76 resultaten.
Schoonheid en de oude dag
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 152 De stilte werd in mij gewekt
om te luisteren naar
het ruisen van de luwe wind
haar verhaal waarvan ik vind
die luister van de natuur
bij mezelf te zoeken
rust op mijn oude dag om te genieten
van dat vleugje schoonheid
en adem het zuurstof in
dat verwondering wekt
wanneer vertrouwen gaat bloeien
die een open wond nodig heeft
om dicht…
Mijn gezette stappen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 485 sporen na
waarvan ik de herkomst nu
niet meer herken
de stilte joeg het donker voorbij
het was de aantrekkingskracht
die mijn innerlijk doorwoelde
het verlangen ernaar
wordt steeds groter
in mijn denken huist
er ergens nog rust maar het
is versmolten met angst
die ik ervaar als de nacht
mij toedekt met stormen
die pas luwen…
Wat is dat toch een leventje van u
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.505 Wat is dat toch een leventje van u,
Alles te doen met uwe kleine handjes,
Zo klein en fijn weglopende in de randjes
Der mouwtjes, die weghouden in schaduw
Uw armpjes, die zo warmpjes en zo luw
Ligge' aan uw lichaam; en uw kleine tandjes,
Zij knabblen al wat komt over de randjes
Van uwe…
Voorjaar
poëzie
4.0 met 7 stemmen 2.586 De paarlemoeren lucht, de broze wiegel-twijgen
en na de regen het geuren van de grond,
de luwe voorjaarswind en het verrukte stijgen
der sterren aan het doorzichtig hemelrond.
Men kan zich daaromtrent bezwaarlijk meer vergissen,
want het ontvanklijk hart kent zijn bestemde tijd.…
Het gebroken prinsesje
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 2.130 Ik ben een papavertje in een veld
heb schuw te weinig zon genoten
hang luw mijn knopje kuis gesloten
vanwege angst voor nieuw geweld
Mijn steeltje is een beetje stuk
geknakt daar `t ruwweg werd geplet
een sprietje was ik nog maar net
toen `k werd gekapt van het geluk
Toch koester ik stuifmeel in mijn hart
ook bloesem heb ik al…
KRETA
poëzie
3.0 met 31 stemmen 7.527 Iedre windvlaag scheen voorgoed te luwen.
't Zware schip kon zich niet verder stuwen
In het weerstandloze, ijle klare,
En het eiland kwam voorbijgevaren.…
Aldus gezwegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 Dan een- man, zonder naam,
jong, ongeschikt voor een verhaal,
maar met ogen gericht op luwe lippen
die vrucht en welbewaard zijn.
Die hoop.
Dat beeld,
voor er woorden zijn die invallen,
zeggend: het is heimwee.
Dat bedrukt.…
Open roos
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.218 Zij grijpt naar het heft
Een lemmet vonkt in de zon
Dan werp ik me plat op de grond
Want haar hortende zegekreet
Met een tongval uit het zuiden
Bekroont de luwe veldslag
Nabij het kookpunt
Wankelend over stapstenen
Loodst ze me door een grijs moeras
Waar een geweldig oog lonkt en uitlokt
Hoe ik zwetend in haar nevel val
Me vasthaak aan…
Vleugjes wind
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 49 op luwe plekjes
langs muren met ramen
die al decennialang
in vage verten turen
dwarrelen vleugjes geur
mengen zich zonder
kleur tot een database
van alle liefde en leed
dat in de wereld gebeurt
pas als de grote
schoonmaak komt in
het seizoen van stormen
worden de geuren
geüpdatet door het blad
dat in de herfst gevallen is
en meegenomen…
vaders zoon bis
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 440 het was een jaar, vader
gebroken door ziekte
geteisterd door stilte
met luide brokken protest
tegenover de luwe vreugde
van oef, het is nog niet gedaan
vandaag en hier, vader
vraag ik om vergiffenis
voor moeders enkele tranen
om treurnis die ik haar bracht
die nacht, toen ik jouw naam
spontaan vergeten was
mijn geheugen is niet meer
dan…
Uitwaaien
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 178 Heerlijk bij storm overal wind nergens luw.
We zijn graag bij de zee wandelend op het strand.
Vechtend tegen de wind met je hakken in het zand.
Uitwaaiend en genietend van die natuurkrachten.
Weg negativiteit weg nare gedachten.
De wind waait dwars door je hoofd.
Alleen nog positief alsof de wind je verdooft.…
Vossen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 147 zijn slijpende slijpen hun oren
spits wrijven de ogen wrijven de streek
in de ogen
straks zal er het bloed zijn, bloed dat kuilen maakt
tot de bodem ‘d aarde en sporen van
sluikse silhouetten benevens de
indrukken van prooien, contouren traag en kil
het laatste neerleggen langzaam
En de wind die huilt over de streek
na de gruwel het luwen…
Mijn leven
netgedicht
3.0 met 80 stemmen 17.507 De storm die is gaan luwen
heeft mijn schip verbrijzeld
Zwaar gewond lig ik gegijzeld
op wrakhout in de open zee
In de lucht volgen gedwee
twee zwarte zeezwaluwen
Jij bent niet meer of bent
ver weg, van mij heen gedreven
Met jou de helft van mijn leven
Waarom nam de wind mij niet
Nu sterven, is lichter dan verdriet
Ik heb jou te lang gekend…
DICHTGESMETEN DEUR
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 459 Ik laat je wel, zonder traan
Nu echter die woede is gaan luwen
ga ik jou toch alsmaar meer missen
Trots ik dat gevoel wilde wegduwen
zie ik om naar al onze belevenissen
Nu ik ’s nachts alleen in ‘t bed rust
sluipt het eenzaam alsmaar naderbij
Het besef, dat ik jou niet heb gekust
komt hoe langer, hoe meer langszij
Nu jij mogelijk ook…
de nagel van satan
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 79 was gegoten, deze slagorde ontwijkt alle vreugde
beneveld schrijf ik de morgen als wens
in het bevel, ga en sta en belief het moment
dat het licht het verleden berust met rozen
waarvan ik de doornen eens had gekust
het is me vreemd, een hand op mijn schouder, iets
dat me loodst door de storm die ik tot nu nimmer
kon ontwijken, zelfs de luwe…
November
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 274 Nu en dan verras je ons met zware buien
En storm rukt de bladeren van de bomen
Die door de straten dansen langs de puien
Om ergens in luwe plek tot rust te komen
Maar ook dagen straal je met volop zon
Benader je bijna de warmte van zomer
En ieder geniet in ‘t park of op balkon
Of ergens op het gazon als een dromer
En verder willen wij niet…
Doofpot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 toentertijd zijn tijd ver vooruit was daar het
Onverdroten*
Volhardend
& IJverig
'k Kan het gewoon
maar
Nooit beter (=)
Helaas altijd
Ziek
Gelukkig de losers
Die inzien dat zij hoorn
Van de koe hebben ge-
mist
Niet juist flink
Fier aangepakt
Zij kozen de
Weg van de min-
ste weer-
stand, ver afgezakt
Bedaard, ver-
slapt en
Luw…
Orkaan
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 781 door denkbeeldige cirkels
tussen steenbok en kreeft
hij zet warm en koud listig tegen elkaar op
in een vlaag die aanzwelt tot windkracht twaalf
ik hoor de dreun in mijn krop
de zee zet een hoge borst op
regen stort kletterend neer
druppels als kogels in mijn kop
mijn lemen huis staat langs een meer
de omgekeerde kegel nadert
een luw…
Noodlot
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 424 Tussen botsplinters en rotsscherven
Over een luw slagveld
-Koolzwart met rode spatten-
Wil de dwerg zijn naam kerven
Een speerpunt in de aardkorst
Hij jut zijn veulen op
Het gulden spoor schendt de flank
Een hittegolf breekt in de kop
Mat hem af zonder klank
Achtergelaten in een ruim vlak
De winter wacht.…
RIVIER "LEVEN"
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 In de brede stroom draaien wilde kolken
gulzig zuigend rond als een grote kluwen,
laten zich soepel dansend voort duwen
door onvermoeibare lucht- en schuim dolken,
vol balletglans uit zonnige wolken,
om heftig op te springen, dan te luwen,
mogen 't goede en 't kwade samen stuwen
naar hun einddoel, dat God zal vertolken.…
Lente
poëzie
3.0 met 9 stemmen 835 Gij zelf ligt uitgestrekt in 't koelgroen mos,
Uw blanke lichaam warmend in de zon,
Wier luwe hitte breekt door 't karig bos.
Dan heft ge u op, en aan de vijverzoom,
Bij 't lustig-jong gebabbel van een bron,
Legt ge u weer neder tot vernieuwd gedroom.…
LANDSCHAP
poëzie
3.0 met 3 stemmen 743 Hoe kwijnt in 't ronde 't vogelengerucht,
Nu de avond komt op vleuglen luw en loom -
Daar zinkt de zon in de vergulde zoom
Van 't verre ruim der ongerepte lucht.…
Vrouw
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.674 Ik voel de zomerhitte op mijn gelaat stralen,
in haar hinderlaag
want ik word een mikpunt in de luwe stilte.
Voorbarig samenkrimpen, een mooie dood verwachten.
Komt zij dan om me te begeren?
In deze lege stad?
Ze was nog gaaf toen ze een laatste blik schonk.
Ik fluisterde opgewonden. Schemer.
Wat verkiest ze?…
Dicht langs een bongerdhaag schichtte een pruimensnaaier
poëzie
4.0 met 3 stemmen 581 Toen zwol een luwe wind over de brakke sloot,
Hij deunde door het riet en wuifde op de pluimen;
Een grauwvink aan de wal zat veer en vlek te ruimen,
't Was of het zonnerad goudener stralen spoot.
De slaper had zijn droom naar eigen lust en luimen,
Van honig en roô-wijn, ham en driekoon'ge-brood.…
Begeerte
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.888 Ik voel de zomerhitte op mijn gelaat stralen,
in haar hinderlaag
want ik word een mikpunt in de luwe stilte.
Voorbarig samenkrimpen, een mooie dood verwachten.
Komt zij dan om me te begeren?
In deze lege stad?
Ze was nog gaaf toen ze een laatste blik schonk.
Ik fluisterde opgewonden.…
In de manteling bij Domburg
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.995 In de spanne luwe stilte
In de wieg van ’t glooiend mos
Lig ik: boven vaart de zilte
Zeewind over ’t neigend bos.
Al de toppen wuiveblinken
In der zonne gouden lust,
Wijl de dorre bladers zinken
Om mij heen tot rosse rust.…
Onder de boom
poëzie
4.0 met 5 stemmen 545 De lange, donkere twijgen deinen,
Door luwe luchting opgetild,
En wuiven voor de bladerschijnen
Van gulden loofwerk, zon-verstild.
Soms zijn 't maar bladerschijne' op blàren
Die roeren voor het lucht-struweel,
Waar lichter schijnsels wiegen, waren,
Als bleek gebloemt aan lange steel.…
Ogen
poëzie
4.0 met 2 stemmen 741 Of door de strakke weiden
Van zonneblinde lucht
De blonde bloei zou breiden
Van dagverloren sterrenvlucht,
Zo uit zijn luwe dekking
Mijn oog verhelderd ziet
In lentelijke ontwekking
De diepe tuinen van 't verschiet...…
TE VROEG BLOEIENDE PERZIK
poëzie
4.0 met 2 stemmen 604 Het voorjaar kwam zó vroeg
Met zon en luwe winden,
Dat ik in een verblinde
Verrukking bloemen droeg.
Ik kon de vaste tijd,
Door U besteld, niet wachten.
't Hunkren van mijn gedachten
Werd teedre werklijkheid.
0, de eerste morgen, dat
Mijn bloei zich openbaarde,
In de verdorde gaarde,
Hebt Gij mij liefgehad.…
Het raadselachtig orgellabyrint
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 134 Frivool stroomt een luwe wind
door mijn artistieke haren.
Want inmiddels is de organist
zeer nieuwsgierig aangeschoven
en nodigt me spelend naar de Quint.
Ik wurm me door de frontpijpen...
Hoe heten die slurven ook al weer
die daar zo slim voor aanvoer zorgen?…