Alle inzendingen over levend

Terug naar de dagen van levende onschuld toen ons lachen zich mengde, licht doch massief een vriendschap gedragen door engelengeduld verlang ik, mijn chronische lief Jij blijft onvindbaar, hoe diep ik ook delf op zoek naar vergane perfectie Mijn rudimentaire affectie geldt jou, monument van jezelf Neem jij nu de moed mij een glimlach te…

heldere feeërieke maannacht in een milde licht-gele straling die je adem vervoert rijp en volwassen schrijf ik cirkels door gelenigd licht zonder woorden langs meander-gang jouw schoot rondom de kelk van zoetheid zacht waaiig roei jij in mijn ether zweef ik over beelden die tot bloei komen aan lichaamsvree dat dekt mij toe bruisend en levendig…

Maar die ander, meester van de minnedaad, tiran van lust en het geluk tussen hemel en een wilde zee, gespoeld in het nauw tussen liefde en de haat, wat tussen de levenden en de noden staat, daarin vind hij de vrede niet, gekweld door de reflectie van verdwenen doden, zoals die zijn verschenen, de aanvaring met de deugden, z´n verdriet…

Het nieuwe hemd prikt mij en schuurt Alsof ik naakt lig in het gras. ’t Is of ik nooit zo levend was Als nu de dood loer in de buurt. Soms siddert onder mij de vloer. Hoog boven mij beweegt een touw. Ik snik en stamel: vive l’amour! En kreun woestbang: vervloekt, o vrouw.…

Ik schilder en bezing het levendige kleuren carroussel dat uitziet in droefenis naar de leliebloem de geur van de hoop in de malle molen van het leven zijn lied rondom de tarwevelden goudgeel in het ochtendgloren heen en weer langs ons huis volhardend in de liefde de toekomst melodie van een nieuwe schepping uit de wolken…

wetend in de kosmische cyclus lijdend door de pijn verward hopend op een nieuw leven strijdend door de duisternis wakend over liefde en leven biddend voor de Apocalyps stervend in de ban der tijden vechtend in het hemelvuur hopend op een goede afloop terugkerend naar de natuur verdwijnend mens-zijn zoekend naar de zielskracht levend…

donkere ogen kijken in het duister van het bestaan omringd door lijnen in een gezicht gezwicht door onvoorstelbare pijn gemarteld door een leven zoals het niet mag zijn bang te eindigen wanhopig vechtend in een levende hel zien ze haar een glimlach breekt het verdriet een traan glijdt over een gezicht die donkere ogen heel even…

Lijken stapelen zich op, met wellicht een nog amper levende op de top. De wegen zijn vervuild met Duitse kruizen en wederzijds bloed, dat alles weet ik nog al te goed. Komt hier dan nooit een einde aan? Deze bommen en geweren, zal dat eeuwig blijven bestaan?…

Mijn ruimte is te klein, ik schuif de luiken dicht, je kracht omhelst het bloot, de nacht is ver en zo dichtbij, het morgenlicht is boterzacht, smeert mijn hart in een peilloos meer, zo weids, zo diep, levend wit van golvend schuim als je glimlacht om je tanden en mijn zinnen te ontbloten weet ik wat je van mij verwacht, ben daarin…

zucht wordt breed uitgemeten in een te nauwe context Peinzend schrijf ik “ zelfbezinning “ in ledige hoofden Hun woorden schreeuwen op de blinde muur die zij steen voor steen bouwen, liefdeloos Zij donderen als jaloezie hen messcherp souffleert en zij zachtmoedigheid verwoesten Als kleinzerige dwazen verbranden zij een levende…

. ------------------------------ noot redactie: leviteren: verondersteld bovennatuurlijk fenomeen van omhoog zweven van voorwerpen of levende wezens, zonder dat daar een wetenschappelijke verklaring voor te geven is.…

Wij begraven anonieme doden ook al kennen wij hen niet bij naam wij behandelen die doden alsof wij hen kennen bij naam wij spreken over die doden met gevoel voor die mens zonder naam wij werken hard voor die doden net zo lang, wij vinden hun naam wij, levende herkende wereld met naam en toenaam erkennen hun bestaan!…

de nachtvlinder tikt nog tegen het verlichte raam maar kan niet naar binnen naar het vrolijk lijkend licht het trekt als een magneet aan een roestig geraamte dat het levendige gevoel maar niet terug kan vinden grijze plicht die roept dat het leven plicht is benevelt alle kleuren tot ze donkergrijs zijn als een slapeloze nacht nachtvlinders…

zie het nemen van de zee in een onstuimige stroom het strand is weer klem gezet piekeren in slapeloosheid een machteloos verzet ik zie het geven van de zee als zandloper langs het water de jutter zwerft nog rond de wind ziet de grond van hoog boven de golven ik zie het leven van de zee als weg en waarheid tronen ik voel het water levend…

Bovenal zet ik mijn menselijk gevoel over al het mondiaal maatschappelijk levend beleven. De innerlijk altijd diep gekoesterde wens, kan ik nou bevredigen: om vrouwelijke priester te worden, in een onmogelijk teken. Op figuurlijk brede schouders, laad ik pijn, om nieuwe ideeën te geleiden.…

de geleerde is in het huwelijk getreden met een koperen vrouw want die hybride verhouding wil hij proefondervindelijk leven teneinde de geldigheid van zijn eigen doctrine te bewijzen, dat er slechts een gradueel verschil bestaat tussen zogenaamd levende en zogenaamd dode materie.…

Door jou te leren kennen leerde ik mezelf herkennen, maar vooral een ander diep levend ademend en liefdevol wezen te lezen in jou, waarlijk mens! Mijn ene, diep gekoesterde wens.…

De dierenasielen lopen leeg, elk levend wezen verdient geluk Dit lezen in de ochtendkrant, niets kan nog stuk. Criminaliteit, geweld; het is allemaal verleden Wie, oh wie zou dit niet graag beleven? Warmte, genegenheid en erg veel vriendschap Gevangenissen omgetoverd tot huisjes van broederschap.…

In het bos groeien de vraagtekens gevoed door de geur van dode stenen waarop levende herinneringen staan gekrast de kleuren worden weggevoerd heersers van heden treden binnen - eens was deze stroom vloeibare liefde onderweg naar het raadsel van de taal waar alle dialecten samenvloeiden waar bij Babel die Liebe, the love en l'amour elkaar…

Dichten voor de oorlogs-doden voelt zo levendig aan of ze weer bestaan niet dood zijn gegaan Dichten voor de oorlogs-doden voelt zo verdrietig aan dat ze niet meer bestaan noodgedwongen zijn dood gegaan Dichten voor de oorlogs-doden voelt de oorlogen herleven zoveel verschrikkingen begaan waanzinnigheid ontstaan, verslaan Dichten…

En heeft hij dit klavier, bij felle meesterstreken, schier levend doen zijn woord, zijn hart, zijn ziel en zijn gedacht uitspreken? Hebt gij Tinel, Edgar Tinel gezien, gezien en hem verstanden; en zijt gij niet meer mens weer opgestaan, van onder zijne handen?…

En geeft iets terug van dat levend optimisme waarmee het idealisme eens begon.…

Tere takken, jonge twijgen, bloesem in de knop beloftes die een aanvang krijgen het voorjaar volgt de winter op De lucht zindert vol beloften van leven de tere twijg wordt weer een tak de zwellende knop tot bloem verheven voor het oog met het grootste gemak Pasen schenkt nieuw leven het oude is voorbij gegaan een levend licht wordt ons…

Suster Bertken een Utrechtse non in een moderne devotie levend voor Jezus met wie zij intens lijden kon. In 1457 liet zij zich inmetselen en omringen door een muur van steen, en beleefde zij sedertdien haar orewoet in de Buurkerk op meditatieve wijze en gedurende 57 jaar sereen.…

Een gevaar dat berust op een leven met vele vragen. levend wijze antwoorden zoekt. Dat in versteende verhoging al vele eeuwen in gebeden tot de Allemachtige wordt uitgedragen.…

Vaak moet ik denken, aan al die levenden die wel geboren werden. Aan hen die te jong gestorven zijn. Aan hen die het licht niet langer kunnen zien. Vaak moet ik denken aan ons stervelingen. Aan hen die elkaar naar het leven staan. Aan hen die als blinden oorlog voeren. Als machtelozen die streven naar macht.…

De uil In het bos Fladdert op en neer Hij blijft in het bos hij is op zichzelf Samen met de elf Die ook in het bos woont En de sfeer van het bos Beklemtoont Een stap in het bos En de mens voelt zich mens het leeft tussen de bomen Er zijn voor veel levende wezens een onderkomen Ritselende Geluiden Tussen stilte door Prachtig Toverachtig…

Antwoorden hebben we niet nodig, want we leven altijd innig samen, binnen onze levende natuur. Hartelijkheid tonen. Begrip opbrengen. Vrede brengen. Liefde geven. Dienen. Léven is wat ons te doen staat, en zinvol wordt voldaan. Leven, dat ooit spontaan ontstond, menen zoekers die nog twijfelen.…

herinneringen namen elkaar mee als golven in de branding van de zee krulden emoties sloegen wit om in het schuim van succes wij waren meteen weer helemaal bij de les in het doorleven wisten wij elkaar alle ruimte en support te geven voor de inkleuring van stemming en moment wat resulteerde in een datering die dichtbij de nog zo levendige…

Weest mij welkom, wakkere scharen van de hoge hemelwacht; welkom, ‘t levende openbaren van die schijnbaar dode nacht. Dood en is daar niets: al levend, al bewegend, al bespraakt is dat licht en leven gevend werk van één die eeuwig waakt.…