79 resultaten.
- IN VINO VERITAS -
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 393 Levensvragen verder reiken,
een zwijn wordt meestal vastgehouden
geslepen en verchroomd
bij bewustzijn,
ongehavend uit de strijd
opnieuw is gevormd
het voorzetsel dat bestond,
hevig strijd heeft het gevoerd.
Het doek schittert als vanouds,
boekte een verdiende overwinning
het is mooi eigen fouten te herkennen.…
dans een nieuw begin
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 484 zomerwarmte
hangt op plaatsen
die al veel te lang
zijn stil gebleven
bloesem spruit
de bomen uit
het groen dolt
met de bloemen
zal schaduw in de
warmte gaan benoemen
als rijpe rust die
volle vruchten geeft
weet dat je
weer leeft op
het hoogtij van
de zinderende dagen
een rijke herfst
geeft antwoord en
voldoening op je
meeste levensvragen…
Hij die mijn ogen spiegelt
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 222 ’s Nachts,
in een vonk naar genegenheid
houd ik mij verborgen voor een stroef ontwaken
van de dag
Soms kleden warme woorden mij
als mijn naakte ziel er verloren staat
verkleumd, stil en aangedaan
dan is mijn huid als blank hout
onder een schors van levensvragen
is mijn lijf als een ivoren toren
in een landschap van illusies
beweegt…
Valt lijden te sussen hartzeer te blussen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 79 Als leven je uitdaagt met sterven en tegenslagen
wat is het wat het je ook stelt aan levensvragen.
Wat kan krinkelen en zeuren wat kan je opbeuren
breekt bij jou herhalend als weet dag en nacht binnen
nu 't reikhalzende minnen nooit meer zo zal herbeginnen.
©…
VAN LAAT NAAR VROEG
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Koele adem laat vredige rust komen
op het veld, waar elke levensvraag landt.
Het duister heeft kunstzinnig verstand,
schept schimmige beelden uit stille dromen.
De nacht wenst dit houwwerk in te tomen,
wacht af, door zegenrijke geest overmand.…
De goede afloop
gedicht
3.0 met 10 stemmen 6.781 Wat doen we hier eigenlijk, vragen we
ons niet af zolang het huppelen van wijsjes
uit de luidsprekerboxen voortgaat, in de bomen
hangen ze onzichtbaar, en wij maar denken
dat het vogels zijn die kwinkeleren –
wat doen we hier? Eerst eens voelen of
de voeten warm genoeg en niet al te pijnlijk
verknobbeld zijn, dan even goed luisteren…
Leven als of het de laatste dag is
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 74 Er ademen soms levensvragen
Wat mensen werkelijk nog kan behagen.
Men vouwt vaak handen boven het bestek
Wat is dat, dat ook men daar te weinig op let.
Terwijl de een rustig is ingeslapen
De dood omhelsde als daad van welbehagen
Blijven er vragen wat behelst dit leven voortaan
Elke dag weer opnieuw bij het vroege opstaan.…
Moeder Aarde
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 244 Zeg moeder Aarde weet u nog
of ik in de ochtend of in de avond
werd geboren, want ik voel me zo verloren
drie zomers lang was ik een blonde zwaan
maar u liet me in de waan van een heel klein lelijk eendje
wat is er over van die dagen nu ik alles alleen moet dragen
ik heb nog zoveel levensvragen aan u
lieve moeder Aarde
drie winters lang…
Nog wel fragiel
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 186 Koud kon het zijn op vergane doordeweekse dagen
met tal van levensvragen over wat zal komen,
men kan van die dagen leren wat ik kan verdragen.
Bracht het mij echter echte wijsheid bij,
de zon schijnt soms zo bleek als hij mij aankeek
word ik elk jaar pas weer echt blij in de maand mei.…
Sterven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 936 Zo moet dan ook sterven zijn
als het afleggen van gewaden
te wijd voor kleine levensvragen
te nauw
voor sturm und drang
in veel te strakke naden
Zo moet het zijn als
het achterlaten van gedachten
van dromen, wensen, daden
liefde in goede en in slechte dagen
aan vriend en vijand
of aan wie het wil
want blijven doe je toch
een beetje…
Heb ook jij die levensvragen sommige dagen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 54 In de hete zomer van 2019 smolt veel,
zoals ijs op een knisperende hoorn voor een deel
daarnaast vele gedachten die spontaan welden
aansluitende dagen die voor de hittegolf telden.
De kinderen en de vele oude van dagen
ze smolten zonder om clementie te vragen.
Pas toen de hitte en hun plan weggetrokken was
voelde menigeen zich weer beter…
Voorbij juni
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.063 Ik sluit mijn vierde ronde in het park
en hoor alleen knerpen van het grind
triest, dat pas in eenzaamheid de God
herontdekt wordt als een vergeten vriend
toch, geen woord dat wij delen
noch sterfelijkheid noch onsterfelijkheid
die ter sprake komen en als er waren
grote levensvragen die zijn al lang beantwoord
of wachten in de schaduwen…
Vraag aan God
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.896 Waarom zijn er de misdeelden
die verlamd en overstuur
zich aan levensvragen wagen
die geen antwoord meer verdragen
en dus wachten alle dagen
tot het allerlaatste uur ?…
Dit stervend nijpen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 Leven, dit grootste luidruchtige dan weer stille wonder
vertel mij gerust waar loop ik op dit tijdstip onder.
Was juist zij geen bijzondere unieke levensblom
wend je macht gerust aan vorm haar toekomst om.
Laat de dood haar nu nog eventjes niet grijpen
dit stervend nijpen is nu nog niet te begrijpen.
Zelfs de heggen ogen apart naast het akkerzwart…
Herinneringen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 Herinner mij mijn zonnedagen,
warm en goudgerand,
ten langen leste opgebrand
aan verdorde antwoorden op al mijn levensvragen……
Landingsbaan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 Als rechtgeaarde Rosenkruiser hanteer ik
andere wetten dan de geijkte religies,
ga ik veel dieper op de levensvragen in
en geloof ik in de onbegrensde vrijheid
van de menselijke geest. Er hangt al jaren
een Engelse graalridder naast mijn bedstede,
die mij via hocuspocus in verbinding stelt
met de eeuwige ziel van Christian Rosencreutz.…
Kleine Reus.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 Telkens weer m'n levensvragen anticiperend dus je ging nog dieper intrigeren, geliefde geduldige leermeester
Dankbaarheid immer vetjes troef getuigend van immense geestelijke Rijkdom, waanzinnige blijdschap, begeester.
Dat kleine laatste lief zinnetje: tot morgen; bleek dan toch een piepklein leugentje, je rijkelijk vergeven.…
rariteitenkabinet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 123 is aangedaan
Maar we blijven liever dwalen
in het steeds maar verdergaan
verliezen ons steeds meer
in ringen aan de oppervlakte
en in het nutteloze drijven
van onze rariteitenkabinetsgeest
ze noemen me dan, zo nu en dan, de dorpsgek
waarom dat zou je ze moeten vragen
misschien omdat ik een beetje anders ben
doorspekt met een bergje levensvragen…
uit de serie: Ware nachtmerrie IV
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 229 Zo als we waren dragers van beloftes,
er ligt een grotere levensvraag,
onderhuidse spanning in Drenthe
dicht bij de hunnebedden.
Schoffelend bij de violen
plant hij dille en jasmijn,
Spaanse margrieten, vergeetmenietjes,
bieslook, hij knot de wilgen
schildert 's avonds zijn stilte.…