Alle inzendingen over lucht

Met verbijstering zie ik het nieuws, met ontzetting dan: wat er gebeurd, met walging de plaatselijke politie brood uitdelen, neen, niet GEVEN, het wordt als VRETEN naar de mensen gegooid, zo hard en zo ver mogelijk. Mensonterende toestanden, te walgelijk voor woorden. Hoe ver moet je gezonken zijn, om mensen zo te behandelen. Want…

Weer om blij van de worden heeft voor mij met blauwe luchten te maken. Sneeuw, net gevallen, is ook behoorlijk mooi. Ik kan houden van het weiland dat dampt na een regenbui. Als ik in een echt nostalgische bui ben, kan herfstweer ook nog iets hebben, mits het vooruitzicht op een haardvuur. Een stukje wild en een glas stevige rode wijn.…

Amerikanen zien van alles vliegen, Ze spreken van een ‘onbekend object’, Omdat ‘een weerballon’ de argwaan wekt Dat ze, zoals in Roswell, ronduit liegen. Het Pentagon maakt er een potje van, Een vogel? Vliegtuig? Nee, ’t is Superman!…

Voor domme August onraad had geroken Vond hij dat het zo fris was in de klas Dat hij wel wist wat of het antwoord was En heeft dus trots zijn vinger opgestoken. Maar daar zijn buurman net een windje liet Was het helaas het goede antwoord niet.…

Zachte zoen van lucht en water, verweven in een nevelige vacht, de zon opvangt net voor de nacht, innig samenzijn: een einder van lichtgeklater. Wanneer de vroege zon het nest verlaat, is het strand bezaaid met vruchten.…

stuur (varkens)boeren met pensioen hun aantal moet rap naar beneden het kost ons wel een zak met poen maar 't stikstofleed is dan geleden veel vlees eten zit er dan dus niet meer in en zo krijgt de vegalobby ook haar zin…

Het was een zonnige dag Torremolinos, Zuid-Spanje 30 december 2021 een heel zonnige dag met 24 graden dan opeens vanuit het niets vanaf de zee Mist Zee-mist Als een vlammende tsunamie van bergen mist in banende gruwelijk grijze grieselijke wolkenzee over het strand aan ‘t land in de stad zeezicht verloren zee-mist om m’n oren…

Zielenpijn die alles overheerst En een uitweg zoekt uit hersens Die te zwaar beladen zijn, Geen APK die hier nog iets aan kan doen, Maar de pen brengt redding! Het verwoorden van al dat donkers Dat depressie heet, het benoemen Van al dat bijdraagt aan de pijn, Brengt verlichting, Het verwoordt de opluchting Van het opgeschreven zijn…

Zwevend in de lucht als een veertje heen en weer terug en nog een keer zwevend in de lucht langzaam naar benee zie ik alles vanaf boven en neem ervaring mee. Zwevend in de lucht heen en weer en terug land ik naast je neer keer op keer ik wil niets meer dan zwevend in de lucht.…

ik zag de muziek hoorde in de verte kleuren tonen componeren tot een harmonische melodie trompetten schoven blauw schetterend het vooruitzicht op een heldere cadans voor zich uit witte wolkjes streken langs fijnbesnaarde luchten waar zij de zonnewarmte zelf opklarend kusten diep rakend trommelden slagwerkers hun intrigerend spel…

Ik was daar op Golgotha, daar bij het kruis waar het bloed van die visser met op zijn hoofd een krans van doornen, beekjes in het warme zand deed stromen en nu december mijmert spreekt de kerst mij nog slechts van verdriet het vuur uit luchten die het zwart verstuurden naar hen die smaalden waar pijnen werden gesmoord in kelen van een dorstig…

Toen de honderd krijgspiloten elkander hadden neergeschoten, kwamen zij in 't luchtgevecht per schietstoel op de grond terecht, waardoor de luchtslag, die bedaarde, in een grondslag ging ontaarden. Deze grondslag was de basis die bepaalde, wie de baas is. Deze eer kon God behalen, toen, tot slot, ten tweede male al die honderd krijgspiloten…

Is het misschien nieuwsgierigheid het ademloze snakken naar de kick die me bijna verstikt op weg naar de overkant als een koorddanser tussen hemel en aarde die zich opwindt over de hoeveelheid lucht die hem langs alle zijden omringt de proporties van de realiteit verdringt zijn veren met honing ingesmeerd een sprong in het duister waagt…

en met een zucht, gezocht naar 't blauwe rood ik stikte haast in al dat grijs geweld was door mijn angst voor liefde reeds gedood als jij niet zocht, niet tijdig had verteld van niet veel minder dan geluk voor mij je weet niet half hoe reuzetrots ik was dat jij mij hoger achtte (zelfs de zon voorbij) die trouwens mooi stond bij jouw blauwe…

lente in de lucht die ik onbezonnen zucht fladderend in mijn hoofd zonder teugels Lente in de lucht lente in de lucht lente in de lucht die de vlucht beloofd van ontelbare vlindervleugels…

Tranen stromen over mijn wangen, ik zie die mij zijn geboren Dan dragen de vlinders mij hoog in de lucht, de dood sluit het vensterraam.…

Een zogenaamde "professor" in Vught, Verkocht al jaren "gebakken lucht" Je kon het niet ruiken En absoluut niet gebruiken Hij is nu voor justitie op de vlucht!…

je ademt sombere lucht en je verdriet trekt als flarden koude mist over het vlakke land…

in jouw verhalen hoorde ik je hart kloppen zag ik hoe jij verschrikt je ogen opsloeg ging je stem door spanning omhoog en donkerde droefheid je spanningsboog vingers en handen hadden lucht als decorum zij namen ons mee alsof we daar gewoon hoorden jij raakte ons altijd in het diepst van de ziel omdat jouw warme…

Ik praat met de wind want daar in de lucht dwarrelt een blaadje gezwind, op mijn eigen zucht. Nu is het weg en komt heel gauw bij jou terecht. Kun jij het soms al zien? Het móét bij jou gaan dalen, want ik heb de wind gezegd: “Laat dat blaadje niet verdwalen!”…

in feeërieke kleuren wolkt lucht voor je uit waar je ook gaat wordt positieve energie geladen zij die jou raken ervaren de tintelingen die het begin zijn van een nieuw bewustzijnsniveau waar leven zich met liefde in alle facetten bij neer zal leggen daar waar de lach zijn schitteringen al draagt kom jij in het spetterende…

Zag je lopen en hield je aan Wilde zo graag met je praten Overal mijn angsten stapte ik heen Bang, dat jij het daar bij zou laten Maar nu ben je hier En zegt:" ik hou ook van jou" De lucht klaart op En word zo blauw Samen met jou het leven door Dat is wat je aan me geeft Het mooiste cadeau wat ik ooit kreeg Zal het koesteren aan mijn…

De hete, zwoele nacht verfrist zich aan de lichtwordende horizon Zon wisselt met stralen striemende regen en donkere luchten met stralende zonsondergangen Afgespoelde, diepademende bladeren flapperen Wapperen Ruis en muziek in de wind De zon wordt begeerd De zon lokt Sappen vloeien anders Zonnige warmte stroomt alleen verder in de wortels…

zij omvatte ademloos mijn huid ik had geen lucht meer voor vocalen maar in de bellen die stegen en daalden kon men mijn boodschap uitstekend vertalen er was geen huis we stroomden in en uit al naargelang de stroming en stemming van de zee nooit waren wij alleen vissen zwommen net zo gebonden als vogels vlogen in hun rijk alleen…

als ik meega met de wind zo maar naar verre streken krijg ik dan heimwee naar mijn lief als ik daar los kom van de wind daar in die verre streken weet ik dan wel hoe het leven gaat als ik daar adem van die wind in die vreemde streken mis ik dan mijn hartedief want vaak is die wind ginds in die verre streken toch ook maar lucht gebleken…

ik zag de regen dralen op een windstil moment of hij de grond in grote of kleine druppels zou halen in uitslag onbekend choreografen van het tegenwoordige weer hebben grafieken waarin pieken uit vele eeuwen staan en niet de getrainde blik van generaties alle luchten schouwen vaak ontbreekt de subtiele info die de natuur…

ik lachte betrapte mij er op dat ik de verre luchten dichterbij wenste alsof god in het diepst van zijn gedachten mij zijn handen ooit zou schenken toch voelde ik het bestaan dicht om mij heen ik was niet alleen in de mij toegenegen straling nooit is er het begrip om weer met dieren samen te kunnen praten of van vogels…

wij hebben nog nooit samen gedroomd tot ik jou gisteren ontmoette een echte no where plek vol met niet te duiden eigen aardigheden in een sfeertje zonder eigen plek inwisselbaar voor overal en nergens verloren zonder stek met jou kwam licht naar binnen in een warme kleur als wonder uit het eerst beginnen glazen lucht…

wolken Als een kleurrijk hemellicht Als regen viel ik naar beneden Vanuit de lucht hier in een golf Toch voel ik beide, lucht en water Heel soms, met mijn ogen dicht…

je draait en kolkt spiraalt wolkend hoog in de lucht demoniseert de zon met regenbogen water door brekend licht jaagt cumulus in zwart naar een nog heldere einder hoost daar alles plat doezelt in zomer verspilt tijd van de dromer met warme landerigheid jij bent mijn heerlijke windekind leeft van lucht lacht in iedere vlucht…