Alle inzendingen over meer graat dan bot

De fruit en de groenteschillen van mij de graten, de botten, de vellen van jou, onze geschillen, het zwijgen voorzichtig schep jij, roert ze dooreen, spit om, dat ’t niet gaat verrotten, verzuren, beschimm’len, donkere laag voor de wormen, dat ’t warmt. Hoe heerlijk dit leven, die voedende gloed.…

Als het kon wil ik je zien. Als het kon wil ik met je samen zijn. Als het kon wil ik je vasthouden. Als het kon wil ik je zoenen. Als het kon wil ik met je wakker worden. Als het kon wil ik met je verder gaan. Als het kon........…

de brug zien en hem wegdenken aan de overkant een wuivende vriend zonder telefoon zonder adres weg als je je omdraait buigen het water zien en weg denken dan vissen nummeren en opbergen niet de vriend vergeten maar meenemen en begraven diep in het zand je door een ander laten dragen nieuwe vriend kiezen…

Mevrouw, er zit graat in mijn kabeljauw!…

moederland willen de koningin uitkleden tot in d'r blootje voor ceremonieel als de koning van swaziland dat is toch hard voor de liefhebber van bontmantels livrei kroon epauletten goud bestikte inlegkruisjes op het Haagse Koningsplein ingericht ter ere van Willem de Derde staat het koninklijk paard als zwart karkas wind blaast door graten…

morgenstond ....ochtendzon een bootje dwalend op de golven en de wind... steeds zoekend.. naar jou.. naar jou mijn kind.…

Abe op zijn noppen spijkerharde tegendraadse koppen klunen, skûtsje, wad en kievitseieren met zwijgzaamheid als deugd en niet als kwelling doch toen zij sprak veranderde gestaag de droomvrouw op de veerboot naar Terschelling die klanken konden maar uit één plaats komen daar stond mijn oude buurvrouw uit Den Haag door dromen was ik in de boot…

Schudt dit goed door elkaar en even later, valt er een zebravisje van zijn graat. Al bent u het gezeik van Zembla zat, ga nooit meer met uw rubbereend in bad.…

De visfilet was heerlijk maar die wond in mijn keel alsof de vis mee wilde delen wat het is...…

Weer neergeschoten door het verleden Lig ik verlamd met een berg Herinneringen op mijn borst Te zwaar om mij te keren naar het heden Een gapend gat in de rug Eens zal je leren Wat je achter je laat Komt toch weer terug Kou langs de graat Verstilt het hart…

Naar Berend’s lot wordt thans niet meer gegist: tien stukjes Bot, dat is ‘m zeer beslist !…

waarom hang je de woorden niet over mijn schouders je draait ze toch om je draait mij om vindt me mooier wanneer ik ga neem je rug mee zeg jij de graten al mager weggevreten door het hierna maal ik heb je toe gesproken trouw gediend - veel liefs - heb je nog nooit verzonnen…

boorputten die water geven aan begonnen sporen sprak ik met een zweem van lege wind hij zocht bevestiging in mijn ogen in plaats daarvan greep hij in zijn broekzakken vol gulle giften die hij jaren geleden al wou schenken 'Zie wat ik hier heb, alles weg te geven, maar niemand die weet wat ik waard zou zijn, want ik wil het zuiver op de graat…

ik hoed me voor de druk van buiten en voor een zware last geef ik mijzelf niet thuis het reiken naar het hoogste ga ik toch niet halen het stijgen en het dalen, ook de rek die is er uit het vermannen gaat me slechter af als vrouwtje stond ik vroeger al paraat als stijfkop ga ik nu door 't leven mijn poot gerecht maar zwak van graat…

jouw integriteit bleek een façade met het naken van de winter viel jouw masker als krakelee uiteen in ontelbare stukken schone schijn welke het daglicht niet kon verdragen je verpulverde zienderogen langzaam daalde het stof neer…

Ze dacht dat hij de prins was van haar dromen, Maar zij werd door hem in de boot genomen.…

scherp de uitdagende blik de halve schaduw haar krullen het hoofd schuin trots krachtig hypnotiserend zacht de huid het gevoel van overgave begeerte verstild het moment dat onze ogen bevroren…

soms zie je in het halfduister beter het is zoiets als met het dempen van geluid bij schemerlicht zien de dingen er lichtjes anders uit of bots je op iets wat je bij daglicht soms niet ziet…

was het je stem die zo beroerde of was het de tekst die messcherp sneed de kleur van je klanken verlichtte gemoederen maar de snik in je stem verzwaarde menig hart het donkere geluid vibreerde tussen een lyrische tenor en een baritono brillante het luisteren naar de kleur bracht beelden tot leven die smeekten om liefde hier en…

Nu Balkenende naar Aruba gaat Staat iedereen van opwinding te trillen Ik hoop maar dat hij daar op de Antillen Behoorlijk stevig in zijn schoenen staat En uitzoekt of Aruba heeft gelogen Of dat wij hier te vaak hebben gezwogen…

liever sta ik aan het roer van deze gedachtenboot die hotst en klotst tegen klippen dobbert maar wat rond over tomeloze rivieren met bochten en stroomversnellingen zonder ooit vaart te minderen liever sta ik aan het roer ziel stuurt boot langs beemden rietkragen onder zacht zonlicht nu pas, lichaam, nu pas ontdek ik jouw ware rang…

Lieflijk lachende oogjes Kosten een zee van tijd Te koppig om te denken Ik maak haar geen verwijt Het wachten slokt mij op Extase doet mij drinken Zullen onze monden één zijn? Liet ik het maar bezinken…

Amper drie tot de derde, maar machteloos als troosteloos en aangeslagen als de honden die met scherpe tanden het blauwgeslagen vlees van botten trekt. Zij doken in haar boezem. Met stenen die nog over water stuiteren, van her en hot tot aan de horizon. Hij wou dat hij haar zoenen kon.…

Je ziet het al gebeuren je fietst langs de auto's onderweg naar huis, zoals iedereen in de file voor de stoplichten. Een man stapt uit bij zijn collega ze lachen vrolijk, het oogt gezellig hij lacht nog maar ik kom er aan zit op ramkoers; zie me gaan. Voelt hij me komen ze praten na steekt hij zonder kijken over hij lacht…

Samen in de boot, Het lijkt op spelevaren. Hoe moet dat straks dan gaan Op de woeste baren? Er is een reddingslijn gespannen, Omdat bij weer en wind Men met deze boot Maar weinig diepgang vind.…

Naar de kust zeilen zou ik zo maar met je doen als je een boot was...…

geketend en wel gaat deze slijtageslag nog heel lang duren…

Het is niet best, toch gaat het door je strot, maar ’t ergst van al . . . de messen zijn zo bot.…

Mijn boot heeft al twee keer een flinke aanvaring gekregen. Toch vaar ik iedere dag vrolijk naar zee en blijf daar even voor anker. Gisteren kreeg ik weer een waarschuwing voor een aanvaring, maar ik kon het roer tijdig keren. Terwijl ik nu vaar, hoor ik rustig het kabbelen van het water.…

Schip op rots ziek en klots, kokosnoot hoelahoep, flessenpost ik ben zoek. Sos wie redt mij? Haai en vis averij, nee, zij niet, vrees de baai! Zee is wild het zand brandt, spoelden mee slechts wij twee, man en muis ver van huis.…