inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.442):

In een oogopslag,

Mijn ruimte is te klein,
ik schuif de luiken dicht,
je kracht omhelst het bloot,
de nacht is ver en zo dichtbij,
het morgenlicht is boterzacht,
smeert mijn hart in een peilloos
meer, zo weids, zo diep, levend
wit van golvend schuim als je
glimlacht om je tanden en
mijn zinnen te ontbloten weet
ik wat je van mij verwacht, ben
daarin geen partij voor jou en
wordt een vluchtweg afgesloten,
beleef ik de wereld in een vluchtige
oogopslag, om een hemels spel te
loven, toen mijn weerstand brak.

"Liefde doet de wereld niet draaien,
maar ik geef toe dat een tocht erover
de moeite waard is."

Voltaire


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 14 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 251

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Chantal
Datum:
15 oktober 2010
Soms kan de liefde ook mij overweldigen en is even te groot, heel herkenbaar. Geweldig mooi gedichtje.
Naam:
Ans
Datum:
15 oktober 2010
Email:
Ansmanshotmail.com
De liefde is de levensolie in de tandwielen van de tijd en de wereld. Pracht gedicht, weer fijn om te lezen.
Naam:
Ilse
Datum:
15 oktober 2010
Email:
Geduldpleskhome.nl
Een heerlijk gedicht dichter.
Naam:
Marije hendrikx
Datum:
15 oktober 2010
Email:
maryama37hotmail.com
Even werd ik boterzacht bij het lezen van dit prachtige gedicht....
Naam:
kerima ellouise
Datum:
15 oktober 2010
Email:
kerima.ellouisegmail.com
met genoegen gelezen. Mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)