Netgedichten

netgedicht (nr. 31.380):

Waan of wijsheid?

Een trekstroom voert me mee
onderhuids, als sterveling in de
wispelturige muil van de zee, in
vrije keus ontstaat geen drenkeling,
geworpen op een vulkanisch land,
een enkeling herontdekt de balans
voor lijfsbehoud, omarmt de droom
in stil gebaar, hartstocht in beweging,
gekleurde bals van integriteit,
fixeren pauwen de drift in dans,
eigenheid excelleert in een kans,
waar geduld de passie vult om
de onbescheidenheid te taxeren
in onszelf en met zovele die rond -
zwemmen in de immanente zeeën,
om hun essentie van een niet te stuiten
lust te laven, laverend langs de
onberekenbare wegen van een
permanente duurzaamheid, weeg
de kansen wat mij scheidt tot een
herkenbare pluimage in diversiteit ?

Foto: Erik Johansson.