6408 resultaten.
droom
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 227 een vrouw die lijkt te zijn geboren
louter en alleen om te bekoren :
de wind de rok de dij .. -
zo soeverein zo waarlijk vrij
dat niemand haar zou storen ..…
Wensen...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 Wanneer we pure gelukzaligheid
tentoon spreiden is dat dan
vanwege puur geluk,
of is het maar schijn?…
Moed der wanhoop
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.429 Uit
louter wanhoop
gaten springen in
de weerstand van het
levenslot…
Vertrek van dochters
gedicht
2.0 met 249 stemmen 40.196 Er was in ons huis een wereld van verlangen,
geluk, pijn en verdriet gegroeid, in hun
kamers waarin ze verzamelden wat ze mee
zouden nemen, hun herinneringen.
Nu ze weg zijn kijk ik uit hun ramen en zie
precies dat zelfde uitzicht, precies die
zelfde wereld van twintig jaar her,
toen ik hier kwam wonen.…
proficiat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 P rettige
R ozengeur
O mhuift herinneringen
F ijne gesprekken
I ntiem en eerlijk
C oncentreren
I ntens :
A mour
T oujours…
ARS MORIENDI
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.790 Wanneer ik op mijn leven terugblik
zie ik louter onenigheid,
een kille, onbegonnen strijd
om des keizers baard, die ik
besloten heb maar mee te strijden.…
wintertuin (haiku)
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 474 in mijn kale tuin
huist een oase van rust
bloeit louter stilte…
Een leven lang
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 103 Levenslang geen zon,
louter kou, wind en regen.
'n Eendagsvlinder.…
dwars
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 157 senryu
duurzaamheid maakt dwars
louter uit balorigheid
koop ik een plofkip…
Lid van de club
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 979 Als ik als lid teken
Van de club
Der litteken
Dan hoop ik wel
Dat ik bid
Met louter leken…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.…
Gek van blijdschap
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 139 Wanneer je ongelukkig bent,
zoals zij van hiernaast, zou je bijna zeggen;
kijk naar het nieuws.
Wanneer je voor het ongeluk geboren bent,
alleen op aarde,
vindt geen leuke vent, zeg ik: kijk naar het nieuws.
Wanneer je door de bomen,
het bos niet meer ziet:
probeer het dan eens andersom.
Pak de bomen, keer de zaak om
en kijk…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 76 Wat behelst onzegbaarheid,
als je al naar de randen van de aarde bent geleid,
daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht,
alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht.
Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 50 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
Het beeld schudt en schuift en straalt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet
om het een of ander de plek verander je niet zomaar,
ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar.
Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet.
Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen.
Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien,
waar ik uit voortkwam bovendien.
Ja…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 47 Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden,
verneem ik woorden van zuid en noord,
als door een open poort zie ik de grote beer
naast de kleine ook diep in slaap iedere keer.
Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast…
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was
en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben.
Moet je eerst oud worden en kunnen lijden
om over andere tijden te kunnen belijden.
Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen…
Boshuisje
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 204 er was eens.....
een huisje in het bos
een heel klein huisje
met één raampje
en een klein deurtje
het deurtje was wat scheef
en de scharnieren kraakten
er liep daar een scharrelaar
die het allemaal wel maakte
ook was er een sprokkel vrouwtje
die rommelde met wat blaadjes
en takjes voor de schouw
en ze vulde alle gaatjes
ze zagen het…
Voor hem die al dees dagen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 369 Voor hem die al dees dagen, zonder bate
voor zijn verdriet, zijn eigen ik ontvlood,
en langs de huizen liep met kaken rood
van drift en pijn in 't harte bovenmate;
Voor hem die, wankel, in zijn trotse nood
de moed niet vond om 't leven zelf te haten,
die beedlaars tegenkwam langs gore straten
en hun niet gaf hun luttel dagelijks brood…
Louter droefheid
gedicht
3.0 met 28 stemmen 10.689 Ik voel mij somber. Ei, wat zal ik doen?
Een platte geest dronk nu een glaasje.
Maar ik ben een poëtisch baasje
en ga mijn weemoed in een versje doen.
Dat is het voordeel van mijn gave.
De burger kan zijn ei niet kwijt,
terwijl ik, rustig mijn neerslachtigheid
gelijk een paardje voor mijn kar laat draven.
Is het volbracht, dan ben ik opgelucht…
LOUTER KABOUTER
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 865 sterke verhalen van vroeger
'drinken was destijds
een manier van overleven'
dat zelfs jonge mensen
oude jenevers dronken
'oude jenevers' met klinkende namen
die mij thans zijn ontschoten
maar ach-wie drinkt er vandaag
de dag nog oude jenever
een kabouter misschien?
Lejo van Kuijeren…
Is louter vreugde
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 237 zichtbaar wiegen
op een zucht van wolkenwitte bloesems
zacht en zachter
een nieuwe dag ontvouwt zich
vol kleine tederheden
het raakt me diep
die passeert meer van nabij
van groei naar bloei
door de taal die ik bemin
o, dacht ik
is louter vreugde die heeft herkend
door de stilte heen
wieg je zachtjes heen en weer
onder het hemelsblauw…
Louter treurigheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 147 Voel ik mij somber, treurig en alleen,
het liefst drink ik dan zonder rantsoen,
maar ‘k geef me niet over aan geween,
ga mijn weemoed in een versje doen.
‘k Geef mijn somberheid een haven,
is het volbracht, dan ben ik opgelucht,
de treurigheid is weer begraven,
en soms tevreden over mijn pennenvrucht.
En wie mijn pennenstreken later leest…
Loutering 1.
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.165 1.
Nu sta ik op de reuze-hoge top
Van verre Loutringsberg, fier en alléén...
In bangn, bloedge lijdenstocht steeg 'k òp,
Door rotsgegrim en duistre wouden heen!
Hier troont de vrijheid, die mijn harte-klop
Juichend versnellen doet... hier heerst slechts Eén,
Hij, de Eénge en Ene, die mijn harte-knop
Doet springend bloeie' in geurwolk…
Loutering 2.
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.110 2.
In verre diepte woelt het Leven voort...
Daar kruisen zich de duistre smarte-wegen
Van 't droef weleer nog, waar ik, neergezegen,
De handen strekte in beden onverhoord...
Dáár wordt nog de echo van mijn smart gehoord,
Ten hoge hemel schreiend opgestegen,
Weeklagend om verloren vredezegen...
Tot mij het hoger lichten heeft gegloord…
de loutering van lente
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 169 zoals de voorjaarstinten
kleur geven aan het aards bestaan
de morgenstond het prille licht
strooit over het leven
de eerste zonnestralen al
iets van warmte geven
zó moet de lente zijn
als bij het nemen
van een heerlijk bad
ter bevestiging van
je weet wel wat...…
Louter mededogen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 72 Waar het gras
In vrede groeit
En de bloemen
Onschuldig bloeien,
Zelfs het onkruid
Tot schoonheid komt,
Zie ik in jouw ogen
Liefde die geen afkeer kent
Doch louter mededogen…