2116 resultaten.
Eindeloze kusten
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 500 Lippen blazen bellen
minnen nachten
dromen zee en zand
hand in hand de slaap
overwinnen en de lakens
zij bekennen schoonheid
aan elkaar
daar vind ik je in mijn armen
droom ik je een land
waar de zon nooit ondergaat
laat ik mij het liefst verleiden
door jouw glimlach
die onze gedachten deelt
en in het diepste van mijn zinnen
de…
Terug aan de kust.
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 376 De zeewolven kun je horen met
beide handen voor je oren, als
de dagen wat luid zijn geweest,
stilte gesprokkeld tussen golven,
daarin belooft een lege kokkel nog
het meest om het rumoer te smoren,
onder een grijze lucht waar meeuwen
zich baden in nog wittere sneeuw,
besluiten we hier te blijven wonen.…
Storm en de kust.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 176 Het is geweldig aan de kust,
als het stormt
het is schitterend
als die zee tegen de wind
optornt.
Het is fenomenaal,
als je die watermassa
tegen de elementen in ziet vechten
het blijft een prachtig gezicht,
die natuur, zand, wind en water
tracht te vlechten
tot één geheel!…
Een blakerende kust
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 118 met een waaier wit
golft de groenblauwe zee
het verre schip zweeft mee
caleidoscopisch krioelt
leven zonder rust
op een blakerende kust
flaneerders
bang voor plakkend zand
kiezen charmant de boulevard
pas avonds laat
verdringt de wind met zilt
de stank van frites en bitterbal
zakt de zon in zee
keert stilte terug met op
het…
ik kuste je hand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 262 de angst was voelbaar
liefde onafwendbaar
iets met hormonen
wazige feromonen
jij stond in de keuken
ik kuste je op de mond
met mijn hand op je kont
ik kuste je hand
kruidig wilde ik je
rijmend nemen…
Verder uit de kust
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 349 ik groef koel zand
legde dat op warme
eindeloze benen
met liefdevolle hand
we waren op het strand
verbrandden voeten
in de gang naar zee
zij fluisterde verkoeling
golven namen ons snel mee
steeds verder uit de kust
hitte werd met schuim geblust
daar dreef je aan mijn handen
in het spaarzame oranje pas
toen braken voor mij alle banden…
De nacht kust.
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 91 Prachtig ragfijn spinnenweb,
spiegeling van heelal,
broos vochtig parelland
hangend tussen heggenpoort
waar klimop het hout overwoekert
en bladeren de kleur van been en zilver dragen
beschenen door het zachte parelmoeren maanlicht.
De aarde dampt en ademt
met een zweem van verloren vrolijkheid
haar warmte uit
onder de bevroren korst…
Aan de Nederlandse kust
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 133 Nu loop ik tegenwoordig langs de kust
van Zeeland Hoek van Holland naar Den Helder
om zonlicht door me heen
liefde helder te begrijpen,
voor mijn kinderen,
degeen die van ons verdween
in de hemel in de wolken, golven.
Ik hou ervan als 't ruist,
en luister
welk verhaal of samenhang
er in alle liefdes huist.…
Katwijk kust mij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 44 Zonnestralen kwamen door
Goude mist met blauwe gaten
Witte vlaktes boven wilde golven
De zon die droogt zijn tranen
Dat bedoel ik met zijn wolken
Ze hangen boven een centrum
Een stad wat ooit een dorp was geweest ,ook zijn kerk is hervormd
Een geschiedenis wat leeft
Soms voelt het als een krakende brug
Vandaag is het Katwijk die me kust…
herinnering
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 1.222 kun je ze nog herinneren
die avonden aan de kust.
en kun je me dan vertellen
waarom dat vuur ooit is geblust.…
Spreken
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 338 Maar tussen al de golven op zijn tocht,
verliest hij stilaan voeling met de kust.
Misschien zou zwijgen beter voor mij zijn.
Hoewel ik dan blijf zitten met die pijn.…
O, opnieuw daar te zijn
gedicht
3.0 met 13 stemmen 7.266 O, opnieuw daar te zijn
waar ik ooit
in de nevelen, in de nevel
van het jonge jongensjarenland.
O op dat strand, aan dat randland
tussen de onzichtbaar aanrollende golven
en het onzichtbare land, daar ieveranst
tussen Breskens en Cadzand.
En dan dat monotone. Dat zo monotone zich
bovenwinds herhalende van die misthoorn
in de nevelen, in…
nimmer meer
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 676 op een dag als deze
zou de zee
je zomaar terug kunnen geven
aan het meisje
met de droeve ogen
zij wacht en weent
je zou er zomaar
kunnen zijn
met geroffel op de deur
zij zal je omarmen noch
jouw hart kunnen verwarmen
om genade schreeuwen
zeeman, o zeeman het is beter
dat u rust, keer nimmer, nimmer meer
terug naar Hollands kust…
S.O.S.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.295 de wereld was niet groter dan het hier
toen wij bij avondlicht de kust bezochten
en wijzers wezen lang niet elk kwartier
hoewel we om een eeuwigheid verzochten
we voelden ons als opgejaagde dieren
die dorstig smachten naar een heilzaam vocht
vol overgave streken we banieren
elk middel was geheiligd, alles mocht
gehaast persten we druiven…
Our English Coasts
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 335 Droogte dwingt tot absurde
capriolen, hoog bewegingsloos
hangend aan een plantaardig
tandflos draadje
Bloemen zoet hart
magnetiseerde zeemlederen
maagwand, vervoerde zijn
geperfektioneerde reukorgaan
en dwong zijn grijze pudding
tegen beter weten in tot
het moedwillig negeren
van Darwins bewezen evolutieleer
Onheilspellend Engeland…
Luchtbed
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.203 Van de kust zocht ik toen golven
en de wind zij golfde mee
door ze huizenhoog te rijzen
en ik smeet ze over zee
waar in diepe slaap bedolven
jij ontwaakte tien voor twee…
Belofte
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.625 Ma's oude klok
Snijdt de warme tijd
In kleine eeuwigheden
Goedkeurend, tevreden
Haar aanwezigheid
Met een blauwe hap
Veilig schuilend
Hoor ik wilde wind
Door de verlaten
Den Helderse straten
Klagelijk huilen
De klok slaat huiswaarts
Terwijl een machtige storm
De Noord-Hollandse kusten plaagt
Mijn kraag hoog opgezet
Warm ademend…
Eilandengordel voor Vlaamse kust
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 170 De politici zeggen niet nee
tegen een Belgische Waddenzee.
De grote oerstorm
benauwt ons enorm.
Deme en Jan De Nul zijn tevree.…
Zeewaarts gezegd
gedicht
2.0 met 11 stemmen 8.990 Zij heeft haar kusten lief en kust ze.
De zee plant zich voort in het water.
De zee is voedzaam als een rijpe boomgaard.
Zij is de moeder van de grootste sterren.
De zee is een regen van goedheid,
beken het maar, zij is onmisbaar.…
Indringend licht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 143 Het wringt zich tussen firmament
en het bonte van de vroege akkers
overdrijvende dreiging deert niet
Het water is hier nooit ver weg
het verleden sijpelt
over nooit bestane dijken
De wind wordt oud
weet geen richting meer te vinden
zwenkt tussen west en kracht acht
De zeilen zoeken waterwegen
laveren door winderige gewesten
van dwaallicht…
Boodschap van de nooit aangespoelde fles
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 199 De kust
vergaat. De man sterft en alles vaart naar rust’…
De wind maakte zich los
gedicht
2.0 met 64 stemmen 9.376 de wind maakte zich los
uit de zee
langs de kust
waar ze een schaduw was
een duin in een jas
wind die spotte
haar aanraakte
tumult maakte vleugels
de regen sloeg over het huis
eerder dan over haar
op het dak en tegen de ramen
weerlicht en de eerste donderslag
het huis zou het verhaal
niet afstaan
niet opensplijten
ze liep weg
in…
Het linnen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 547 Je denkt weemoedig aan liefde
zoals die er was in ’t begin
onmiddellijk in de kustplaats
van heimwee, eb en vloed
je woont daar
in het droomhotel van verlangen
naast de brief van een vreemde
uit een ongelukkig huwelijk geboren
alle waangedachten laten je los
omdat je het kind bent van een droom
in onverteerbare herinneringen
begin je…
Topografie
gedicht
2.0 met 14 stemmen 7.469 Geen kust waar ik aan land kan gaan.…
vergeet
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 349 helmgras glinstert in de zon
ik overdenk hoe ik overwon
een klim en daling door het duin
het tintelt van teen tot kruin
dit moment in handen beet
ik verlaat het en weet
dat ik uiteindelijk vergeet…
Cadzand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 484 Een wervelende westenwind
die maakt dat zand de duinen vindt
Een golf die bruist en schuimt van lust
en soms bij vloed de duinen kust
De zee die zo het land bemint
en pas bij eb haar rust weer vindt . . .
www.deiningindordrecht.nl…
Zwerfzout
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.400 vanuit het oosten waait het de zee over
een veld is begonnen, zout verworden
een zwerver, hoe moet ik in deze stilte
wegvegen, roepen hoe hoog het golfde
maar aan de wind proef je de tijd niet.
-----------------------
uit: 'Bezonken', 2014.…
Troost
poëzie
3.0 met 3 stemmen 601 In onrust geboren, word ik gedreven
Tot waar de Dood mij kust.…
Zacht strelende avond-arm
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 67 De warmte van de late avondzon
nog lang niet achter de horizon
voedt mijn rust, voedt mijn zijn
voedt het besef hier wil ik zijn
zittend aan een heerlijke kust
die me aantrekt, liefhebt en kust
alles voelt zo teder, mooi en warm
als een zacht strelende avond-arm!…
Aan de kant
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.536 Zo groen en kruivend het rak,
transparant langs de oever waar wieren
slaperig bovendrijven.
En dan die surfers, gehaakt
aan hun driehoeken, achter hun ramen
geen land ziende, niets dan hun eigen
vaart, het schuim om de planken,
het schuim dat kookt op hun voeten,
vervlokt in de wind, hun zwarte
rubberpakken laat glinsteren. Zo te hangen…