32 resultaten.
Vervelling
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 177 juli stroop ik af
als nat en klam vel
de zon verhulde zich
in lange grijze dagen
mijn armen reiken
naar zonneloomheid
overvloed van trage uren
waarin ik zalig niets doe
's avonds onder de plataan
zal ik sterren tellen…
Lentenacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 130 De duisternis moet
nog doortrokken worden
met de lichte loomheid
van warmte.
Maar het zal ook nu
weer komen.
De verzadiging en
het helle feest
van de zomer.…
Resultaat
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 2.343 nu
opstaan
nu
beginnen
nu
weggaan
niet
verspillen
echter
regen
loomheid
factoren
tegen
weggaan
verstrijken
uren
langzaam
zonder
te
bereiken
zonder
spoor…
Aan het strand
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 491 Blindelings raak ik je aan
warmte van mijn hand
kilte van je huid
druppels water schitteren
in de zon
loomheid
luiheid
niets verstrooit de stilte
alleen de zee zucht
ritmisch…
Etmaal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 318 De middag staalt schaduwen
in loden loomheid rust.…
nacht in dag
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 406 ik,
de dichter
deel met u
de verveling
door enkele
minuten heen
volg mij in
het trage ademen
der seconden
vier de oogleden
ze zijn door
loomheid te zwaar
bevonden
maak de wimpers
tot één horizon
waar licht verstilt
en de dag
zich aan donkerte vertilt…
Kalmeer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 129 Voelbaar, bijna aanraakbaar, is de zuigende kracht
van een door loomheid bezwangerde atmosfeer.
De oever is het hemelse Kanaän,
een maaltijd van brood met wijn.
Een plek om heen te gaan,
een plek om te willen zijn.…
onaanpassing
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 51 ik draag mijn eiland op m’n rug
mijn oogmerk in het haar, onafgestempeld
mijn gisteren is vanaf morgen onderweg
daartussen oogt het als
een zomeravond overdag
loomheid in een bloemetjesjurk
vergeten te bellen
een half genuttigd maal, onbeslapen bord
terugzien op een verwilderd pad
in tegengestelde richting…
moederliefde
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.427 zoals je daar ligt
je aarzelende glimlach
net ontwaakt
op je gezicht
je klamme haartjes
plakken tegen je hoofd
vochtige loomheid
nog half verdoofd
ik til je uit bed
dicht tegen me aan
ruik ik jouw zoete warmte
en blijf even zo staan
een moment van ons samen
stil en sereen
intens houden van
zoals jij is er maar een!…
Schimmen in de schaduw
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 361 Na weer zo’n dag
vol overvloedig licht
kleurt alles rood en raakt in coma
waaruit het wakker schrikt
in weer zo’n dag
waarin de hitte ongenaakbaar opklimt
in het verblekende blauw in het oosten
het laatste groen schroeit bruin
wat lopen kan legt zich in loomheid neer
onzichtbaar voor de zon…
De doodstrijd
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.385 Totale uitputting,loomheid en ongelukkig zijnde.
Overrompeld en teneer geslagen door dit overwicht.
In een gebed verzonken wachtend op het verlossend licht.
Hij heeft mij 't leven gegeven,
hij zal mij 't leven nemen.…
loomheid laat de klokken slaan
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 225 vliegen spelen ongestoord
landen en bewegen
warmte is ongehoord
geel vraagt snel om regen
het rechtgekante polderland
de zomer trillend in de verte
loomheid laat de klokken slaan
het zware werken is gedaan
ik koester zachte schemer
als stilte in mijn hand
een vogel kaatst een zonnestraal
terwijl het donker langzaam valt…
Wij oogstten volrijp
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 466 hoorde je kleuren
voelde fluweelzacht
ogen gesloten
hoe je geuren
zich over me bogen
je penseelde
het groen van de lente
hyacinthe naar mij
krokuste blauw en
de sneeuw smolt erbij
streelde het doek
en zomerde zacht
in zonrijke dagen
met een loomheid die
de tijd deed vertragen
wij oogstten volrijp
herfstten ons leven
droogden…
Zomerhitte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 Zomerse loomheid wordt krols
in stilte na een verhitte overval
van oneindig geluk en z’n licht
plat legt in de schaduw van verval.
Bijen verbreden het raamwerk
van de korf, in een klap slaat het
dagboek dicht zonder dat de
zuivere honing werd verschoten.…
GETIJ VERGAAT
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 De regen houdt op:
het weiland heeft een broeilucht
vol zoete loomheid.
Op de kijkbuis komt
een gezicht, dat zorgen beeldt:
kunstschilders zijn blij.
Zon in mijn glas wijn:
kleine gedrochten blinken,
zwemmen parend rond.…
van guitenstreken tot kunstgenieter
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 393 begint te walsen
voorbijgaan niet langer meer telt
ik zal je wijzen met kleine streken
waar je in me wonen kan, spiegelschrift
uit schaduw halen, doorgegraven
in een anagram
slaap met me
in' t verdere naakt, poëtisch en in volle klank
tot ik gewichtloos lichtgezouten
met jouw zinnen samenrank
verras me in lavendelinkt
langs de loomheid…
Terwijl de zon het hoogste punt bereikt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 44 Terwijl de zon het hoogste punt bereikt
De hitte ieders loomheid voedt
Worden foto's van de zee gelicked
Lijven voor de brand behoed
De macho's met hun zwarte brillen
In de branding wachtend op bezoek
De zelfkicker met te bruine billen
Een veter door de reet als zomerlook
Op het strand liggen in het zand
Zij die hun rust verdienden…
Ruis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Leeg de vergaderzaal
Stoelen weer in het gelid
Het scherm in de hoek spuit nog
de laatste nieuwsberichten
Ik ga op de ronde tafel liggen
rek me uit en geef me over
aan welbehagen, gestreelde
loomheid, oh, nu niet
aan jouw handen denken
niet aan genomen besluiten
plannen en actiepunten en
niet aan de ruis van buiten
het rimpelen van…
Uw lichaam mijn graf -sonnet-
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 423 de warmte van uw mond
het moment alleen nog wilde dromen
voelde de tijd verschanst in zomernacht
vlogen de uren ons nimmer voorbij
volkomen rust en stilte zij aan zij
van verre zongen sterren fluisterzacht
kleuren veranderden in vuurbloemen
waar tonen streelden langs de horizon
wonderlijk van klank niet te benoemen
ten langen leste loomheid…
Uw lichaam mijn graf (sonnet)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 175 de warmte van uw mond
het moment alleen nog wilde dromen
voelde de tijd verschanst in zomernacht
vlogen de uren ons nimmer voorbij
volkomen rust en stilte zij aan zij
van verre zongen sterren fluisterzacht
kleuren veranderden in vuurbloemen
waar tonen streelden langs de horizon
wonderlijk van klank niet te benoemen
ten langen leste loomheid…
Zee sfeer
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 107 Vredig gevoel uit de golven ontmoet
Zee sfeer laat gedachten bruisen
Eb maakt langzaam plaats voor vloed
Zonlicht zal golven doorkruisen
Gedachten worden stil
Voeten voelen zilt
Schelpen die aan je voeten stranden
Een sfeer die innerlijk mag landen
Meeuwen aan de kustlijn
Ze overheersen de blauwe lucht
Loomheid na intrekkende rust
Vredig…
Eén januari 2008
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 524 in een grijze nevel gehuld
raakten handen, lippen en stemmen
elkaar in emotionele tonen
dirigeren ons hart op 't ritme
in een dichterlijk gemoed
ben ik vindingrijk aan de slag gegaan
om woorden op waarde te schatten
in een zalig ontluiken
liet het ontpoppen
in een spinnenweb van traagheid
met grote loomheid in allerlei kronkels
puur…
Zeer aandachtig leven
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 636 Zeer aandachtig leven ook al ben je moe en
weet je niet meer waar te kijken, wat te dromen
maar de dagen gaan voorbij en soms
is zelfs het luisteren een kwestie van respect
en al kan je nauwelijks méér dan ademhalen,
de lucht zo ijl, de dagen vol van loomheid,
zwaarte, druk en overvol gepraat;
de zomer in zijn hoogtij, graag of niet...…
Beeldende Tuin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 108 waar dauw de aarde voedt
de zon nevelgordijnen opent
en zicht geeft op
dit met blauw zwerk
beschutte oord
waar warmte je omhult
met een deken van
rondzoemende zomerse verrukking
en loomheid lokt tot liggen
in ruig geurig gras
waar machtige wolken zich ontladen
op warme aarde
druppels regenbogen vatten
en versmelten tot een
verdampend…
Sanctissima virgo
poëzie
4.0 met 3 stemmen 609 't Was bladstil, en een lauwe loomheid lag
En woog op beemd en dorre wei, die dorstten;
Zwaar zeeg en zonder licht een vale dag
Uit wolken, die gezwollen onweer torsten.
Toen is het zwijgend zwerk uit-een-geborsten,
En knetterende donders, slag op slag,
Verrommelden en gromden.…
San Gimignano
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 887 De dag zal zich vullen
Met geuren en geluid,
loomheid en verlangen
De traagheid van warmte
spreidt zich uit langs torens,
van rijkdom en hoogmoed.
En vergankelijkheid.
Het gekwetter zal met
Het vallen van de nacht
Verstommen en de rust
keert weer, al eeuwen lang.
Tot de volgende dag
De fluit opnieuw de stad
tot ander leven blaast.…
De zomerdag
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.377 Het water, in de middag zwaar
en rimpelloos gelegen,
is als een loden loomheid, daar
wij niets in zien bewegen
dan enkel, nauw verkenbaar aan
wat rijzing, aan wat daling
in 't oppervlak, het langzaam gaan
als van ene ademhaling.…
Reïncarnatie 2500
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 430 Een loomheid als een donzen deken
omarmt me zacht en duwt me in de grond
het wolkendek loert roerloos op een prooi
kraaien en mussen gaan van schrik
achteruitvliegen
soms gonst een zwerm gedachteloze kevers
de namiddagdruk voorbij
'k lik dorstig aan een boom,
geen mens verlaat zijn blok
het asfalt is een taaie brij
lantarens rimpelen en…
DE HERBERG
poëzie
3.0 met 8 stemmen 913 Wie moe zijn stap de avond tegenricht
en loomheid zwaar voelt wegen in zijn schreden,
groet blijder hart van wijd uw lampelicht,
waar zoete nachtrust wacht zijn matte leden.…
DE HERBERG
poëzie
3.0 met 6 stemmen 923 Wie moe zijn stap de avond tegenricht
en loomheid zwaar voelt wegen in zijn schreden,
groet blijder hart van wijd uw lampelicht,
waar zoete nachtrust wacht zijn matte leden.…