Alle inzendingen over laatste levensdag

als het vandaag je laatste levensdag was waarna je voorgoed zou verdwijnen nam je dan nog tijd en moeite een gedichtje te schrijven ? wat zou je anders nog gaan doen ?…

Zijn aanhang groeide gestaag; En tot zijn laatste levensdag was het de vraag; Of hij de nieuwe minister-president zou zijn, Die Nederland zou bevrijden van hypocrisie En schone schijn. De kale man kreeg een opgestoken duim Van een vergeten massa, die geloofde in hun Fortuyn.…

Hoe verloopt een strijd door zelfverwijt, door geaardheid - op voorhand - al verloren, rivieren stromen over van zelfbeklag, wat kleine mensen scheidt, verwaaien kleine stapjes in een marmeren gang en wordt de brug weer opgehaald, eeuwenlang om de liefde te missen tot op de laatste levensdag.…

levensdagen bezit een sterke innerlijke schoonheid prachtig oud, door het leven gedragen…

~ elke levensdag erbij is een levensdag eraf ~…

Vlinder, jij zo dansend in je korte levensdagen, brengt tederheid in mij naar boven.…

De oudste mensen wonen in Japan De eetgewoonten schijnen bij te dragen Aan zulke langgerekte levensdagen Wat rauwe vis zoal verrichten kan... Goddank! Het leven is zo druk en pushy Een goed excuus voor alle dagen sushi...…

De dagen van ons leven staan in Zijn levensboek geschreven onze weg heeft Hij nauwkeurig uitgetekend duur en afstand precies berekend toch is die weg niet voor iedereen gelijk, voor d’ ene loopt hij over rozen, voor d’ andere door slijk, voor d’ ene kort voor d’ andere lang maar eenmaal aan de grote doorgang is niets meer van belang…

Levensdagen rijgen nieuwe doelen aaneen. Nieuwe doelen, die om aandacht vragen. Want zonder aandacht kent het doel slechts die mens alleen.…

Tegenslag behoort bij de levensdag. Niet elke roos is geschikt voor een eindkranszege. Toch wie doorplukt met fantasie plukt zijn zegen naar het zware wegen.…

slechts even dobberen wij rond op de golven van de eeuwigheid meer is het niet, meer hoeft het ook niet te zijn of wij hier als steen of plant, als dier of mens ooit eerder waren en weer terug zullen keren, ook dan vervliegen onze levensdagen want slechts even spelen wij met wat kruimels ruimte en tijd meer is het niet, enkel de…

Hij zou haar bijstaan wist ze, al hun levensdagen, ze hield niet op Hem in hun nood te vragen. De mantel kleurde door de trouwtekstwoorden en werd zijn schuilplaats waar hij in vernachtte. Omdat ze ‘t samen één alleen van Hem verwachtten lag als hun Psalm Zijn mantel om hen heen.…

Sinds jaar en dag hoop ik op de laatste dag Één voor één vielen alle mensen om mij heen Te vaak heb ik moet huilen Te vaak heb ik mij alleen gevoeld Nu ben ik blij Eindelijk dit is mijn laatste dag…

De laatste knoop is doorgehakt. Een laatste blik, een laatste traan. De laatste deur hard dichtgeklapt. En zij is zwijgend heengegaan.…

Het laatste bericht uit Stavoren kan Aagje belist niet bekoren. Het laatste ontgaat 'r, want steeds wordt het later. Geen sterveling zal het ooit horen.…

Als je als laatste lacht is er niemand die met je meelachen kan…

Wazig zijn mijn ogen. Beangstigend zijn mijn dromen. Verwarrend zijn mijn woorden. Mijn geduld is op en ik kan niet meer vechten tegen het onweerlegbare Het rechte pad vinden in de wirwar van mijn denken. Kronkelend zonder de rechte lijn te vinden. Hete tranen uit blinde ogen. Gekromde rug door pijn, het prikt tot in mijn hart.…

Je hebt de laatste regendruppels gevoeld en ook het laatste avondlicht gezien toen werd het donker en stil en het vermoeden realiteit werd jouw bloem geknakt in de bloei van je leven Nu rouwen we om jou met tranen van verdriet Lieve Anne rust zacht want vergeten doen we je niet....…

Hoe complexer de levensdagen zich vullen met alles wat ook al moet worden gedaan, hoe minder wij ons in elkaars armen hullen, omdat we daar nog te weinig voor gaan.…

elke ochtend rond half achten schoof je de gordijnen open om te kijken of de zon werkelijk - zoals ik zei - op jouw lach was blijven wachten je pakte dan m’n hand en keek met diep ontzag naar het natuurlijke ontwaken van de nieuwe levensdag maar opeens was alles duister nergens scheen een helder licht de morgen zweeg mijn handen leeg…

Op zondag werd het lichter dan normaal net alsof het leven was veranderd die dag ja, het was voor ons een nieuwe levensdag. Een dag die wij nooit mogen vergeten want die dag, die Eerste Paasdag is voor de mens een nieuw begin.…

Het liefst zou ik willen slijten met jou al mijn levensdagen. Als dat niet te veel is om van je te vragen?…

God zij met u, al uw levensdagen Hij zal u in Zijn goedheid bewaren En wil u behoeden voor gevaren In geval van nood zal Hij u dragen. God zij met u in vreugde en verdriet Hij zal uw leven leiden van dag tot dag Zolang u hier op aarde vertoeven mag Hij is het die de hele wereld overziet.…

Doch daar mijn levensdagen steeds lengen is nog de tijd gevuld met mijn aanwezigheid kan ik nog mijn dagelijkse plicht volbrengen mijn uren en hopelijk vele jaren ben ik bereid het vrouwvolk van treurnis vrij te waren hen niet te herinneren aan hunne jaren.…

Mijn voeten hebben geen grond meer nodig om verder te gaan of om sterk te staan het gekozen pad maakt het overbodig de verlaten wegen, de ontbladerde laan ik ga ze zwijgzaam door de avondnevel langs menig onttroonde achtergevel Het bladgoud van mijn levensdagen ligt versplinterd onder het bladtapijt de koningsmantel is nu afgedragen gesloopt…

De pijn voelen om de eenzame momenten die van tijd tot tijd onze levensdag bepalen. Het behalen van een klein succes als onze inspanningen ons in gedeeld geluk van vreugde wederom doen smalen in kleurige verhalen. De mens behoort niet te vereenzamen.…

wetend dat ze eenzaam zal zijn, verlaat ze als laatste het spoor.…

Ik beleefde vele avonturen, samen met mijn vriendje Gijs, want het verbeelden van een wereld verborg veel getier en kindergekrijs. Uit kinderhanden vouwde ik dromen, die op het maanlicht glijdend, de pijn deden vergeten tot het ochtendgloren. Ik ontwaakte echter nooit op de maan. Op een stukje kladpapier verfrommelde ik mijn droeve lach…

De laatste dingen worden geregeld van hen die er niet meer zijn spulletjes moeten worden uitgezocht maar het enige wat jij voelt is pijn. Je ruikt nog de geur in de kleren en loopt jezelf af te vragen wat zou zij op deze dag gekozen hebben om te dragen ?…

Ik bloos bij het ontwaken en hoop dat deze laatste dag zich nog eens mag herhalen.…