107 resultaten.
liefdessneeuw
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 148 Het sneeuwt
zo stil
dat wij niks horen
Het is zo koud
dat wij het warm
beginnen te krijgen
De nacht
is zo wit
dat lantaarnen
hun lichten dimmen
De sfeer
is
en blijft
voelbaar aanwezig
De winter
maakt het buiten
zo eenzaam
dat wij
ons thuis gaan voelen
De wolken
besprenkelen ons
deze nacht
met liefdessneeuw…
Existenz
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 101 de stenen van de straat liggen
er deze nacht onbeduidend bij
waarom loopt nu juist deze kat
hier en niet die van de buurvrouw
lantaarns schijnen vannacht fletser
dan de schaduw van hun palen
enkele parkeervakken bieden
nog ruimte aan thuiskomen
als het zou regenen zagen we
een glinstering in spiegellak
maar deze nacht lijkt besluiteloos…
Impressie
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 759 Irissen, ze glijden door de avond
door het oog van de lantaarn
laat ze schijnen, laat ze verdwijnen
uit de dood opgestaan. Irissen
zingen over licht en seringen
over het verloren oor, de nacht
is snel gekomen. Ik hoor
de zonnebloemen dansen
voor het venster in het nachtcafé.
De sterrennacht is opgestaan.…
Suites voor Annemieke XXI
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 139 het is acht uur acht
door de stormachtige nacht
roept de slavink vijf keer
van de overkant
rimpelt het maanlicht
aldoor naar je toe
overvol weekend
en venusschelpen redden
de volgende week
in hoek van holland
liggen in de torpedoloods
twee broodjes haring
wolken voor de maan
bij een gedoofde lantaarn
wachten op wind -…
uitgepierd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 153 op de kop borend
in een zetel zittend
droomde hij zijn victorie
met grote molen rijdend
reed echter een gegeven kwak
zijn karretje in de poep
van meet af aan
draaide hij het koffiemolentje
met pap in de benen
een snok eraan geven
om er op en er over te gaan
dat lukte hem niet meer
de pedaleur de charme
lonkte even nog met de mongolenwaaier…
lege kamer
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 862 De lantaarns staan aan
verder ben ik alleen
in deze lege ruimte
muziek vult de kamer niet helemaal,
de balkondeur staat open
herrie van buiten verjaagt de stilte
zal ik het ooit kunnen?…
Nieuwe Maan
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 118 Onder een nieuwe maan
Wandelen we
Naar een nieuwe toekomst
Jij kwispelt de weg
Langs struik en heg
Snuffelt aan bloemen
En plukjes gras
Mijn nieuwe kompas
Mijn nieuwe lantaarn
In een diepblauwe nacht
Een Nieuwe Maan
Verlicht mijn bestaan
Luna is haar naam
Samen
Dansen we
De vier seizoenen
Van het leven…
Kwijnen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 519 het zand is nat, suizend helm
vloekende meeuwen
rotte planken drijven
op het zoute water
langs de oude weg een zoekende man
gevonden met zilveren lantaarn
leidde door donkere dalen
smachtend naar gemoedsrust
van alle woede, laat hem varen
en hem in golven van liefde verdrinken
om het ongeloof te bezinken
en zijn bescheidenheid te openbaren…
En ik kus de nacht dromerig
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.610 De avond schemert
Als de maan de zon welterusten kust
De regendruppels glinsteren als parelmoer
In het lichtschijnsel van de lantaarns
Sinterklaas op weg naar de zuiderburen
Met zijn Pieten en zijn paard
De kinderen verwend
Slapen met blosjes op de wangen
Klaas Vaak
Strooit slaap zandkorrels en
De schaapjes worden geteld
Slaap lekker fluistert…
moeder
netgedicht
4.0 met 41 stemmen 1.798 wanneer ik zoek met een licht
waar zij het laatste gewandeld heeft
komt altijd weer haar gezicht
naar mijn lantaarn toegewend
zacht gebogen, haar ogen dicht
en bloed op de mond gekleefd
gaat het mee tot het zwicht achter het hek
langs de berm die de vijver omgeeft
waar nieuw onkruid groeit op de plek
van het vergrijp, door sterren omringd…
Geen brug te ver
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 477 Verscholen in avondmist
bieden leuningen geen
houvast meer kilometers
gedachten dansen op het
ritme van de vier wielen
dichterbij
dichterbij
zelfs de lantaarn
langs de weg lijkt
te glimlachen
en schijnt de wijzer
van de teller vooruit
dichterbij
dichterbij
de laatste afslag
brengt schaduwen
in werkelijkheid
waar thuiskomen…
Nachtkracht
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 456 Als het zwaard van Damocles
hangt de ochtend me boven
het hoofd en net voordat
de lantaarns zijn gedoofd
keer ik terug naar huis,
om daar moederziel alleen in
huis te blijven staan,
want de kracht van de nacht
mag niet verloren gaan.…
Nergens heen ...
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 545 Ondergaande zon
kleurt de lucht
zachtrood
omhoogkijkend
gaan mijn gedachten
nergens heen
Het gezang
van 'n merel
bereikt
mijn oren
het geluid gaat
nergens heen
De nacht valt
't is donker
lantaarns
gaan aan
het licht gaat
nergens heen
De stilte
om me heen
geeft mij een
innerlijke rust
ik hoef
nergens heen ...…
Licht nadert
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 188 Het licht nadert werkelijkheid
mijn liefste, je wordt steeds lichter
vrolijke vlinder van waarachtigheid
ik heb je lief in de straten naar het plein
vind het zo fijn in jouw zingend hart
jouw blonde haren, gordijnen, lachen
ogen alsof het werkelijk lantaarns zijn
zien de lichten in de verte, de kurk
is van de fles, ik schenk jou lente…
Theezakje
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 92 tekst label theezakje
van restaurant op hoek,
knooppunt
van herinneringen en gevoelens
hier in alle rust enige klant
Uitzicht op zonnige hemel,
oud pand, kinderspeelplaats,
trams behangen met reclames
ouders met fietsbakken
vol kinderen,
oude lantaarn
Concluderen dat er niets
geen pijn, verdriet
integendeel,
alleen levendigheid…
ik spreek tot de vijver
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.114 ik hou de leuning vast
van de parkbrug
hij geeft mij
zijn roest
een eend zwemt en vraagt
om wat brood
hij klaagt
omdat ik niets heb
twee witte zwanen glijden
weg in late zon
zij zoeken
warmte
de lantaarn spreekt mij toe
in woorden van licht
maar verdomd
het helpt niks
Ik spreek tot de vijver
die rimpelloos luistert
mij zijn…
De regen als toen
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 490 De lucht was vol gestouwd
die avond met al
wat wij lang waren vergeten,
ik wilde niets weten
van grijze gezichten in wolken
en dromen gewoonlijk doorweekt
maar onder een oude lantaarn
in de zachtheid van wondere regen
kwam ik je lach als een heel klein mirakel
in een plas op de straatstenen tegen.…
op de begraafplaats
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 749 op de begraafplaats,
Het marmer is bedolven onder bladeren,
Nat,goud rood en groen,
Kan nog steeds niet geloven
Dat je er nooit meer zal zijn
De kaars is aangestoken
De raampjes van de lantaarn zijn zwart
Net zo zwart als de dag dat je bent gegaan
En niet meer bent terug gekomen
Mijn haren zijn nu grijs
Jouw handen gingen door mijn donkere…
Door de donkere nacht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 169 De nacht is zwart
ik wandel
over de verharde paden
en de grond doet veilig aan
lantaarns die ontbreken
elke stap
is leren staan.
Donker alles
voor mijn voeten
is het tasten
waar te gaan
verderop daar zijn de huizen
nu verlicht mij slechts de maan.…
dubbel dwars
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 180 wijsgeren blijven in taal repeteren
hertz tilt m`n frequentie om
hoog ligt een graftombe, wij leren
in staat tot niets, bij chateau dom
zo staat het standbeeld vrij
ongeduldige pagina`s en bibliotheken
lantaarn hoekpand zei zij
genetisch bepaalde neusje bleek
kijk zie simpelheid met je rollende
glibberige onmogelijke en er was
vervlogen…
een februari avond
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 236 Het park stroomt leeg nu
weg van de oranje lantaarns
schemer en maanlicht vergeefs
de invallende duisternis
te lijf gaan
Voor het echt gaat duisteren
laten eekhoorn en merel
nog één keer staart en snavel
zien, een afscheid als een toegift
het groen van de parkwachter
en de blauwige schijn van onze
wankele begeerte is het laatste
wat…
toen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 322 mijn straat is nog doorlopend te bezoeken
haar stenen hebben alles doorstaan
lantaarns, stoepen, winkels op de hoeken
alsof ik niet ben weggegaan
mijn school is heel dichtbij gebleven
lokalen vol leven, net als toen
ik blijf er graag komen, al is het maar voor even
waarbij ik haar dan vol heimwee zoen
mijn ooit, tot bijna tastbaar verworden…
steel een nieuwe dag voor jou
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 734 ik zag je in een plas
die onder een lantaarn lag
je spiegelde de sterren
vermanend keek iets geels
van bovenaf en knikte speels
haar toestemming van verre
ik danste langs de grachten
gebruikte al mijn krachten
om jou te overtuigen
de pleinen zijn voor mij
theaters met hun uitgangen opzij
bomen staan te buigen
mijn lach rolt door…
het verlangen naar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 157 lange straten spreken telkens in de
taal der trottoirs tegen het beeld dat
ik volg, terzijde van de lantaarns die mij
de schaduw geven van mijn vlucht
ik hunker naar stille tijden waar het
bewegen gewaarborgd ijlt in de koorts
die mijn lichaam warmt, het sterven slaakt
een kreet van herkenning
de gang van het alledaags verlangen
ontdoet…
De straat is nat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 57 het licht van de lantaarn
weerspiegelt in een plas
Wind houdt zijn adem in
luistert naar de regen
dat een staccato ritme heeft
hij kan zich echt niet beheersen
zachtjes deint Wind mee
zwelt aan tot de bladeren vallen
dan staakt hij plots elke beweging
Najaar wordt boos en vraagt:
'Wind wat doe je nou?…
lelie
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.323 voordat u achteloos voorbij loopt
ik verkoop bloemen iedere avond, iedere avond onder een lantaarn
soms vind ik er zomaar iets, een hond aan een riem,
van goud een kleine olifant, een blad dat glanst, houdt u van bloemen?…
Schaduwen in Tijd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 512 Doordrenkt van nachtelijk oranjelicht
Kunstvuren neerkijkend op voorbije tochten
De oude straat is nu als enige verlicht
Een levensweg in alledaagsheid vervlochten
Mijn schaduw komt als een tweede bij de lantaarn
Draaiend snelt hij zich strekkend aan me voorbij
Vervaagt en wordt opgenomen door de nacht
Terwijl ik het volgende licht nader…
Herscheppen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 345 als de straat dreigt dood te lopen
of de lantaarn te weinig belicht
vergeet dan voor een wijle
de naamplaatjes op deuren
of namen van stijlen
schrap nummers
die aan bordjes zijn toegedicht
erken dat het onkruid tussen
klinkers is geslopen
daarmee schep je
nog geen wanorde
of ruïnes in spe
plaats je geen vlaggen
op zwarte lijkauto's…
Dromerige nacht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 527 Die dromerige nacht
hield ik mijn werkelijkheid
dicht bij de lantaarn, mijn licht
een blonde zangeres, een gedicht
dat zij vloeiend vertolkte
tussen spelonken van liefdesdicht
wist niet meer over de liefde
dan tijdens avonturen, trillende sprieten
onwennige uren, getuigenis van zangkunst
in ontuchtige schuren, met burgers die gluren
ik kuste…
alleen I
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 679 dicht tegen me aan zit jij
voor ons een oude lantaarn
daar achter de grote kerk
op het stille verlaten plein
rechts het fraaie huis
waar mijn grootmoeder
woonde als jonge vrouw
een enkele vogel fluit
ik vertel weer uitgebreid
liefdevol kijk jij naar mij
terwijl je luistert
aandachtig en opgewekt...…