Alle inzendingen over lachend

Lachend bekeken door zwevende meeuwen hun schaduwen vliegend over het strand Knipogende sterren aan een fluwelen hemel onze hartstocht getekend in het mulle zand Het maanlicht dat jouw ogen kuste het zeewater parelend op jouw blanke huid Het goud van de ochtend dat ons weer wekte de liefde voor leven als enig geluid.…

gebleven dat gelegen in het gras turend naar de wolken in een andere wereld was Waar is het kind gebleven dat ontdekte en genoot van dieren die leefden in weide ,plas en sloot Waar is het kind gebleven dat steevast vroeg waarom en alles wat het moest vond het dan altijd stom Waar is het kind gebleven dat onbevangen en spontaan je lachend…

want als ze in mijn handen knijpt en vragend kijkt of het zo wel hard genoeg is, dan lachend loslaat en weer wegkijkt zie ik haar ouderdom in schaamte, kan ze geen potten meer breken en dialogen met mij voeren zoals vroeger, dat vroeger waarin alles beter was, alles echter ook de melk echter, sla malser, brood verser baden wij samen ’s avonds…

Dromend loop hij door de regen Druppels vallen op zijn hoofd Maar in zijn hoofd zijn het zonnestralen Die over zijn huid glijden richting aarde Als hij droomt van haar Is de grootste storm maar een bui Kletsnat loopt hij door met een grote lach op zijn gezicht Want zodadelijk is hij bij haar…

is zij de tijd verloren en diep van binnen bleef dit meisje klein nog koester ik tot aan het ochtendgloren mijn armen rond het lachende konijn…

Iedereen die kende haar hier als die flamboyante dame hooggehakt - in mantelpakjes met verzilverde maillot die ze in Wenen ooit gekregen had zo zei ze - van Versace toen ze trouwde met een Fransman daar als huwelijkscadeau Hij was van adel en steenrijk ze woonden tien jaar in Bordeaux Ze woont alleen hier nu in Diemen niemand heeft dat…

Zodra de zon haar stralen toont, wordt de mens met warmte beloond want op een zonnig overgoten dag zie je de meeste mensen met een lach!…

Monsterlijk eenvoudig praat het je leven kaal roept herinneringen op uit diepste zijn dult geen inspraak jong als een kat duik ik door de kier van een deur n'hand leid me naar het licht.…

Onze oude kater denkt principieel. Bijna is hij vegetariër is geworden. Vogeltjes wil hij niet meer vangen. Weerloze muisjes laat hij met rust. Alleen kattenbrok is wat hij lust. Het is hem in de wijze bol geslagen. Alleen aan kangoeroes en runderen, aan hokvarkens en aan plofkippen, wil hij nog wel knagen. Wanneer de kat thuis is, lachen…

Mijn vrouw vindt mij een zwartkijker, als ze leest in mijn arsenaal, of als ik voorlees voor haar luisterend oor, de kat mijzelf, kortom, ons allemaal. Zij vindt het soms zo somber, morbide, spiegelend, vaak banaal. Zij neemt dan maar een wijntje met ijsklont en duikt met haar koptelefoon op in de Franse taal. Zo zitten wij dan aan de…

‘k Lachte dansend, ‘k danste lachend, uit het moeras snel als de blits, toen ik de duvel achter me aan wist. ‘k Danste lachend, ‘k lachte dansend, tot alles danste in mij. Ik liet me vol vertrouwen los, duizelend landde ik op zacht mos. Kom, laat ons lachend dansen, laat ons dansend lachen, vele zielen, nog meer vreugd.…

Lekkere kleuren geuren rijp verlaten wegversperringen roodwit holle kegels kabouter huizen lachende vergezichten blinde mol colbert diversiteit melig lachende jeugd zo slecht nog niet stadsfile even de tijd.…

Liefste, ja, ik wil, ik zal lachend wegkijken – van al jouw fouten.…

Een meisje, vrolijk lachend naar de mensen om haar heen ik kijk naar haar haar mond lacht maar haar ogen vertellen een ander verhaal een verhaal van eenzaamheid van angst, van pijn achter dat lachende gezicht schuilt een meisje dat bang is bang, om niet goed genoeg te zijn bang, om weer teleurgesteld te worden bang, om weer alleen te zijn…

Op trouwfoto’s staan de lachende bruidsparen nog vol vertrouwen…

een lachende clown de geschminkte vrolijkheid verbergt zijn verdriet…

Een oude grijsaard bekeek de wereld lachend maar stierf van verdriet…

Lachende meisjes Schoon wassend in de rivier Golvende haren.…

Boven mijn verdriet zwenken zwaluwen gezwind – in lachende wind.…

Wachten doe ik, tot ook de schaduw in de avond is verdwenen en het donker mij lachend in haar greep houdt. Wachten doe ik, tot de kilte de lachende avond verjaagt en ik niet anders meer kan dan niet meer wachten.…

Wachten doe ik, tot ook de schaduw in de avond is verdwenen en het donker mij lachend in haar greep houdt. Wachten doe ik, tot de kilte de lachende avond verjaagt en ik niet anders meer kan dan niet meer wachten.…

golven vol gebrul spatten schuimend en vlokkend lachend scheert een meeuw…

Je doorgrondt me waar ik bij ben en kijkt me lachend aan. Zelden heb ik open voor een mens zo open als voor jou gestaan...…

Twee dauwdruppeltjes glinsteren in het zonlicht: een blozend herfstblad verkondigt het najaar met vrolijk lachende oogjes.…

Krokussen: lachende zon die wegduikt voor koude winden, lente doet vinden in tere tinten.…

Zie m gaan lachend onder een maan laten we schijnen zon maan aarde laterzzzzzzzzzzsssst…

De draak brengt me overal over de kortste, de snelste of de gulden middenweg Ik zit lachend in haar nek en ik wind de wereld om mijn vinger Er verandert wat er verandert…

achter ‘n boom duik ik weg en hoor ik lachend een specht…

Ik ga dood Aas dat stinkt Noem mij de redder in nood Ooit ben ik er niet meer Maar toch hou ik me lachend groot Ik ga dood…

(ook in de woorden woont het kind en maakt lachend een hoop dode letters van elk gedicht, en dit is hoe wonen moet : onwetend, lachend, licht)…