Alle inzendingen over lijfsbehoud

“Je lijf verbouwen vind ik echt te dol! Aan zoiets zal ik nooit een cent spenderen; zoals ik ben, moet men mij accepteren.” Aldus de mening van mevrouw De Mol. Héél goed! Maar jammer dat zoiets gezegd is door iemand aan wie toch al weinig echt is.…

ergens schort het aan besef door bomen het bos grondig, heuvelachtig, aards gruizig in mistnevelen fijnmazig verdeeld met een zilvergrijze dunheid melkweg ten spijt gehemelte noch schorre keel sommige dingen zijn niet zoals ze lijken zoals vandaag het verleden van morgen zoals scheidslijn woord voor woord gespeld zelfs toen…

het gezicht bleef bij het lichaam ook toen duisternis intrad de avond viel ver voor de vroegte neer zodat geen woord onbesproken bleef met nauwelijks hoorbare fluistering kon ik het ruisen van populieren horen alsof mij werd verteld waar water en kust tot branding samenvloeien in het zand stond geschreven aan wie deze woorden waren…

hij wil haar uit haar tent lokken maar het is nog véel te koud ze bibbert in haar slaapzak met kruik als lijfsbehoud ze krijgt toch medelijden dus noodt ze hem naar binnen waar zij nu met zijn tweetjes een sneeubalwals beminnen .…

chaos geordend kruimels weggewoven de stofjes verstoven hangend in de lucht de neergedaalde tijd laat restjes op de tafel van lijfsbehoud... het verval geeft de nasmaak van gisteren beklemmend weer…

Uit lijfsbehoud blijft hij dicht bij zijn bed: Geen Koranvers, maar wel een snelsonnet.…

Hoe kwetsbaar het land aan de rivier die zomers traag de vraag naar water beantwoordt vraag van boer die 'n aanhoudende zon wil verjagen om puur lijfsbehoud en dat van het vee dat drinkt gedrenkt wordt op deze hete dagen waarin zon een gat, geen gaatje .....brandt.…

Meer dan de mannen zijn de vrouwen trouw als goud; Sla slechts de boeken op; zij doen op duizend bladen U lezen, wat voor eedle daden, Zo menig vrouw, deed voor der mannen lijfsbehoud. De Man. Wel zo, dat snoeven staat u wel!…

Gebukt onder loodzware schuldenlasten liggen bankgebouwen als gevallen vrouwen amechtig op hun rug Als idioten trachten Cyprioten hun spaargeld te ontzetten Uit lijfsbehoud maakt belastingparadijs met fun met hun bewaarde centen korte metten * Run forrest Run…

het verval ten voeten uit als bij de oude romeinen de opkomst, bloei en teloorgang zo kwamen, zagen en gingen ook de Spanjaards zij lieten een afdruk na in de tijd het lief, doch vooral leed uit overlevering waarbij lijfsbehoud en hongerklap schering en inslag waren een stukje historie in de volharding van een gemeenschap zomaar ergens…

Hier mag je grazen het sappig gras voor m´n voeten Het hek de weidepalen waarlangs prikkelend draad Het is als een brede straat voor het grazend vee Schapen, koeien paarden, geiten om het even Hier buigen ze naar moeder aarde Overtuigd van de waarde de kop te buigen Als ware het omwille van louter lijfsbehoud.…

Het fietsen van school naar huis had zoveel aan zweet gekost dat het te laat werd om te eten kwam niet door wat je die dag had geleerd, omdat je niet luisterde vlogen de vogels naar het niets door de duistere zwerfnacht liet jij je lijf verder zweten alle aandacht was verstomd in stille angstkreet, en lijfsbehoud weer diep verborgen, het…

het bonkt in ganzenpas alsof er wegen lopen in plaats van rode wormen die gelijkmatig zouden moeten zwemmen het stamelt vre de vre de in een steeds sneller ritme alsof het tempo weet dat angst woekert met tijd het groeit langzaam net niet onverdraagzaam het scheelt weer een haartje onder een weelderige pruik…

annihilatie geen bouwval die niet kermt, geen specie die draadloos spreekt geen verankering met trots slechts lege tonnen en spijbelende mensenmassa’s, allen op weg naar hun geweten het houvast in het falen van die ander, het moment van huivering het rillen van kou, spelingen van de natuur delingen van het kapitalisme, hoe gedegen is het lijfsbehoud…

Hun lijfsbehoud is ambtshalve uit oevermoerassen getreden, nog dampend van naijver en hallucinerend door wondkoorts. Man en vrouw besluiten elkaars weg te vervolgen, bij gebrek aan een soort vergevingsgezindheid.…

Je was even bij me in gedachten ontstaan na een droom we liepen samen over de kust van een emotieloos strand jij bladerde mijn geheugen terug naar mijn lijfsbehoud ik nam een beetje ruimte uit mijn omgeving die een zweterige geur had je vertelde iets over een gestolen tekening ik gaf je een leeg vel papier voor de toekomst nog voor…

besloeg ons venster op de maan, die keer bedekte zij de sikkels van het zeer dat om mijn hals hing als een scarabee dit land, het was van mij, ik was getrouwd toch voelde ik een kracht die niemand ziet en alles in het ongewisse liet bedekt hield wat men liever niet ontvouwt als onderstreping plantte een muskiet zijn bajonet in mij uit lijfsbehoud…

Met de aarde in beroering vluchten mens en dier uit louter lijfsbehoud. Maar zij die veilig bemiddeld zijn, buigen zich stram over hun renten, steken hun bekrompenheid getrouw snel nog wat centen in verzekering.…

Wees daarom zo verstandig bij het aan boord gaan minstens ook 1 zwemvest mede te nemen: met het oog op beider lijfsbehoud op de woelige baren.…

uitslag is simpel te voorspellen waar honger en angst de keuze bepalen kiezers worden gepusht en gekocht smerige feiten de krant niet halen elke zeggenschap en hoop ontnomen kan de weerloze kiezer zelfs niet dromen van een ommekeer ten goede droef te moede stemt hij weer zoals van hem verwacht hij steunt de dictatoriale macht opnieuw uit lijfsbehoud…

Het hek hangt scheef in de scharnieren struiken steken door het verdorde hout, daar achter staan wat oude populieren nu nog vechtend voor hun lijfsbehoud. Wat dreef mij om te zien wat er nog was van dat kleine paleisje wat eens daar stond, opzij,met prachtige bloemen een terras, werkelijk een dierbaar stukje grond.…

Uit lijfsbehoud beeft al wat leeft binnenlands met oergrond mee. Neem nu de Spitsbergse ganzen: leggen ze hun eieren twee weken te vroeg, dan bevriezen ze, doch is het twee weken te laat, dan valt de winter in vóór de jongen god- gans vliegklaar zijn. Uitgerek- end hier, nu rilt het lot.…

Een maalstroom voert me mee onderhuids, als sterveling in wispelturige buien van de zee in vrije keus bestaat geen drenkeling op een ver vulkanisch strand aangezogen door billek land, het zwart herontdekt de kans voor lijfsbehoud, omarmt een droom in stil gebaar.…

Adelaar klip en klaar Ommezwaai licht en laai Fantasie Jan Marie Af en aan zwarte zwaan Minnen strelen lustpriëlen Van klatergoud naar lijfsbehoud Passiespelen strijdtonelen Witte winde ooit beminden Ledikant tweestromenland Eerst melodie dan tirannie Van liefgehad naar hazenpad Van ironie naar c'est la vie Hekeldicht tijdsgewricht…

Een trekstroom voert me mee onderhuids, als sterveling in de wispelturige muil van de zee, in vrije keus ontstaat geen drenkeling, geworpen op een vulkanisch land, een enkeling herontdekt de balans voor lijfsbehoud, omarmt de droom in stil gebaar, hartstocht in beweging, gekleurde bals van integriteit, fixeren pauwen de drift in dans,…

Ik vaar er boek na boek nog eens doorbladerend Onderdoor en ervaar het schijnbaar ondoordringbare Woud, waar ik me -zonder te kappen- Uit lijfsbehoud in heb laten huisvesten, Als verwantschap, mijn cogitans perennis Op grond waarvan ook ik net nog zinvol kan bestaan.…