Alle inzendingen over marathon sla

42 km en 195 meter op de Coolsingel in Rotterdam, in 010 De kwaal overwonnen, een kanker-kanjer en zijn vrienden, zijn collega’s onvervalst Rotterdams, aandoenlijk beperkt maar met een portie dagelijkse humor waar je de tranen je in de ogen vliegen maar bovenal onvervalst, sterk sentiment vasthoudend en sterk: “sterker door strijd” De Marathon…

Een marathon is een bijna onmogelijke menselijke prestatie. Tweeënveertig kilometer en nog iets met gratie. Een mens lijdt de wegen door de stad die hijzelf kiest. En verliest nooit uit het oog de ambitie te existeren. Want van de volharder kan men leren, dat men aan de finish al de palmares kan oogsten met het juiste gevoel.…

Sla, jonge sla Kopland zou janken mocht hij -naast mij- kijken naar de lege bedjes in de moestuin van mijn pa sla, jonge sla uit de volkstuin van mijn pa werd een kropje kleiner gemaakt door de uitspraak van het Hof alleen Zaad met een Europees certificaat of een torenhoge boete wanneer u zelf aan ’t kweken slaat lust u nog peultjes…

Peterselie Fijn geknipt En daarna in de soep verdronken Is Mooier nog dan jonge sla, Mooier nog dan jonge sla.…

Ik sla de spijker op zijn kop, dat is maar beter ook, want sla je er soms naast, heb je in al je haast ‘n behoorlijk zere vinger!…

Mijn hart heeft een marathon gelopen tranen zijn op open zee gaan zwemmen mijn ziel ligt in ontelbaar veel knopen en de gemoedsrust is niet meer te temmen Mijn gevoel heeft de finish net niet gehaald het verstand wist totaal geen doel te raken depressies hebben teveel belasting betaald en van eventuele teruggave is geen sprake…

't Is een erg spannend duel, daar komt de finalevraag voor Ramses : Hoeveel atleten startten er dit jaar in de marathon van Los Angeles ? Zijn antwoord "8022" blijkt helemaal juist, maar Melodica schrikt zich een steenpuist bij haar opdracht : Geef van elke loper de volledige naam plus adres !…

Maar jonge sla in september, net geplant, slap nog, in vochtige bedjes, nee.…

gastronoom, met zijn meedogenloze paukenslagen van herinneringen aan chocolademelk, wat uitsterft in een troebele tempel van mijn horizon, in contouren zie ik steeds beelden verrijzen, een wederkerende droom, een drempel die onherroepelijk mij is geërfd, bewijzen dat de laatste tonen mij verraden, verlangend naar een voorbestemd gemis, sla…

Op een zonnige dag in april, een dichterskring komt bijeen, de kroppen moeten de grond nog in, wordt "Jonge sla" voorgedragen, "vol met stijlfiguren", hoor ik de spreker er passioneel over uitweiden, "slechts twee zinnen en wat een dramatiek!".…

Verbijsterd ben ik soms Over hoe slecht een mens, De mens, kan zijn - Als ik verder denk Komt zo maar de gedachte, Zo maar de idee, Dat het slechte niet Alleen in hem zit, in haar, In de tijd van voorbij, Maar even goed In jou en mij…

Zo heeft hij in de ruimte voor ons land Het allereerste kropje sla geplant.…

Ik sla mijn ogen op naar God Want daar komt mijn hulp vandaan Hij laat mij nooit verloren gaan In Zijn handen ligt mijn lot. Ik sla mijn ogen op naar Hem En roep Hem aan in al mijn nood Want Gods liefde is zeer groot Bij dag en nacht hoort Hij mijn stem.…

Ik sla een hoek om. Zo bijt een beitel. Ik tref een hand aan. Zo verschrompelt een roos. Ik leer jagen op liefde. Zo hijgt een zaag en ik zie de zee. Zo word ik oud. Houd ik mijn hart vast? Denk ik aan wierook?…

Een laatste knal verscheurt de stilte, het oude jaar heeft afgedaan, de nieuwe tijden breken aan, de bergen in hun woest bestaan, de dalen waar ik door moet gaan, raken de diepten van mijn klein bestaan ---------------- als ik mijn oog maar op U sla en met uw schaduw aan mijn zijde de grens der tijden over ga, dan mag ik rustig…

Ik sla mijn ogen op En zie in het universum Van ongevoeligheid Zo veel uitingen Van verdraagzaamheid Verloren gaan…

Mark Rutte onze stoere Haagse held. Zoals die man strijdt voor ons Nederlanders doet bij mij ongeremd de waterlanders vrij stromen. Hoe hij omgaat met geweld! Pleur op zeg, ik bedoelde ’t overdrachtelijk. Ik heb een grote bek maar ‘k ben niet achterlijk!…

Het maakt niet uit of ik iets maak En wat ik maak dat maakt niets uit Zet thee of koffie, maakt het uit Of ik wat zeg of schrijf of fluit En als ik op een dag verzaak Zoals vandaag, scheelt dat een duit? Ik dacht het niet, maar als zo vaak De laatste tijd waar ik op stuit Is licht gezever, flauw vermaak Geneuzel uit gesloten kaak En leuterkoek…

Een loper of een klimmer die van zijn leven een marathon maakt; kiest voor het lijden, dat van tragiek naar een uiterste vorm van genot gaat. Een extase die zich opbouwt over vlakten of over berggrenzen. Een mens die loskomt van eigen luchtspiegelingen of dagdroomwensen.…

Zie het snelsonnet van vandaag door Inge Boulonois over lam, oorlam, lam Gods en meer omtrent de lamlendigheid der ellenlange pelgrimage naar de Compostella van Santiago, de marathon voor diehards onder bedevaartgangers. ________________________________ Zo zorgt een oorlam voor een godsmirakel Als nectar, godenspijs en ambrozijn De laatsten zullen…

Een Leidenaar liep naakt de marathon En werkte daarmee hard aan zijn conditie Alleen maar met zichzelf in competitie Dus niet gehinderd door een peloton Zo had de wedstrijd weinig om het lijf Wie met zichzelf speelt, heeft niets te verliezen Maar toch kreeg hij het aardig voor de kiezen Want halverwege werd hij wel wat stijf Zijn lichaam…

terwijl de winter koud de temperatuur vriest doorwaait ijzige wind het grijzend haar onstuimig zelfverzekerd stuwt zijn ijzeren wil als in jonger jaren zijn benen in vooruit zijn passen verend vreten het asfalt tegelijk met meters het einder dichterbij met bonkende hartenklop rennen zich zijn spieren langs ruiend het applaus naar…

Ik mag Mijn eigen Leven Nu Gaan leiden Mijn eigen Weg In slaan Ik zal Van alles Tegen Komen Een lach En een traan Zal ook Weer Gaan Leren Dromen Als ik Mijn Eigen Weg in sla Ik zal Van alles Tegen Komen Een lach En een traan Zal dan Weer Gaan Leren dromen Als ik Die weg Maar In sla…

verlaat je schaduw en sla verlost van ballast je vleugels tot vlucht…

alleen de naam al is een begin van groentepoezie vergeet gewoon die nederige positie van 'sla van m'n oma' evengoed geen sla van de mode niet annorexia in zakjes met gemengde priksla of hooguit stiekem nog malse vette pronte kroppen die bijeengepropt liggen in plastic kratjes op de groenteafdeling zonder krullen of roodgekleurdheid…

Een hele avond zo'n WK herdenken Tja, 't is oud nieuws. Maar daarom fijn vertrouwd Mijn generatie, die van retro houdt Keek vast massaal, want nostalgie blijft wenken Maar blijf ik hierin meegaan, gaat aan mij Het hedendaags bestaan geheel voorbij…

Sla je armen om me heen en hou me vast hou me vast als de tijd het laatste kwartier aangeeft de zon ondergaat en de nacht begint Sla je armen om me heen en hou me vast hou me vast als de tijd zijn laatste adem uitblaast en me meeneemt naar de eeuwigheid Hou me vast…

beklim de top sla uw ogen op naar het westen en noorden en zuiden en oosten zie het toppunt van kennis van wetenschap van techniek van roem zie het toppunt van armoede van ziekte van haat van geweld daal dan af sla uw ogen neer en zeg hoe het met de mensheid is gesteld bar slecht…

ik wikkel me in woorden sla een traan van mijn wang en ben bang, dat ze me zachtjes wil vermoorden…

hoe droog kan de zon op zondagmorgen vroeg onder cv-loze omstandigheden één-en-twintig oktober in huizen schijnen zojuist nog vóór de marathon twee hoog pal tegenover zag ik een paar vief was partijtje wit eerste klas door-en-door-nat binnen hangen hoog aan gespannen lijnen overdwars recht aan stangen dat wil zeggen hij droeg zij…