat kwetsbaar wordt gedeeld niet neigen naar een vlotte vorm van repliek want voor begrip is dat de grootste hinder…

Ik heb twee gezichten Één is altijd blij Ik lach, ik ren en ik spring Maar dit is maar een deel van mij Je zegt dat ik zwak ben Dat ik mij aanstel Voor confrontatie weg ren En dat klopt ook wel Dat komt door de andere helft Die met pijn en verdriet Die is alleen van mij De helft die jij nooit ziet…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

je sminkt gezicht met ogen en je huid is naturel lippen zijn de koren naast het orkest in lichaamstaal kleedt je met muziek uit duizend instrumenten gebaart het licht en breekt met vingers kleuren op decors danst bevallig wat emoties met als partner het publiek jij bent hun diva in de grote kunst applaus brengt jou het…

In een ogenschijnlijke kakofonie van vergankelijkheid welke neigt naar rotzooi zie ik de schoonheid van het verleden gedijen in ons heden Door zoveel knipogen naar combinaties van gebruiks-/verbruiksmaterialen welke het primaire doel ver overstijgen maar met een gerust hart Kunst mogen worden genoemd Mooie bruikbare kunst Nu nog…

in stille lijdzaamheid wachten duurt lang maar ‘t licht is naar beneden gegleden rijst op boven de vreedzame dieren door ‘t goud golvend gras de schoonheid van liefde zo blauw als de hemel blauwt en bloemen poëzie weer openvouwen de koorts der kunst weer in mij blaast…

Vanuit het donker schijnt een helder geluid de stilte verdwijnt in poëtisch gefluit een zang in al zijn volheid, kracht en schoonheid afwisseling van toon, ritme en melodie klinkt bevrijd door pure magie de nachtegaal verspreid zijn kunst in zijn eigen betoverende taal…

Voor mij ben jij Symbool Van schoonheid & Liefde Een teken van Leven Zoals 't is Bedoeld Een symbool van Passie Gevoel van bestaan Jij bent Leven Liefde & Kunst tezamen Een vrouw zoals Jij....... Prachtig en puur 'k Ervaar & Voel het…

de kristallen karaf in mijn hand schittert schoonheid is het lopende band of krijgt kunst een gezicht zodat ik de kunstenaar kan bedanken voor wat hij heeft verricht wij hebben werken verheven tot leven arbeid moet worden betaald om iets van jezelf aan anderen te geven blijkt alleen in geld nog iets waard…

Mijn verzen kan Ik met droge ogen Voordragen, zo mooi Als het publiek het Maar wil, ik doe Heus mijn best ze Zo mooi te lezen Dat de woorden van Mijn gedicht als Sieraden achterblijven Bij de mens die luistert - Een uitzondering ken ik Slechts - die ene regel Die mijn vader en mijn Moeder raakt brengt mij In mijn weemoed…

je krulde verguldde met schoonheid de mooiste bogen die jij met liefde tot kunst wilde dopen jouw shine zorgde voor kleur vorm en weerkaatsing in een volmaakt spiegelend bewegen in de eenheid van leven met geven en nemen ben jij een groter monument dan ik ooit heb gekend…

vaak mis je een slag de laatste penseelstreek het akkoord dat nooit was om je werk met magie te laden het te bezielen tot kunst in onderscheiding door de flits van schoonheid met ultiem contrasteren van kleur zij tonen de meerwaarde door het intense gevoel mee te geven dat danst op de rand van hemel en leven…

zij is één met de aarde de morgen weet haar schoonheid te raken warm licht gloeit door de bomen ze draagt een waaier mee een kleed vol dromen de stilte van de tuin een bloemenzee is haar thuis in haar harenvlecht rond het voorbeeldig gezicht wordt puur en oprecht de kunst belicht…

zij laat warmte druppelen uit lange artistieke vingers waarmee ze ultieme kunst doet floreren niet zomaar proberen en god zegen de greep maar met schoonheid al aardig op dreef zie hoe ijzige aandacht smelt en agressie verwatert waar stroompjes elkaar meanderend raken nog is er geen vliedende vloed maar het doet goed in…

Eens liepen wij samen aan het strand met gejutte schelpjes in ons hand daarna zat hij jaren met dementie thuis later in een verpleegtehuis heeft toen als therapie de schelpjes tot een ketting geregen eindelijk af, heb ik die gekregen hij is er niet meer heb al twaalf jaar gerouwd zoals nu op speciale dagen wil ik die ketting weer dragen…

Verdwaald in je taal heb je een doel dat woorden heeft buiten zinnen terwijl de vorst zich invriest het zonlicht blaren brandt vloeien tranen zouter het verschil met verdriet is het spoor van de vore dat je dansend niet trekt emoties kleuren in het zichtbare licht als jij kunst- en letterwinkelt als wanneer je durft in flarden…

jouw wit was streepvrij de intense onschuld verblindend nauwelijks raakbaar door contrastuele weerspannigheden zacht ebde gesluierde schoonheid weg een spoortje hemel achterlatend in de neerslag van tijdloos goddelijk genieten…

zij draaide klei maar wond de vormen niet om haar vingers had een zwak voor rondingen in warm manipuleren was blij als het toch stugge materiaal zich liefdevol schikte in volle overgave profileerde zij lengte en diepte werkte af met fingerspitzengefühl tot in het kleinste detail ook deze schoonheid werd geboren zonder barenswee…

de werken van onze grote schilders gebeurde hetzelfde hun talent en jaren vakmanschap werden niet getoond zo is de wereld beroofd door een kleine groep van wat zij ooit aan kunst en schoonheid heeft voortgebracht…

Een maagdelijk witte nacht geschilderd door van Gogh met duizenden stippen in reflecterende verf geluiden dempen hoorbaar zacht en in de verte bast een hond wind streelt het dorre hout langs contouren van boerenerf van zilver schijnt de grond in licht van wassende maan die glans gaat in verstijfde water door alsof alle leven stil blijft…

Zo'n zomer Meer dan zomaar een feest aan het kanaal Koninklijke bloemen van de maand Een schoonheid ontwaakt Terwijl anderzijds de ongerepte wilde natuur nooit ver weg is Waarom genoegen nemen met goed Eeuwige kunst, algauw versteld van het ritme De vurige verleidster De verleiding is groot om je te laten meeslepen Met elk hun eigen karakter…

Niet elke architect blijft vrij van brokken: Door het afschuwelijke Stadsbalkon Is in de Stad het fraaie Hoofdstation -Hoe jammerlijk- deels aan het oog onttrokken. Straks wordt ook weer in Groningen bewezen: Voorkomen is veel beter dan genezen.…

hier loopt een blauwe levensader naar jouw bruisende kloppende hart hier vormt zich jouw klei rond naar de kom van je hand recht naar de strakke langgerekte welgevallig naar de sierlijke lieftallige gevoelig naar de knedende welgevormde maar altijd blauw Delfts blauw…

doorzichtig stonden mijn dromen te pronken in een kleine scene uiterst slim belicht wist uit licht de mooiste diamanten te slijpen om toch met kleurbundels ongestoord te kunnen vergelijken omdat het geheel met variabel glas zo ongelooflijk veel genoegen gaf zonder eindigheid een scala van mogelijkheden in soorten glas variaties…

je adert in marmer jouw lijnen verfijnen is eeuwenoud kunst en maakt de polijster niet armer ze breken je leven uit steen halen kleur uit je groei en het bloed dat je eens hebt gegeven ze schuren je ziel en lossen emoties verkwanselen je geest voor hun eigen negoties maar ik voel je huid op de dorische zuil zie het verloop van…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…