Alle inzendingen over liefde woont pand ui

Ten einde raad zong hij voor haar een tikkeltje verlegen de oude psalm: “Waar liefde woont gebiedt de Heer Zijn zegen….” Ontroerd zag hij haar lippen meebewegen. Zijn stem brak daar waar zij begon te spreken.…

Een spiegel van de ziel, zo rein, Waar liefde woont, zal altijd zijn. Daar vind ik troost, daar vind ik rust, In jouw blik, die mij kust. Een haven in de storm van het leven, Jouw ogen, waarin mijn wereld is geweven. In die diepte, een stille wens, Fluistert elke ster, bij elke lens.…

Het is niet mijn lichaam maar het is liefde en de liefde woont in dit lichaam. De liefde ademt door dit lichaam en eet, kijkt en ruikt. Ja, de liefde doet alles via dit.…

een UI!…

God die ons het licht In de ogen gunt Gij die ons kunt Luchten en zien Wilt u daar waar liefde woont Voor altijd uw zegen gebiên Opgedragen aan Matthijs Bralts, die vandaag geboren is.…

De mensen om me heen zijn vol met shit Gevuld door televisie, nepnieuws kranten Ik loop vertwijfeld rond, wanhopig, want 'n Normaal persoon vertoont zich nergens niet Alleen in t bos omgeven door natuur Onder de bomenbogen langs het water Temidden van 't elementair theater Weet ik weer wie ik ben: lucht, aarde, vuur Dan rijst de geest met…

De vrouw die in mij woont kijkt uit het raam van een stil huis en laaft zich aan de fado de weemoed van de cello het vuur van de gitaar de waaierende zang minstens één vergeefse liefde kent ze, een val die haar deed wankelen en misschien een vijand in haar vlees mooier is ze dan haar leven zachter haar strelen dan haar handen dieper…

Hij bakte zwezerik zweette ui en zijn bavarois werd alom geprezen. Eergister is hij door zijn vrouw vermoord (en dat is echt waar). Bij haar arrest schreeuwde ze: hij kan dan sterren hebben mij sloeg hij dag en nacht. Hij werd maar twee- en dertig.…

Op zo’n ochtend zal het zijn dat zij, van wie wij de uniformen niet kunnen raden, zullen komen en zeggen: jullie gaan mee. ------------------------------- ui: ‘De binnenplaats’ (1987)…

de zachtgouden kleur van de maan draagt verlangen naar hoger sferen voorbij het onbestemde en ver voorbij de stilte tot aan de hoogste hoogte daar waar ontluikende liefde woont in blijde verwachting van een zonnekus…

God die ons Het Licht in de ogen Gunt Die ons luchten Kunt en zien Wilt U waar Liefde woont Voor altijd Uw zegen gebién Ter gelegenheid van de geboorte van Matthijs Bralts, en In memoriam Thomas Bralts…

niet meer hier woont de liefde nu met de tijd weg gegaan jij bent oneerlijk voelt het koud dit lege huis waarin niet jouw liefde mij warm omhelst onze liefde immers het doen of het laten huisde in samen zijn met en voor elkaar mij regent nu herinnering die uit de dikke tranen de warme dekens breit die jou weer om mij slaan…

1) Ik heb dit vers geschreven voor de lezer die niet bang is een breed gedicht te lezen dat niet uitermate lang is. 2) Ik heb dit vers ge- schre- ven voor de le- zers die niet vre- zen een ui- ter- ma- te lang- ge- rekt, doch smal ge- dicht te le- zen.…

in schuldig landschap onder de olijfbomen de kogelhulzen wat je me naliet waren wortels en vleugels een prachtig cadeau doorwaakte nachten hij luistert naar de stilte zijn knoken kraken de god van liefde woont in hen die beminnen niet in beminden (Plato)…

als de dood dichtbij komt en liefde verder weg schuil ik, mijn vriend daar waar de schoonheid woont mijn hart een plek aangeeft waar kracht is terug te vinden brengt de muziek mij bij de bron ontroering bij het leven…

Als iemand die van je houdt niet van je houdt maar je wel op wil eten terwijl je geen appel bent noch de wortel uit drie, dan mag nee niet en kan je niet een raadsel dat je rok na rok afpelt als een ui, treurwerksgewijs tot alle generaties op zijn en een stem klinkt die op oudtestamentische toon beveelt zit niet zo te kutviolen. --------…

U woont niet híer? Dan bent u welkom hoor, al dient u dat wél aan te kunnen tonen want als u ergens anders niet zou wonen dan moet u dáár zijn, eigen volk gaat voor. En da’s: wie niet woont op óns grondgebied. Wie niet niet híer woont helpen wij dus niet.…

In mystieke ogen woont de liefde van het eeuwige kind waarmee deze kleine held ons in het leven siert met intuïtieve helderheid Het kent de hemel van dichtbij daar deze in hem woont Het speelt met zon, maan en sterren met water en met wind vertelt prachtige sprookjes verslaat draken, spoken en heksen Het zingt en danst om de Goden…

En nergens woont de mens: De ontaarde stilte Die genadig spreekt. En nergens draag ik onze liefde - Tussen groeiend puin - Onsterfelijk als de dood. ---------------------------------------- Uit: 'Winterrunen', 1967.…

waar de mond zwijgt en handen stilte grijpen voeten dansen op een grenzenloze bodem waar dauw de sneeuwklokjes beroert in het vroege van de nieuwe morgen daar fluistert de wind haar lied van liefde door kale boomtakken daar woont zij wereldburgeres…

Met een dossier onder mijn arm wat door het pand sjouwen; voel ik me echt een baas! Ik kan van alles zijn een loopjongen een directeur "Waar moet u wezen?" op de derde vloer "Volgt u mij maar.." Wat bepaalt het aanzien? Zo te zien een baas.…

ik pel de lagen af van mijn huid alsof ik een ui ontdoe van zijn vertrouwde jas de trui uittrek, die moeder ooit goedbedoeld voor mij kocht ondergoed zuiver ik met Dreft vellen verdwijnen één voor één in de afvalemmer onder de gootsteen vinden zij rust tussen wortelresten en zuur geworden melk…

Mijn handen bedriegen mijn neus ruiken nasi, hamburgers, ui maar bij loempia’s, ruiken ze jou.…

Wanneer Willy weet waar Wendy woont! - Wel, Wendy woont waar Wilma werkt... Waarempel? Waarachtig? Wel, wel, wel...…

In mijn trouwe vriend Willem, woont de ziel van een wolf. Wolven leven onafhankelijk en loyaal. Ze hebben heimwee naar de wildernis. Naar het zonlicht en de volle maan. Naar de liefde van een wilde vrouw. Niemand weet waarom ze huilen. In vriendschap zijn wolven eeuwig trouw.…

Waar de vrede woont. Waar liefde stroomt. Draag water naar de zee. Neem liefde met je mee.…

Dit pand wordt beschermd Door tijdlijk gebruik Voor hoelang en waarom En waarvoor en door wie Dit pand staat te wachten Op nieuwe bestemming Het wacht en wordt doelloos En leegstaand beschermd Veiligheidsregio's Leegstand bij COA IND, leegstand Vergadercircuits En 't kwalijke is Het staat niet alleen Op mensen te wachten…

Zwijgen legt het hart van het leven bloot onder de purperen zon die werd aangeboord emoties van rivieren stromen door ons heen het kneedt en polijst de kiezels van gedachten daarin te krimpen of te worden uitvergroot weerspiegeld in de schaduw van de vragen een woord in teksten waarvoor we tol betalen in de bladzijden waarin de poëzie beschrijft…

Het voelt gewoon als plicht en vreugd van vroegere dagen is als een heilig pand dat ik onder mijn hart blijf dragen.…

In dat lege huis woont zij dus…