het land van het ezelsveulen

wat losse woede was
met de trein gekomen
op rails van wolken
westwaarts denderend
in stampij en crescendo

daar ligt de meander
van het avondland
het luwt er
en ontglimt elk scherp kantje
dat op het ego lag te rijden

het heldere water daar
in stalen linten
herinnert aan onthechting
van weleer
het futiele verschil
in het samen zijn
en de ijdelheid
magnetisch
op het aambeeld van reflectie

het land is vruchtbaar
van zijdelingse mijmeringen
ze hoeven slechts gespit
in een geruggesteunde ijver

Schrijver: Manuel Van den Fonteyne, 31 juli 2009

drebddronefishmsn.com

woede vruchtbaarheid contemplatie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.4 met 10 stemmen 331