76 resultaten.
Z0MERNACHT.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 261 Diep gevoelen,
rein bedoelen,
stijgt, in liedren zonder klacht,
op het fluisterend
medeluisterend
koeltje in luwe zomernacht.…
In het spoor der zwaluwen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 504 In het spoor der zwaluwen
luwen schaduwen
in het morgenlicht
licht verblindend licht
dat licht verbonden in de lucht
als zwaluwen zweven
en schaduwen geven
hun licht
in het morgenlicht…
Daglicht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 64 'Dag licht'
'n kortaf gedicht
voor dit jaargetij
waarin
de zon schuw
wind verre van luw
Elk woord teveel
sluit
lippen.…
Het regent weer
hartenkreet
2.0 met 24 stemmen 1.216 Ik sta tot mijn knieën in het water
Levenloos geklater
van onsterfelijke druppels,
mijn gezicht ranselend
als kleine knuppels
De zwarte schapen in de lucht
Bekend en berucht
bij zoveel individuen
die lijdzaam weer wachten
tot het zal luwen…
Allodium
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 82 tegen ’t raakvlak van licht en schaduw
leunen mijn ogen aan
op momenten, zo heftig of luw
die na een ogenblik vergaan
blikvelden zie ik, volgroeid
van gedaante in vol ornaat
fluisterend en luisterend geboeid
naar het bestendige waarom 't gaat…
U mag de bruid kussen
snelsonnet
2.0 met 10 stemmen 650 Men zegt: een kat in 't nauw maakt rare sprongen
Ook kikkers zie je in dit licht steeds vaker
Zo is er onlangs met een groene kwaker
Een onvervalste wolkbreuk afgedwongen
De Mexicaanse griep schijnt ook te luwen
Als een taco en een enchilada huwen…
Moedertjelief....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 222 Ik kon
slechts van je komst
dromen
Daarin heb ik
me een weg gebaand
door struikgewas
Zette
ik stoelen
in koele schaduw
luw, uit
de wind
aan de zomen
van het lentebos
waar je
je onbespied waant.…
Waar zijn nu mijn handen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 524 heb mijn handen
daar gelaten zwaaien
ging niet meer
met stugge kop
de hoek weer om en het
verkeer was luw dit keer
telde bomen
op de lange weg
wist wat er zou komen
nog even niet
want ik keek om
zag jouw verdriet
wilde keren in de
verte gloeide hoop
waar zijn nu mijn handen…
lange luwe stiltes
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 103 het hart
zich in deemoed van valse openbaringen, niets
is nog genoegelijk in de sfeer van melancholie
de tuindeuren half geopend, het terras wankelt
hierdoor zichtbaar in fragmenten
van oude woorden, waarden zijn
vluchtig en toch blijven de sluizen van de nacht
grijpen naar alles wat onzichtbaar doch voelend
de adem verlengt in lange luwe…
EXPLOSIEF
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 1.732 Beide zijn niet te luwen
de natuur gaat zijn gang
ze zullen eeuwig
vuur blijven spuwen.…
Geen nachtschade
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 381 liever, veel liever
dan nachtschade in mijn bed
heb ik jou, mijn lief
in het groen ernaast
daar, waar de blauwe sering
de grond sierlijk begroet
in de luwe schaduw
van de toverhazelaar
het gras is geknipt
voor wat losbandig verzet
kom meizoenend rollebollen
tot de rozenmaand bloeit
en bloesem ons bedekt
als fluwelen regen…
Het 26e jaar
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 216 Lopend langs water
Dragen glinsterende golfjes
Dwellende gedachten
Over bezonken beslissingen van later
Moeten nu beslecht
Door versnelde stromen aangespoeld
Voel ik mij gevangen in een web
Van water
Druppels
Sijpelend door mijn denkend brein
Vlakken scherpe zijden
Van dit luw en lijzig leven
Af…
Seizoenen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Als de herfst komt met zijn storm
zal hij in mijn hart gaan luwen.
Heel langzaam het vertrouwen in
mezelf weer zal gaan hervinden.
Dan zal er ook voor mij weer
een nieuw seizoen beginnen.…
De symfonie van het leven
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 234 Spelend, voelend, beminnend, koesterend
op de toonladders bewegen zich woorden,
het beeldend geluid van de hoogtes en laagtes
het ruisende sprankelende beleven
het luwen van heftige orkanen
het lichte andante bewegen:
zo boeiend, de symfonie van het leven.…
Laat me gaan
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 358 Als op een dag de storm
luwen zal ik het antwoord
voor mezelf heb gevonden
is ook mijn berusting bereikt.…
het laatste contact
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 152 Licht lichter en lichter
Dicht dichter en dichter
het luwen traag en trager
nog een paar laatste seconden
die eeuwigheid worden
de hersenen de uitval
elektronen die in de kern vallen
de waarnemingshorizon
eeuwig vallend
het massief zwart gat
de genade die pijnloze dood wordt
raakt nog aan de neuronen
het laatste contact met
de verzuchtingen…
Onvindbaar
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 182 Het landschap dat zich in bochten wringt
Om niet op te vallen, om er niet te zijn
In een hoek weg te duiken, te schuilen
In een schaduw van schimmen
Schuchter, schuw, luw, leeg, vaag, vaal
In licht dat zelfs geluid doet dimmen
In lucht die nevel druppelings doet druilen
Met tranen van doorzichtig kristallijn
Daar, waar een zwarte vogel in stilte…
Schepen liggen er; waarom zo...
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.129 Huizengangen
stonden; zacht gestreden nu
schromelijk, want het was alles luw
vervuld; in de heldere streken
van de witte hemel geleden
wensen te wezen, mijn zinnen dreven
er in, in een zachte trek opgeheven.
Dromen bleef over: was het voor dezen
al zo, was dit het eerste wezen?
---------------------
uit: 'Gedichten I'.…
januariluwte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 197 in de zachte winteradem
bloeit een paarse lentezucht
haar slippen schragen minder kou
de lucht
wil zomer dragen
omringd door lichte zoete blaadjes
verschijnt een hart van goud
opgefleurd door luwe warmte
straalt ze
binnen zeven dagen
tot de vorst weer van haar houdt
een dag, een week
een wijle
als haar sluier liefde trouwt…
januariluwte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 in de zachte winteradem
bloeit een paarse lentezucht
haar slippen schragen minder kou
de lucht
wil zomer dragen
omringd door lichte zoete blaadjes
verschijnt een hart van goud
opgefleurd door luwe warmte
straalt ze
binnen zeven dagen
tot de vorst weer van haar houdt
een dag, een week
een wijle
als haar sluier liefde trouwt…
Storm geweld
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 990 Water kent haar grenzen niet
krachtige en woeste golven
dat de bemanning het schip verliet
voor ze met storm werden bedolven
Grootschalige redddingsactie
een paar overlevenden
ze leefden nog maar een fractie
verankerd in al die regen
In een moment van stilte
stormgeruis in verandering
de oceaan in luwe kilte
tot haar wederopstanding…
op de rand
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 85 liggend onder een
schaduwrijke plataan
zag ik oogluikend
de vage contouren
van het wiegend
bladerdak
ik hoorde een haan
kraaien en ergens
blafte een hond
ik wankelde op
de luwe rand van
gaan of blijven
op de rand van
waken en slapen
zweefde ik
de diepte in
waar morpheus
met zachte hand
het maanzaad over
mijn knikkebollend…
Schildersverdriet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 820 Vannacht heb ik stofgoud verstrooid
Over de treurbeuk die over de stroom hangt
Een wapenschild met een vlinder geschetst
Om blauwbloedig met vaandel en een loze kreet
Te tronen door een luwe dreef
Verder heb ik een aquarel af
Een inktvis die zonnebaders van het strand plukt
Tentakels die uitvloeien in zand
Al beken ik ruiterlijk
Dat niemand…
Morgenlijk verwachten
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.062 De verten zijn al luw van u,
Waar zon de laatste neevlen reeft,
Gij zijt al in het windbegin
Dat door de tere toppen beeft...
Breng mij mijn deel van 't koel gespeel
Dat tintelwater achter wilgen doet,
Van 't luchtazuur dat als blauw vuur
Door dichte linden gloedt.…
Rimpeldoek
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.452 Vitaal tot het laatst
doof je langzaam uit
maar je taaie volharding
zal nimmer luwen.…
Boekreis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 383 zoals het water zoekt
neemt en geeft
vernielt en bouwt
in ijs en land
beeldhouwt
onderweg is
in gouden watervallen
waar wonderlijk warm
geisers gisten
niet te luwen
haast huilen
en spuwen
dansen waterzuilen
naar de heldere lucht
een weer oude spiegeling
in gele en rode bergen
zocht Jules Verne
hier het middelpunt
een…
winterwaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 134 weerspiegelt
deze datum dat het zondag is
een droom in maart, voorbij zijn slaap
vol vergezochte beelden
wrevelig doch schoon –gewassen door de kou
‘ik hou van jou’ klinkt ver
de woorden rusten in je hoofd
op wacht, op andere tijden
en wetend dat
het voorjaar is beloofd
dus buigen we de kou
tot kromme lentebeelden, geel in bloei
en groen, in luwe…
Kleur bekennend
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 93 ik zag je
met gedachten
spelen waarvan
de kleuren als
ballonnen werden
voort geblazen
door de lucht
niet lukraak
want ook de
wind had smaak
pushte de
zachte velletjes
die veel intiemer
met elkaar
omgingen dan de
snelle stuiters
die opvallend hard
hun laatste adem
kleur bekennend
uit bliezen
onder struiken
in de meest
luwe…
heel even
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 225 vandaag heel even zon
in afscheid van de winter, licht
en warm op luwe plekken
waar ik even leven kon
zojuist heel even zacht
gestreeld rond wat viooltjes, paars
gerangschikt in een oude pot
voorjaar
in mijn buitenwacht
even glanst wat zichtbaar goud
rond korte ademstoten
roerloos klampt mijn hart zich vast
zodra ik oud
en oeverloos…
Levend standbeeld
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 82 Vanuit een machtig wiekend wuiven,
langs luwe oevers neergestreken,
op kaden in de steden staand,
doodstil verlangend naar vette vis.
Ooit veracht, bejaagd, vermeden
door vlerken, valk en visserman
staat zij, met gestrekte nek,
gegoten in het leven aan de kant.…