In een oogopslag,
Mijn ruimte is te klein,
ik schuif de luiken dicht,
je kracht omhelst het bloot,
de nacht is ver en zo dichtbij,
het morgenlicht is boterzacht,
smeert mijn hart in een peilloos
meer, zo weids, zo diep, levend
wit van golvend schuim als je
glimlacht om je tanden en
mijn zinnen te ontbloten weet
ik wat je van mij verwacht, ben
daarin geen partij voor jou en
wordt een vluchtweg afgesloten,
beleef ik de wereld in een vluchtige
oogopslag, om een hemels spel te
loven, toen mijn weerstand brak.
"Liefde doet de wereld niet draaien,
maar ik geef toe dat een tocht erover
de moeite waard is."
Voltaire
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 14 oktober 2010
Geplaatst in de categorie: liefde