Alle inzendingen over lengte

Naakter dan bloot omhulsel ontsloten de geest is geflest ontkurkt onzer tijd halsen gevormd genekt in de lengte onttrekt nepperij aan fiscale strijd schat laat je kisten op git paperassen aanslag ontslagen rijt realiteit…

Ik merk het aan de wijze waarop jij je stappen zet onzeker, slepend, traag de indruk vaag voor iemand van jouw lengte ik zie het aan de sjaal die om je hoofd gewikkeld is maar mijn begrijpen wil niet weten pas als je weigert krab te eten krijg ik geen hap meer door mijn keel…

lengte maal breedte maal hoogte? zou dat de som van liefde zijn? hoe zal men haar beramen? hoe de liefde te calculeren? hoe berekent men haar prijs? is zij te betalen? breekt berekening de liefde op? waarom rekent iemand haar uit? is zij de onoplosbare opgave die de rekenaar begroot?…

Welke kleur de nieuwe dag brengt kom ik wel te weten zolang die lengt.…

opgeschreven uitgemeten in de lengte ook de breedte witte veren glad gestreken woorden zal ze nimmer spreken kankerziekte overmacht levenstaak nu volbracht ©Lady Love ~* In memoriam Carla Furth † *~ ~* na 'n lange strijd herenigd met haar man en dochter *~ *…

De tranen hebben een lengte naar droogte aangelegd maar jij hebt in mijn stilte rivieren zacht weten te verleggen in beweringen van kerels net als ik is er een stilte vergeten onder luierend wintermaanlicht blijven de levenden onder ons opzien naar dode dierbaren omdat ze nog niet zijn vergeten in herinnering bijna met ons wenen.…

Als ouder kom je steeds meer aan de weet Van wat voor kind de moeder straks gaat baren Geslacht, gezondheid, lengte en kleur haren De gen-techniek gaat snel als een komeet Toch weiger ik van ivf te dromen Waaruit een grootse dichter voort moet komen…

nu de waslijn druppels draagt, op rij gezet door niets meer dan de lengte van het koord schiet een woord door omgebogen licht, het zicht schiet mee een luchtruim ver schenkt flonkeringen door het raam in naamloos kleine buigingen slechts monogaam met elke bleke zee…

Ze heeft wat van haar broertje en toch ook weer niet, wat trekjes van haar zusje, als je haar goed beziet, de lengte van haar moeder, althans dat lijkt zo jawel, de eetlust van papa, die werkt namelijk súpersnel zijn bord weg... En toch is dit kindje van twee dagen oud een wezentje waar de héle omgeving onnoemelijk van houdt.…

in de stilte, minuten van een nacht heb ik je verzen ondergaan het is donker zo zonder achtergrond waar lengte noch breedte de warmte bewaren van je zwijgen of de dag zou mij moeten losmaken en de ramen zacht schuren met het onderkomen van een zomer voor een versteende nomade mij vluchtend vindt zoals vandaag…

in lengte van jaren ben ik niet gegroeid hoogstens in de breedte nu ik ouder word, lijkt de constructie van mijn armzalig verblijf verschrankt en doodvermoeid men heeft mij nooit garantie gegeven toen ik in deze wigwam kwam ik mocht hem lenen voor bepaalde tijd maar ‘k ben bang dat de wig uit de wam is en de stellage het zal begeven…

uitleg horen die het beste bij jou past omdat wie zegt mij dat het geschreven woord dat werd aangenomen als de waarheid dat ook zou zijn al is deze door anderen weerlegd wie zegt mij welke waarheid waar is daar deze knaagt en steekt tot in het diepst van mijn ziel mijn waarheid is dat ik je lief heb en zal hebben tot in de lengte…

Daar lig ik verslagen door woorden, zinnen in lengte van uren, dagen ik zou ze toch beminnen elk woord nee elke letter toch lig ik hier met de pen ter hand jouw afdruk nog in mijn hart ideaal was het allemaal tot ik struikelde over de laatste lettergreep het blijkt dat ik er uiteindelijk niets van begreep.…

Zwarte bergen omringen en zingen Het land en de steden, het hoogste lied Zingt de Montenegrijnse cultuur Die eeuwenoud zeer jong blijft Als een sirene klinken de klanken Tot in lengte van jaren, d'eeuwigheid Door Standvastig in de kern Klinkende klanken luiden in dalen 't Volume vibreert van hoog dan weer laag Wind speelt met volume en…

in de lengte van dagen kronkelt de tijd ongenadig, zonder vragen elke seconde ben je kwijt leven is toekomst verliezen verglijden in herinnering het heden lonkt naar ooit gisteren is voorbij vol vragen naar morgen in het antwoord van vandaag was dit een mooie dag die de toekomst herinneren mag…

zij draaide klei maar wond de vormen niet om haar vingers had een zwak voor rondingen in warm manipuleren was blij als het toch stugge materiaal zich liefdevol schikte in volle overgave profileerde zij lengte en diepte werkte af met fingerspitzengefühl tot in het kleinste detail ook deze schoonheid werd geboren zonder barenswee…

Voor Roald Twee maal de Lengte plus Twee maal de Breedte, zo heb Jij het geleerd Bij je redactiesom - Voor mij voelt Het net andersom Leven dat leven Schept, leven Dat adembaar is Tot aan elk longblaasje Toe, leefbaar Leven tot in de Wijde omtrek van De plaats waar ik Verblijf…

Terwijl je er niet bent Denk ik aan je haar Denk ik aan je ogen Aan je stem Aan je naam Zachtjes zeg ik je naam Heb haar zolang niet uitgesproken En met haar klank kom je tot leven Ben je even hier bij mij Het duurt als de lengte van je naam Dan is het voorbij Je leeft dus op twee plaatsen Daar en nog eenmaal Als ik zacht en langzaam…

wat als niets gebeurt en gesloten wolken zwart gekleed blijven omdat ze alles weten en ik zelden slaap in wit of dat ik de lengte van mijn vingers meet in een te korte naaktheid de afgebeten nagels inclusief mijn ogen blijven toch te klein en kijken doe je wereldoud wat als ik sterf in een onuitgenodigd woord op een…

ik verhaal u over de lengte van de dagen mijn barstensvol gemoed spreekt tot mij ik zeg u dat mijn ziel bedroefd is is het de wind, gestorven in een dal vol zand golven die vrijwillig op de rotsen slaan de zon die in een zee van rood ten onder is gegaan of het beest rondom mij dat overal aan vreet ik zeg u dat ik…

ik verhaal u over de lengte van de dagen mijn barstensvol gemoed spreekt tot mij ik zeg u dat mijn ziel bedroefd is is het de wind, gestorven in een dal vol zand golven die vrijwillig op de rotsen slaan de zon die in een zee van rood ten onder is gegaan of het beest rondom mij dat overal aan vreet ik zeg u dat ik…

stil groeiden de bloemen onder mijn penseel tot hun kleuren eindelijk zacht begonnen te spreken niet zomaar een contact maar in een vaas gezet na met de hand geplukt te zijn uit het zomerbed van wilde bloemen keurig opgezet geschikt naar lengte vorm en kleur een kunstwerkje als voorspel dat in verf een hoorspel door geur…

Het achterland van herinnering vernevelt op gedempte toon in de zoom van lengte van dagen.…

als nachten zwarter worden door gebrek aan licht dwarrelt sneeuw in maagdelijk wit haar donzen deken brengt kerst met ster en goddelijk kind een stralend welbehagen knalt nieuwjaar het uitbundig zwart in alle kleuren weg de langste nacht is afgelegd het licht lengt nu de dagen…

. ------------------------------------ uit: 'De lengte van dagen', 1991.…

Vriendelijke ochtendlicht Geur van nu te ruiken In de voetafdruk van toen Van mij als vijfjarig kind Dat aan het begin Van zijn mensenleven Dezelfde bomen meemaakte Met takken die als Slingerplanten dienden om De pastoriegracht over Te steken - en die samen Met mij de gracht van mijn leven Zijn overgestoken over de Volle lengte…

Is het een gedicht als niets op iets rijmt en de zinnen verschillen in lengte en lettergrepen strooigoed lijken Als ook de dichter niet weet wat hij strooit en zegt “Het was in de aanbieding en dan ga je niet kommaneuken” Is het een gedicht Als je moeder van 90 zegt dat dyslectisch Kareltje goed vooruit gaat Als ze vragen of je computer…

of op het podium een voordracht neerzetten iets dat vertoeft in van haver tot gort waar tijdens de handgreep rond de microfoon op de bühne, ik korte intrigerende poëzie of als proza in lengte tracht te pletten dat ook nog blijvend smaakt naar een oneindige chocolade Kwatta reep en een aura moet hebben die de luisteraars aan je doet boeien…

je bent de zon je stralen dansen stofjes ik wil sjansen, met je geuren op balcon langs de gevel val je zomaar binnen belicht daar mensen die ook jou beminnen je oogt zo donker in het wit van steen je schaduw laat me nooit alleen ik hoor je ruisen als de wind vlaagt langs de huizen je bent mijn refrein je zingt de lengte…

Het is met dagen niet te tellen, wie meet de lengte van de tijd die telkenmale weer verglijdt en ons voor raadsels stellen, maar keert, wat ooit vergleden is, om welke reden weer, is dat misschien de ommekeer, de terugweg naar het heden.…