Alle inzendingen over kunstlicht

Zonder kunstlicht zouden we vast eerder gaan slapen en zonder de televisie, internet en de radio al helemaal ook zonder de auto's, scooters en fietsen en zeker zonder de bars en de discotheken discotheken? bestaan die trouwens nog?…

De nacht dempt elke kleur en zwart het witste wit tot een vermoeden ik verschuil me moeiteloos in ’t veld onzichtbaar voor een ongewapend oog terwijl ik niets heb te verbergen een motor jankt de nacht in ik meet de afstand groot voorbij de eindigheid blind geworden door de duisternis neem ik wat stippellichten waar als aardse vonken…

hij is niet van de wereld de wereld is niet van hem in stilte tuurt hij binnen naar het landschap daar buiten alleen hij ziet wat hij ziet geen zon of kunstlicht zichtbaar leegte is het ongemak het begin van een verhaal…

Ik wil wel bidden, maar dit kunstlicht schaadt mij in de opgang naar eeuwige zaken. Mijn ziel zit in een krocht van mijn gelaat en wil aan God dan wel, dan niet raken. Zij heeft het nog niet niet uitgezocht. Die dieren hebben nog nooit een lamp gekocht.…

Laat mij je kennen nacht met alle kunstlicht je verlangen alle onrust in het zwart de duistere vensters waarachter men voor even lief heeft zelfbevlekking heet dat één gedumpt de nacht in crisis laat heel weinig weten ‘s morgens spint de kater…

Overal licht rood licht groen licht kerstlicht kaarslicht kunstlicht neonlicht lamplicht laserlicht daglicht zonnelicht "licht" maar het mooiste is om het licht in onszelf te vinden en de kunst is ook het "licht" in de ogen en de harten van die ander te willen zien dan worden we vanzelf "verlicht"…

passeerde mijn ouders van veel jonger tot anderhalf keer ouder dan zij, serieuzer werd ik, grootmoeder werd ik Ervaring, mijn leven herkennen in vrienden en het terugzien in de kinderen en kleinkinderen Samen optrekken onze lichamen vertrouwd met mankementen, pijn en rommelige herinneringen En nu wil ik naar buiten weg uit het tijdloze kunstlicht…

Leeg blik schittert in kunstlicht eerder gevuld met tomatensoep nu een sieraad glimmend als zilver - Andy Warhol mandaat- vaas voor bloemboeket schaars gebloemde berm links rechts soepblik bloemboeket langs de berm wordt opgelet en giftig bestoft staan ze nu te pronken bloemen… en een soepblik glimt bestofte kleuren.…

-druppels uit al mijn lichamen dringen het kind binnen- morgen zou het gaan varen ver weg van de grijze pantalon en het openscheuren van de donder op zolder, van de minibomen langs het treinspoor dat de seizoenen deed vervreemden van het kunstlicht, ratelend en zonder pardon morgen zou het gaan varen in de namiddag, licht en…

De tussenuren slijt ik in het kunstlicht van kantoren. Mij deert het niet, ik weet als nooit tevoren: ik koester deze donkere dagen. Het daglicht kan mij nauwelijks nog verdragen.…

vandaag valt in herhaling staat de zon in kunstlicht doden we tijd daartussen groeit stilte is alleen de supermarkt nog open en verstrijkt het ogenblik tot avonduren in een spiegel van kalm water waarin we de toekomst zien die op onze verte lijkt voorlopig blijven we afstand verlengen in overeenkomst met ons zwijgen -steeds afweziger…

Het wordt donker, het kunstlicht is in zicht. De volgende morgen kun je pas zien wat je hebt aangericht. In je leven, je ogen sluiten, het lijkt de duisternis.…

Ik denk, ik weet te voelen wat van me verwacht wordt mezelf gespreid, verkracht door wat ik wil , niet ben het duister werken aan een wazig plan frunnikend, standvastig duim voor duim geloof, een vaag verlangen opgezweept door grimmige voorouders uitgehouwen, vastberaden absorberend van godendeemstering tot kunstlicht steeds meer heb…

voor mijn ogen zijn de sterren te ver daarom zoek ik mededogen en een hemel bij kunstlicht ter vervanging van…

De goede verstaander heeft mij niet nodig maar jongleert met zijn eigen toverballen in het kunstlicht van zijn kale stad. In dezelfde krant waar men deze gedichten zal bespreken, zullen moordenaars toeslaan, koersen schommelen, ettert een wereldzweer.…

nog iets onbekends vergeten voor het te laat is en het beton reeds gegoten vragen naar het uur waarop tijdens welke of de kamer dan nog verlicht is door kunstlicht of een schuwe zon het veld betreden en plat gras achterlaten soortenrijk maar schrale grond waarvoor weinig bewijs is daarmee instemmen lichtjes gebogen gadeslaan…

rank en stralend in dwars kunstlicht van de zon groeien de contouren een blik die horizonnen breekt in vage tinten die de dag vervloeien op het doek van een palet met schaduwen doopt duister zich in licht en kleurt een vale schemering met donker wordt het wit van grijs naar zwarter dan de nacht gebracht een handpalet met rood…

rank en stralend in het dwarse kunstlicht van de zon groeien de contouren een blik die horizonnen breekt in vage tinten die de dag vervloeien op het doek van een palet met schaduwen doopt duister zich in licht en kleurt een vale schemering met donker wordt het wit van grijs naar zwarter dan de nacht gebracht een handpalet met rood…

De luiken doe ik vroeger dicht de verwarming mag iets hoger gaan het aanmaken van het kunstlicht doet figuren op de muren staan. Toch kan de avond best gezellig zijn je vindt een gedicht dat je inspireert en je opnieuw aan het schrijven zet - de innerlijke bloei is alvast teruggekeerd.…

Ontdek het moment, het is leeg, het ligt niet ver van de weg, de heg eromheen staat voor niets, dus weiger zijn rijm, breek bot weg de volgzame reis af, kraak leegstand, bezet leg steen in het uitzicht, maak kunstlicht, verteer hoe men vroeger zich uitvrat, besta het bederf onteigen het eten, bezit het vergeten, her inner geen uitweg, wees…

de laatste stap in het onbewuste wezen, het kunstlicht van zon begeren ondeelbaar avontuur de gekrompen tijd te vrezen slechts een gezicht in de menigte te waarderen en op de pluimage te worden gewogen.…

gestelde belangen partijen Hoge ogen zonder mededogen of een greintje gevoel Beestenboel die niet kan lachen zingen smoezen vrijen De maatschappij een ijzeren robot met slechts één doel God is liefde en brengt de mensen bij elkaar Om alle onmenselijkheid en polarisatie te doorbeken Waar communicatie niet meer mogelijk is schuilt 't gevaar Kunstlicht…

een laatste stap tot het onbewuste wezen, het kunstlicht van zon begeert , als ondeelbaar avontuur de toebedeelde tijd te vrezen, slechts een gezicht in de massa te herkennen als individu op ware aard te worden afgewogen, misschien multi-bipolair, toch vol mededogen.…

met een merkwaardige klik schuift mijn werkelijkheid naar een andere ik alsof de hologrammen niet meer passen of dat de tijd bezig is het fotografisch geheugen aan te tasten wij zijn de straat opgegaan maar met geen mens te bekennen zijn wij naar vreemde verdiepingen afgedaald waar ze enkel kunstlicht kennen in hun wit fluorescerende…

Rijdend over dichtgeslibte asfaltwegen, de longen vol met ingedampte haast zijn wij in de ochtendrazernij opweg in onze stalen kooien naar de vermeende plicht daar waar keer op keer, in angst en beven, een ieder dagelijks tegen 't kunstlicht wordt geheven en onvrijwillig doorgelicht.…

Dat scheelt verdulleme heel wat geld aan kunstlicht. Ik zou het iedere dag voorzichtig afstoffen met een bezem van eksterveren. Het hing er droog en om de zoveel tijd mochten liefhebbers komen kijken. Voor enkele euro's om de beveiliging te bekostigen.…

Durf uit de schaduw van kunstlicht te treden. Loze belofte schept namaak-karaat. Edelmetaal zal daar replica's smeden alwaar valse passie uit koudvuur bestaat. Jij ontwaakt uit een vaal-geel gedicht. Rekt je uit onder mijn huid, veegt de schmink van mijn gezicht.…