Alle inzendingen over liep

We liepen door het bos, ik maakte een grapje, het grapje werd ernst, en ernst kan nu lopen.…

voeten liepen door dat bos, Of 't reuzenvoeten waren.…

Het was een stille nacht in ‘t Weensewoud waar Mozart in zijn eentje liep te dwalen. Hij dacht aan sprookjes, sagen en verhalen bedekt met spinrag, vele jaren oud. Al was het somtijds niet zo heel vertrouwd -er zaten rovers die je bruut bestalen bij nacht en ontij in het Weensewoud- toch liep hij moederziel alleen te dwalen.…

ik schaduwde vandaag het was te warm mijn geest bleef koel en liep twee meter voor mij op ik liep nog goed gekleed teveel bedekt zie ik ze denken passanten die tesamen met wat kleren ook hun gêne hebben afgelegd je bent verplicht naar lelijkheid te kijken die beter was bedekt gebleven maar kom er is ook troost: het wisselt wel…

Te intensief dat hoorde je wel vaker van die wolf, dat beest en ook ik ben die eenzame mens geweest zo liep ik dagenlang van geest naar beest van feest naar geest met zonderlinge gedachten zo liep ik dagenlang van angst naar lol ging ik helemaal uit mijn bol totdat ik mijzelf vond in mijn hol zat er geen limiet aan mijn plezier…

Vroeger liep je koddig En je sprak een eigen taal Tegenwoordig vlieg je zonder vleugels Maar in een kast van staal Van oost naar west reis je Door het luchtruim of op de grond De techniek brengt je overal Een vreemde taal komt uit je mond Vroeger liep je Geen zeven sloten tegelijk Tegenwoordig vlieg je En ik zwaai als je naar beneden…

Ik liep door de donkere straten, toen ik doorhad dat er iemand achter me liep. Ik had de voetstappen wel in de gaten, die subtiel dreunden,dof, maar diep. Het alleen zijn is niet meer, samen ben ik nu met die andere ziel. Wel erg eng is het deze keer, waarop ik me omdraai en kniel.…

'T was toch jou met wie Ik liep. Vingerverstrengelend Jij praatte. Woordjes letterend Ik luisterde. Over kleintjes was het Niet.…

Het lopende buffet, liep als een trein, alhoewel die laatste het ijs niet graag als dessert wilde!…

Hoe kon je het weten, zoals ze daar liep? Hoe kon je het weten, zoals ze daar schreed? Zo majestueus. Zo de laatste keer. Hoe kon je het weten?…

gisteren liepen ze me vanuit de verte tegemoet een man een vrouw wandelend in het bos hij stil verscholen onder z’n hoed zij druk met armen gebarend kwebbelde er lustig op los vandaag liep ik in ons Blauwe Bos een groep vrouwen liep al giebelend en kwekkend achter me aan ze ervoeren niets van de natuur lieten waarvoor ze kwamen volledig…

Al liepen alle vrouwen nou Op straat in blauwe japonnen, Al liepen hun mannen ertussendoor In rode pantalonnen: Ik zag ze niet door 't luchteblauw, Dat hemelse blauwe wonder; Ik zag ze niet door 't pannenrood, Waar 't stadsvolk wonet onder.…

Er liep een dierken op mijn hand, Zo kleen, zo bitter kleen! Hoe was het daar wel aangeland? Waar wilde en mocht het heen! 't Liep onder, boven, hier en daar, En 't stropte dikwijls aan een haar, En 't weerde en 't woelde zich half dood; Dan riep het eindlijk in zijn nood: ‘Och God! och God!…

toen hoorde zij en viel in twee uiteen de een liep weg en stierf daar woei de wind doorheen de ander bleef met opwindmechaniek danste als ze dansen moest lachte, liep leefde, sliep nu vele jaren later zoekt zij naar haar, die stierf maar vindt haar niet want langzaam is zij teruggekomen zwerft bloedeloos, ergens rond haar hart wachtend…

ik liep eens in de stad zomaar voor de grap daar liep ik dan te zingen en wat op en neer te springen ik was zo blij want ik wist onbetwist hij geeft om mij hij was een knappe man die mij als zijn verloofde nam wij raakten met elkaar vertrouwd zijn een jaar later al getrouwd kleuters kwamen er geen bij geen voor hem en geen voor mij…

De tranen liepen over je wangen. Toen je liep in de verlaten gangen. We gaven je nog een laatste zoen. Jij was onze kampioen. Ik was boos, boos op iedereen maar niet op jou. Ik fluisterde woorden en zei dat ik van je hou. Ik huilde dag en nacht. Ik dacht: waarom hebben dokters geen toverkracht?…

Een sinterklaasdichter te Vlijmen Liep laatst met de Kerstman te slijmen En wat men ook vindt Van Kerstman of Sint Ik kan dat niet met elkaar rijmen…

vroeger liep ik aan mijn vaders hand later waren de rollenomgekeerd toch bleef hij gewoon mijn vader en ik zijn vergrijzend kind…

Ooit werd mij toegeroepen door een geest die over ‘ t water liep: Kom tot mij broeder onbevreesd maar ik vond het te diep…

daar waar ik liep de nacht die mij riep waar een ander bestaan niet sliep daar in dat vreemde bos was het open gaan van mijn geest los kwam van de grond liepen er tranen van langs mijn mond ik viel meerdere keer op de gond zakte er door heen o wat was deze wereld soms hard zo gemeen maar ik liep door op zoek naar antwoorden alles kwam…

Toen Korsakov eens in het stadspark liep te Petersburg om zich wat te verpozen -’t was warm en ’t leek of heel de wereld sliep- kwam er geluid vanuit een perkje rozen. Geen vogelzang en ook geen muisgepiep was wat hem haast van opwinding deed blozen, toen Korsakov eens in het stadspark liep te Petersburg om zich wat te verpozen.…

tranen liepen over mijn gezicht thuis daar lag een triest bericht bloesems verrot nu aan de bomen laat daar alleen mijn tranen wonen er is niets waar ik nog om geef als men haar laatste hoop opgeeft ik liep en liep maar verder door al volgde ik niet eens een spoor de regen ging bij pozen stromen kon het nog ooit echt lente komen?…

Ik liep in de stad vannacht Ik liep in de duisternis En ik had even gedacht Dat er niet meer nodig is Ik danste in een lege zaal Ik danste voor een stil publiek En vertelde mijn verhaal Aan een junk in een portiek Ik zocht het licht van boven Ik zocht de warmte van een vriend En heb daar met die junk gesnoven Meer had ik niet verdiend…

Ze liepen te hard van stapel.…

Een ballerina in Wenen Verloor jammerlijk beide benen Al klinkt het wat wrang Ze treurde niet lang Ze liep altijd maar op haar tenen…

Een poes in het Zwitserse Matten Kon laatst de slaap maar niet vatten Ze vond het zo naar Dat die kater van haar De hele dag door liep te katten…

' Schreeuwde de druppel nog voor hij op mijn hoofd uiteen spatte En ik liep door alsof ik niks had gehoord Want zo ben ik Soms ben ik doof…

Er was eens een stiertje in Dieren Dat steeds in de stal liep te klieren De moederkoe zei: Een rund dat ben jij Om hier de zaak zo te verstieren…

Een sinterklaasdichter te Vlijmen Liep laatst met zo’n kerstman te slijmen En wat u ook vindt Van kerstman of sint Ik kan dat niet met elkaar rijmen…

jij en ik liepen hier, lieten niet alleen de voetstappen achter ook onze harten bij zee strand en vulkanen fuertventura…