1210 resultaten.
de Haagse beek
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 977 tussen loze duinen welt het water
door moeder aarde voor het laatst gekust
nog helder, van geen zorg en kwaad bewust
een kalme stroom -timide, geen geklater-
vervolgt zijn weg langs dromerige straten
een pelgrim op zijn doelgerichte reis
na Zorgvliet en een vredig oud paleis
besluit hij om het daglicht te verlaten
z'n diepe dal is nu volkomen…
loze duinen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 264 als ik door loosduinen rij
denk ik altijd
wat men hier vroeger zei
we hebben tot in eeuwigheid
vrede rust komkommertijd
d’hofstad groeide grandioos
de kromme jongens bleken broos
nu zijn ook de tuinen loos…
Dichters leed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 302 Het is bijzonder triest
als een acteur maar niet gezien wordt.
En triester nog wanneer door tranen overmand
hij echt niet meer om aan te zien is.
Het is bijzonder triest
wanneer een zanger niet gehoord wordt
En triester nog, wanneer door boegeroep
des zangers stem gesmoord wordt.
Maar het triestigst is
wanneer een dichter niet ervaren…
het grote doel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 380 wakker worden is geen probleem,
Als je pen voldoende nat is
en het schilderij zichzelf schetst.
Slapen gaan is geen probleem,
Als je voldaan terug kan keren
en wederom een oorlog hebt gewonnen
Alleen daar tussenin,
Lui-, of verliefdheid?
Kies maar, en ik ontken het.…
Loze Beloftes
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 842 De Haagse karavaan
trekt met veel tamtam
al dagen door het land
met rode rozen
groene folders
blijven bij mensen staan
verkondigen hun plannen
schudden hier en daar 'n hand
om stemmen te winnen
halen ze alles uit de kast
als ze zijn gekozen
de verkiezingsstrijd voorbij
gaan ze in 't pluche verloren
en zullen wij
van de mooie woorden…
Loze woorden
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 860 Het waren maar loze woorden,
losse letters,
aaneen geregen tot een zin.
Waarin je mij de hemel op aarde beloofde,
mij van m"n zinnen beroofde.
Het heeft geen zin meer,
met jou door te gaan,
aan je zijde te staan.
Je hoeft me niets meer uit te leggen,
Ga nu maar, ik heb je niks meer te zeggen.
Het is over, uit en voorbij.…
herderinnetje in de lens gevangen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 164 voor D.v.Z.
een herderinnetje
met haar hond
in de nog schrale zon
met één oog op de schapen
en eentje op ons laat
ze zich niet vermurwen
en zo hoort het ook
want de kudde is haar alles…
Fietsenhok
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 221 Getrapt was hij
In de Senaat gekozen
Doortrapt en met
De ellebogen gewerkt
Werd hij de onbetwiste
Nummer één van zijn
Partij - tot hij
In het fietsenhok
Werd betrapt, en na
Het lozen van vele
Loze woorden, en nu ook
Zijn levenssap, gedwongen
Was opgestapt…
De horizon
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 52 Nacht loze nachten.
De maan verlicht
haar zelf niet meer.
Dagen loze dagen,
de zon verwarmt
haar zelf niet meer.
De harmonie is weg.
Frustrerend en genadeloos
in somber kleed gehuld.
Onheilspellend afgetekend
aan de horizon zonder begin.…
De dijk, de duinen en de zee.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 168 De dijk, de duinen en de zee,
rustig deinend water,
kabbelend in avondlicht
van ondergaande zon.
De dijk, de duinen en de zee.
De dijk, de duinen en de zee,
aan de horizon een schip,
silhouet in avondlicht
van ondergaande zon.
De dijk, de duinen en de zee.…
duinen van Klein Zwitserland
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 546 nooit
heb ik later
die geur nog geroken
de warmte gevoeld
m'n dorst zo gelest
als van de dennen
het door de zon
verhitte zand
en
de koele
gepasteuriseerde melk
de langhalsfles ingegraven
onder de schaduw van
de duindoorn…
Duinwandeling
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 1.104 de schittering van het gebroken schelpenpad
dwingt mij af en toe een oogje toe te knijpen
maar statige koningskaarsen weten mij tijdens
mijn zoektocht naar het vurig slangenkruid
feilloos langs de alom aanwezige duindoorn
te leiden
zonder daarbij te worden afgeleid door de
lonkende en zwaar geparfumeerde duinrozen
die het tot nu toe moesten…
The Dangling Conversation
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 127 zachtjes waaien klanken
over duinen vang ik woorden
in jouw voetsporen
kleuren treden donker
waar stemmen praten
schep ik water in de nacht
wijl zee mijn enkels drinkt
huilen vissen het verdriet
in het rode licht van de toren
schaduwen flessen op 't zand
rond mijn middel kiemen algen
laatste stukjes huid reizen af
de ochtend vecht…
Duinlied.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 596 door duinen omschorst;
Wat u belaag' op de vloed of op 't land,
Zwichte als de golven voor 't schuttende zand.
-------------------------
uit: De Gids (1839)…
Papaver (Rondeel)
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 337 Een klaproos klappert in de wind
verhaalt van loze dromen
verlamt de handen van een kind
een klaproos wappert in de wind
papaver schreeuwt tot bloedig rood
en droomt zijn dromen van een kind
een klaproos klappert in de wind
herhaalt zijn loze dromen.…
Door de Duinen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.469 En zo lopen wij
door de dalen heen
waarachter toekomst
is, te weten
aan de stappen
in het heden…
het duin en ik
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 314 buiten schijnt de zon
dagen lengen nog wat dagen
natuur oogt fris en groen
in duin gisteravond
voor het eerst
sinds vele jaren
vele konijnen jong en oud
ze springen weer
om te knagen en te vreten
van het helmgras
opdat de wortels groeien
de korrels niet verstuiven
de poolse paarden prachtig allemaal
alleen ja moeilijk uit te leggen
wat…
duin
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 598 uit duinen waar ik zonnewandel
verzweeft mijn geest over het land
bij ‘t ruisen van het zilte branden
door weeë luchten overmand
over een panoplee van paden
stamp ik mij lodig door het zand
en voel mijn zool de treden raken
mijner gedachten, hand over hand
uit schilf’rend drijfhout dagen wijde
beelden, azuur, een oceaan
totdat een prikkeldraad…
Duinen
gedicht
3.0 met 20 stemmen 9.309 Zoals altijd is er een dierenspoor.
Er staan gewone brem, slangenkruid,
ossetong en koekoeksbloemen. Sommige
konijnen begonnen een hol, maar
groeven niet door.
In de spaarbekkens hangt het water;
je zou er munten in kunnen gooien
als in het bassin van een fontein.
Bast is van jonge bomen afgeknaagd.
Zie toch hoe de dag werkelijk wentelt…
Op het duin,
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 556 Er stonden meisjes op het duin,
stil, in het laatste licht gevangen
van de ondergaande stralen,
gekleurde nagels op de lange
rokken, het avondrood smeert de
smetteloze wangen, de bleke lippen
tuiten zich in gene van een
groot verlangen, de sokken tot
de magere knieën opgetrokken,
de blonde lokken verleiden zich
en de zwoele avondwind,…
Duinen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 109 Duinen als schaduwen
je ruikt de zilte zeelucht
een zomernacht aan zee.
Het lege strand waar wij
lopen langs de vloedlijn
onder een sterrenhemel.
Hand in hand onze harten
samen tot een gesmeed
door de liefde omarmd.…
In de duinen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.661 Daar is het blanke zonlicht overal
en vult de dag zijn beker tot de rand.
Hij spiedt de kleuren, die in 't fijn kristal
spelen, als in een kelk van diamant.
Lichtdruppen storten in een parelval ;
hij ziet niet, hoe zijn achteloze hand
de blanke lichtdauw spilt, een zilverval
van zon op witgrijs zilvermos en zand.
Stil ligt hij in de diepe duinendel…
duinen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 223 het zout
op je gezicht
te proeven
die bitterheid
vervaagt
de wind
in je haar
te voelen
die wolken
opjaagt
naar de nacht
als onze hoofden
op een kussen
rusten
in de zon
en zorgen
veilig slapen
vergeten we
dat de morgen komt
bewaren
de geur
van de zee
als herinnering
dat ik weer zing
voor jou…
Duinen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 416 door zijn zee
Bewegend naar dat ene
Haar eeuwig dansende benen
Ritmisch deinen duinen mee…
Op het duin
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 337 We stonden op het duin en overzagen zee,
waar zeehonden op de platen huizen,
de zon nog net niet onder
en praatten over man en zoon,
wij, beroepsgenoten,
in 't zelfde schuitje hadden we gezeten
waar we afscheid van hen hadden moeten nemen,
hier op die top,
aan d' ene kant de ondergaande zon,
schuin boven ons de volle maan,
we keken…
Duin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 395 Wolkenloze schaduwen tussen duinen
Alles is ver weg, als de branding
Jij slaapt, rust in een duinkom
Ik raak enkel huid en zand…
Ja, duinen en dan ...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 152 Ik ploeter niet meer door het rulle zand
en de duinen zingen niet meer,
zielloos beademen de golven het strand,
diep in mij gaan hamers tekeer,
stampen weer beelden in mijn hoofd
van de drukke zonovergoten kust,
waar ik je eeuwige trouw heb beloofd.…
industrie
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.055 lozen op water
vervuiling van schone lucht,
snakken naar adem…
Schrijversdroom (senryu)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 344 vers gebakken lucht
gevuld met loze zinnen
hoe verkoop ik dat…
Zinvolle zinloosheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 137 Wanneer zinvol,
zinloos wordt
zijn verdere loze
woorden overbodig.…