267 resultaten.
Lichtende herfst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 118 Het herfstig licht
van druppels dauw besluierd
vernevelt
en verlicht
het zicht.
Dat zoete licht
van dotjes dons doorweven
koestert
en verzacht
het einde van de zomertijd.
Het warme gele licht
van gouden bladeren vervuld,
verstilt
en nodigt uit
tot peinzen over eindigheid.…
Lichtende nachtwolk
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 86 Grenzeloos versierd
als zijde zacht door het ruim
is de nacht verlicht
als in duizend en één nacht
met uitzicht op de zomer.…
Het lichtend rood
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 543 mag ik je
de eerste lentekussen
geven van de zon
zij was er
op mijn blote borst
in de luwte van balkon
gaf haar warmte
waar jouw vinger haren
zacht tot garen spon
in het lichtend rood zijn
de patronen al geweven die
ons een mooie zomer zullen geven…
In het lichtend ochtendgloren
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 110 In het lichtend ochtendgloren
als de zon zich vleiend zacht laat zien
en onzichtbare wind
rimpelingen maakt op het water
waarop het zonlicht sterren strooit
en je de eendjes al hoort met hun vrolijk gesnater
de takken van de bomen geknopt
maar nog niet in vol ornaat getooid
steken ze af als afgedankte penselen
tegen het blauw van de hemel…
Lichtende schaduw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 Even passeerde het mij als een schaduw
Een flits die mij het zicht benam
Een gedachte die mij woorden ontnam
Een duistere plek uit het verleden
Die zich heden derwaarts spoedde
Opgejaagd door stralende zonneschijn
Passerend en door mij na gekeken
In ’t helder zonnelicht.…
Zijn met licht en schaduw
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 111 In lichtend spoor
langs rechte wegen
gedroomd geluk
gevonden leven
langs lijnen
van verheven banen
niet slechts het licht
ook duistere tijden
gaven mijn zijn
in schaduw aan.…
Jouw eerste leefgeluid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 273 vraagt glunderend je oom
en klikt op lichtend glas,
je doorgestuurde leefgeluid
klinkt ritmisch
over Gronings gras.…
Zelf
gedicht
3.0 met 49 stemmen 18.260 Wij moeten eerst wennen
aan dit stralende landschap
van vroeger en later,
van lichtende tijd
zonder nu.
----------------------------
uit: 'Zo kon het zijn', 1999.…
Sterrenshow
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 203 wonderbaarlijke nachtshow
vervat in donker decor
lichtend sterrenspektakel
schuift voorbij zeer slow
ronde koepelvormige kosmos
perfecte circussfeer
met centrale dierenriem
verborgen in flonkerend bos…
Herinnerend winterbeeld
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 176 Dat dit je herinnering terug haalt
naar die vriesdag vol van zon,
met lichtend rijp op sprietjes stro,
en zilverwit op boom,
met licht zo stralend zacht en goud
dat bijna aaibaar langs de ramen strijkt.…
JOUW GEMIS
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 350 dat niet te verwoorden is
dat een onvergetelijk beeld nalaat
dat met mij gaat slapen en weer opstaat
als de zon, de maan en de sterren
die lichten aan een hoge hemel
maar niet te bereiken zijn
zo meen ik, dat ook jij daar bent
onbereikbaar in een lichtende schijn…
Tot eerste lentesymfonie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 239 in koperrode tonen
blaast zon
het water aan
het riet
nog niet ontsloten
laat zich in warmte gaan
uit spiegelglad
kabbelt zwart
naar vroege morgen
orkestreert met wind
het lichtend golven preludeert
tot eerste lentesymfonie…
Hemelwaarts
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 104 Onbewust in schemerduister
halfverscholen half geloken
begint zij ongemerkt haar gang
door vocht omstuwd en nevelwolken
Onmiskenbaar trekt zij zienderogen hemelwaarts
rijzend in een baan om aarde
een welving in haar lichtend spoor
Voor Majka…
Lectio Divina
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 541 zoekend en verlangend
tast ik naar een dieper
woord, een vonkende zin
een lichtend spoor
soms, na een wenk of glimp
van wat onzegbaar is, stuit ik
op het wonderlijk geheim
dat Gij aldoor aanwezig zijt
en ik U proef, zozeer bemin…
Vergezeld
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 485 Gedurende de hele dag
vergezeld ze me
bij al mijn bezigheden
op mijn donkere én lichtende pad
zonder dat ze maar iets
van haar schoonheid verliest.…
Onze ster
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.547 Als een lichtende ster
aan de hemel
zo was zij in ons gezin
de spil
waar alles om draaide
kinderen rondom haar
en zij er middenin
Onze ster,
nu aan de hemel
verlies in groot gezin
vandaag
was haar verjaardag
mijn moeder,
mijn vriendin
leeft verder
in gedachten
is nu herinnering...…
Helder licht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 341 Geen daglicht frisser
dan dit helder schijnsel
Het zal het stelsel zijn
of anders iets dat draait
Geen daglicht frisser
dan dit vers lichtende
Het zal geboren zijn
of anders iets dat is
Geen daglicht frisser
dan dit fel brandende
Het zal groeiend zijn
of iets dat is geweest
Geen daglicht frisser
dan dit, dit, dit gewoon
Het, het…
Een gat in de dag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 913 Ik heb de dageraad verspeeld
het woordenboek gepakt
en opgezocht wat ik verspeeld had
ik heb de dageraad verspeeld
het goud laten ontglippen
een dag gepakt
die al was uitgepakt
terwijl ik ooit de beker wilde
ruim gevuld met lichtend dauw
toen hoopte ik daaruit te nippen…
Het verdriet
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.941 Maar als een lichtende lantaren
Hef ik U op en volg U 't duister in.…
in lichtend mooi verlangen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 208 nog zoveel jaren lang
zullen wij buitelen
in de nieuwe getijden
van onze gedachtegang
uit schemering en duister
zijn ze in komen en keren
zo zwierig mooi opgerezen
goudfonkelen nu
in onze tijd
zo warm en dichtbij
in lichtend mooi verlangen…
Ontkleedt van zwart
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 343 rood
schemert zacht
als wit de nacht
ontkleedt van zwart
licht
de plaats inneemt
naast schaduw
van het donker
slaap
zich wakker maakt
en droom beëindigt
met een oogopslag
dan
zie ik jou
rood geschemerd
lichtend voor de dag…
De onzichtbare kamer
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 924 de onzichtbare kamer
van het
grote verlangen
zoekend
naar het antwoord
op allang gestelde vragen
is het slechts fantasie
zonder houvast
louter
een hunkerend verlangen
of juist
het daaraan toegeven
lichtend
als een bevrijd moment
of donker
als een koude nacht
wie vertelt het
ons
jou
en mij…
De Spiegeling van de stad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 188 Het land ter zielen
aan de oevers van
de kade, uiterwaarden
Het tegenlicht
van glinstering
weerkaatst het
zwevend gruis
Lichtend pad
kabbelt het spreken
in de wuivende kraag
Het land ter zielen
houdt de voeten staande
rond de spiegeling van
het stadsgezicht…
KOMENDE SCHEPEN
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.379 Ik zit in het donker, ik wacht, ik staar
Naar schepen die langzaam komen,
Met lichtende blikken zoek ik naar
Het schip uit het land mijner dromen.…
ongekend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 de vuurtoren
seiner van stavast
stuurt in nachtelijke
uren haar lichtende
codetaal over
ondoorgrondelijk water
dat golven als rollende
stenen naar de voet van
de duinen stuwt
in dit zeelandschap waar
lichttoren en duinenrij
van geen wijken weten
stroomt ondergronds
een ongekend verlangen…
Nocturne*
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.913 Diepe nacht en duisternis
En een lichtende glans op de zee,
En diep in mijn ziel, die onrustig is,
Een groot verlangen naar vree.
Dan wordt mij de zwarte onpeilbaarheid
Der duistere diepten tot
Het beeld van Gods verborgenheid,
Het grote mysterie van God.…
Genezingsproces
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 121 Na een lange tijd van zwijgen, werd
wat uitzichtloos en onoverbrugbaar
scheen een lichtend voorbeeld:
het was alsof hij opnieuw geboren werd.…
HET heeft geen naam
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 er waren eens twee kleipopjes
zij speelden in het aardse stof
drie tellen als Adam en Eva
toen werden zij verpulverd
geest doorademt het al
het naamloze fluistert liefde
reidans van lichtende zielen
bezielde stofjes bewegen steeds
in hun bedoelde vormen
veranderen dan weer…
Met verende loomte
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 178 de buitenlucht wordt niet meer ontstemd
op gedruis van gefeeste woorden
die allemaal hetzelfde klonken
aan de lichtende horizon
klinkt weer rust om alaaf liedjes
met verende loomte
als vogels die uitrusten op hun trek
komt het realistische weer tot zijn eigen
gewoon puur natuur…
Anu is haar naam
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 252 zij - de vrouw hoort
roepstem van leegte
die in haar buik ontspringt
en gaten slaat in haar ziel
tot zij zich buigt
naar de aarde
die haar verleidt
naar goden in bomen
en naar goden
die rivieren bevolken
dan groeit zij bezwangerd
uit haar schaduw
als Godin verheft zij zich
naar de lichtende zon
die zij omarmt en omvat
zij is…