147 resultaten.
Hoegaarden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.245 Hoor hoe hier het witbier gist
langs de boorden van de Gete
waar zich broeders in geweten
van hun godstaak devoot kweten
met een sluwe brouwerslist
Zie hoe tarwe werd gedrenkt
in het water der meander,
opgekruid met koriander
tot het troebelt en verandert
en zich koel en mistig schenkt
Merk hoe rijk ons Brabant was
kom in zijn toontuinen…
cluedo
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 151 een oneindige vlakte
hier en daar een struikje,
rotsblok
er stroomt een beekje meanderend
in één van zijn lussen
een lege fauteuil
plompverloren neergezet
de zon schijnt
een zwoel briesje kietelt receptoren
op het bijzettafeltje
een asbak en een glas cognac
halfvol
op de grond een manuscript
onaf
de gsm met een open smsje
ligt aan de…
Gedichtendag 2012
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 men schrijft
zo’n tienduizend jaar
poëzie naast verslagen
verslagen poëzie
het woord is altijd sterker gebleken
geschiedenis, lyriek, epiek, liefde, dood…
het was en geeft ons de toekomst
wie anders dan de dichter
kan verhalen over oerknal
een bezoek aan blauwe maan
springen door meanderend water
de o zo tedere eerste zoen?…
Poggedaip
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 kikkerdiep
het Groningse woord
dat meer bekoort
dan Pagediep
het hoogveen schiep
in het huidige Pagedal
bij Stadskanaal
dat riviertje, het liep
langs Ter Marse, Veenhuizen
om onder
Onstwedde uit te monden
in de Mussel Aa
we ontgonnen het weg
maar vanaf de N366
is het riviertje hersteld
geen spectaculaire meanders
bochten, moeras
het…
De tegenstrijdigheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 88 We zijn schepselen
diep verbonden
Met de universele rivier des levens
Met bloed
Aderen
Die meanderen
Die veranderen
Van tijd tot tijd
In arbeid
En strijd
Altijd
gedwongen te streven naar waarheid…
Allebei
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 108 Als een rivier met de ene na
de andere meander
zo hield ze eigenlijk toch
ook van de ander
heen en weer
geen weg terug
en op deze rivier
was er geen brug
ze wilde toch zo graag
van allebei houden
beiden hadden haar liefde gegeven
waren steun en toeverlaat, toegegeven
maar ze moest keuzes maken
hoe ze ook probeerde
haar gevoelens…
Kleur van water
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 81 jij ontvouwt
in een schitterend
perspectief de meest
mooie landschappen
uit elk natuurgebied
kleurt met
seizoengebonden kwast
de subtielste momenten
van het op de akkers
staand rijpend gewas
glooit bos
en weiderand
als gegoten langs
de speels meanderende
en fris kabbelende beek
draagt de
kleur van water
door het land
uitmondend…
Geschenk
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 706 glooiend tussen een landschap van licht vinden wij elkaar
schaduw heeft geen vat op ons
de rivieren meanderen stilletjes
terwijl wij meestromen op zoek naar de eeuwigheid
beginnen de aarde en hemel ons te schenken
waar een generatie mee zal worden verrijkt
tederheid is niet de juiste beschrijving
want dat zou de perfectie verloochenen
driemaal…
Lawine van werkelijkheden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 161 Een ontzagwekkende lawine van werkelijkheden
Meanderend door lichaam en ziel
Brengt mij in vervoering
In beroering
Vijf vingers aan elke hand
Waarmee ik kan voelen
Gewaarworden
Ontdekken
Proeven
Twee welgevormde oorschelpen
Waarmee ik mijn levenslied in agitato aanhoor
Een paar ogen
Aanschouwt de onmiddellijke omgeving
Merkt op
Onderscheidt…
Weet je nog?
netgedicht
2.0 met 37 stemmen 2.087 zullen we…….een glimlach
ja we gaan
stevige stappers aan
we deden het al vaker samen
er is verbondenheid
jij loopt wat harder
ik moet de pas er in zetten
maar het maakt niet uit
zo’n dag met jou
waar die ook heen leidt
geeft zoveel moois
en zoveel kleurrijke herinneringen
dat de dromen er over
later nog wekenlang
fluisteren in het meanderen…
In verzadigd water
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 190 heb je zien ontspringen
tot een koude bergstroom
met af en toe een waterval
dartelde in beekjes
langs de zomerkanten
van het bloeiend land
je verzamelde
de mooiste dingen in het
stroomgebied van jouw herinnering
het meanderen is verdwenen
keerringen verschenen
kanaliseerden brute kracht
langzaam stroom je
breeduit in verzadigd…
vadersnaam
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 571 het is alsof de vlinders
langer dan ooit slapen
de bij haar weg niet weet
in een treurig zoemen
zoekt naar de bloemen
haar vleugeltjes verzwaard
ik slinger me nog
als een meander door de tijd
met de stroming mee
een naam rust in de zon
dierbaar wiegt de wind
een laatste groet op een lint…
Anatomie van een sloot
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 155 Wonderlijk werktuig in het land
- de sloot -
in de schoot van de aarde gesleten
meanderend buigzaam met star
eenrichtingsverkeer
jaarringen vlinderen over haar
zanderige buik
de boorden groengesluierd
steenkoollagen in haar tooi
wierig fladderende vezels
met de rug naar de bron
een verdord seizoen legt haar
schijnbaar droog en dood…
Gist
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 510 Die kan meanderen
ook nu nog, langs elke twijg en braam
op zoek naar een verloren vader
of een onbekende luisteraar, in dit kader.
Maar stilaan mag het, even stilstaan,
of zelfs een hele poos, wijn wordt er beter van
en ook klassieke muziek, voor zover dat kan.…
geketend vruchtbaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 242 Meanderende vingers
boven een ven
van mistige geschiedenis
her en der
een pallisade
van vergulde ruggen
het hoge woord
dwarrelt
van een schutblad
en ergens erboven
de zielen
van ongeboren dichters
met een weerklinkend welven
ruggelings zonder spreken
noch een voetwaarts horen
het heden vermenigvuldigt zich hier
in de baarmoeder…
het land van het ezelsveulen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 331 wat losse woede was
met de trein gekomen
op rails van wolken
westwaarts denderend
in stampij en crescendo
daar ligt de meander
van het avondland
het luwt er
en ontglimt elk scherp kantje
dat op het ego lag te rijden
het heldere water daar
in stalen linten
herinnert aan onthechting
van weleer
het futiele verschil
in het samen zijn…
Mijn dromen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 68 Ik zie meanderende rivieren
die stromen tot een waterval
doorkruisen wouden
en landerijen
en vullen zeeën van kust tot kust.
Dit is een wereld
waar ik wil dromen
van elfen en feeën
mijn wereld vol fantasie
die ik nooit in werkelijkheid zie.…
Mijn dromen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 30 Ik zie meanderende rivieren
die stromen tot een waterval
doorkruisen wouden
en landerijen
en vullen zeëen van kust tot ust.
Dit is een wereld
waar ik wil dromen
van elfen en feën
mijn wereld vol fantasie
die ik nooit in werkelijkheid zie.…
Met krakende vingers
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 190 vol van aarde is mijn taal
gestorven aan een droom
stuurloze bark op zee
meanderend door de scheuren
en de barsten van mijn bestaan
bandeloze steen verlept gezicht
moedeloze zieke zwerver
verwezen en bezeerd
wormstekige gedachten
vergeefs verweer
gebluste ogen bodemloos alleen
mens uit zijn verband gerukt
oude oogst holle slapen
weg van…
De einder van rust
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 99 Nader je niet in afstand omdat je bij me bent
hier achter die spiegelwand van de horizon
waar we meanderen in straatrivieren
omdat we aardappelen lenen van een dronken boer
neem ook geen genoegen met jouw toenadering
nu je achter me staat voor het verlaten land
waar we creëren op het gezonken plein
omdat we boeren laten voor beschonken…
Vidrus Fluvius (Overijsselse Vecht)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 35 De Maan licht zilverwit de toppen van de golven,
om en om slaan ze voorover,
raken onder elkaar bedolven,
geven zich gewonnen aan de zwaartekracht,
in een eeuwig durende beweging,
ogenschijnlijk zonder macht.
Golf en tegengolf,
koppen gevuld met schuim,
rollen over elkaar heen,
het woelige water buist,
tegen mijn bootje,
dicht langs mijn…
Haar diepste verlangen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 259 hoop
danst als een dromerige
herinnering,als zilveren
balletschoentjes
gedragen door de wind
zij op blote voeten in het natte gras
de liefde lijkt te verdorren
achter het huis op de heuvels
aan haar horizon…..ruist de zee
vliegen de meeuwen
haar vrijheid
hou van mij…..zingen de golven
bruisend is de branding
rivieren monden uit,meanderen…
rivierstromen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 376 met wrede wending
niet altijd beheersbaar,
de kolkende golven
slaan bressen in oevers
met zachte kanten, welke
er niet op bedacht zijn
ze worden weggevaagd
blijven beschadigd
ergens in de bedding
welt een bron van liefde
zij zoekt haar weg
in rust, met stille kracht
omarmt zij de oevers
die vruchtbaar zijn
en gedijen in lieflijke
meanders…
Meer dan een gezicht
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 406 enkele lijn of wat achterblijft
op een gezicht, soms verward
en veel meer dan een zoektocht
in ogen
expressie als pure poëzie
die hij doorgeeft aan hen die het gelaat
van kunst willen vinden
binnendringen in zijn droom;
waar hij doolt langs twijgenlicht,
als bomen ruist, blauw
dan weer regenzwaar
in een stroom van melancholie
meanderend…
Verhalenstorm en Poëzieregen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 168 elkaar ontmoeten
in de vochtige herfst
daar waar het rag zich strikt
langs de gevels van het natuurhuis
het blad zich op het pad schikt
bij sfeerlichtjes dromen
in letters die tot leven komen
elkaar treffen rond een plek
in een verhalenstorm
dagvlinders, nachtvlinders
meanderend levensecht
met en langs de Vecht
geraken in een poëzieregen…
lot
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 128 Het valt, versnelt en stroomt dan traag
en zoekt klotsend zijn bestemming,
meanderend door het platte laag
tussen oevers van beklemming.
Scheidende waters worden wegen
die ons leiden naar het overschot
van de oorsprong zo verafgelegen,
maar ieders onvermijdelijke lot.…
Deprimerende schaamte
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 177 schaamte
ik veracht u
met de verwaarlozing
van mijn huilende bossen
mijn onbestemde rivieren
vissen die in mijn dieptes duiken
ik weerspiegel de armoede
van het alleen zijn
in uw woordenvloed
onder de mensen
verjongen doe ik niet
uw drammerige beken
in mijn aderen
stromen slapjes
door het duinlandschap
dat aan mijn avond komt
het meanderen…
De Maas
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 128 Ze doet het
keer op keer
doet ze het
gaat schaamteloos
al haar oevers te buiten
tilt zichzelf onverschrokken
naar een hoger niveau
tot aan velden en weiden
likt aan deuren en ruiten
verdrinkt het landschap
in haar kolkende golfslag
geen meanderende stroom
zoals ik haar ken
wel een losgeslagen, driftig element
ze doet het
éen keer om…
blijven buien waterdicht
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 980 mijn jas
die past maar net
schudt de wind aan panden
beven binnendijkse landen
blijven buien waterdicht
ik breek rotsen
splijt de bergen
jaag met grof geweld
massa's water door de perken
tot de kruin van jonge berken
ik barst van energie
maar moet zo
af en toe meanderen
de richting iets veranderen
door jouw granieten wil
ik vloedgolf…
Vliedende vloed
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 55 zij laat warmte
druppelen uit
lange artistieke
vingers waarmee
ze ultieme kunst
doet floreren
niet zomaar
proberen en god
zegen de greep
maar met
schoonheid al
aardig op dreef
zie hoe
ijzige aandacht
smelt en agressie
verwatert waar
stroompjes elkaar
meanderend raken
nog is er geen
vliedende vloed
maar het doet
goed in…