Alle inzendingen over meiske

Ik zag een kindje gaan, En nog een beestje gaan, En nog een meiske gaan - Dat was het niet. 'k Zocht bij de rozeboom, Onder de perenboom, Onder de appelboom - Ik zag er niets. Toen ben ik heengegaan, Ben ik maar weggegaan, Ben ik naar huis gegaan - Zo zonder iets.…

Het dorp was naar de mis gegaan; het meiske liep maar zoetjes aan door 't groene pad langs 't korenland en voerde 't koetje aan haar hand. Het koetje trad maar lijzig aan en liet de belle al maar gaan die rinkte, die rinkte zo fijn.…

Het pinkoogt, of ‘t een meiske waar' dat wenen wilt, van verre, nu zuid, nu noord, nu hier, nu daar een nieuwgeboren sterre. Dan, waar ik sta, zie ‘k, om end om, Gods legerwachten waken; en, in die eindloos wijde kom, al ‘s hemels diepten blaken. Hoe bang ben ik!…

snotteraar vraagt om speelkaarten kijkt zijn ogen uit als zij zich bukt, zo is een echte Pajot, lustig en curieus op tijd zijnen geus en wars van colère, wij zijn ermee weg, aanschouwen het krassen en patineren van de laatste zonnestralen content zijn de mensen onder dit laken van groen en heuvels, van geuzeverhalen ik zwaai naar de hoppe, het meiske…

Ik verstond dan geen woord en zonder het weten waarom, verscheen er een flauwe glimlach rond haar mond en verklaarde ze uit het niets: "Ja ja meiske,'t is zo dat het hoort." Ze kuiste haar handen droog, haar schort diende daarvoor, en staarde even voor zich uit.…

De schilderklas ging naakten schilderen en huurde dus een heus model Het werd een lieflijk ogend meiske bepaald geen ordinaire lellebel Ze betrad het schilderlokaal In een plooirok en twinset Twee vlechten in haar haren schuin daarop een rode baret De leraar zei, hallo, kleed je maar uit en ga dan voor dat kleed daar staan De cursisten…

Toen ik daarover begon, lachte hij en zei: ‘Meiske, jij bent top en wat top is houden we in stand.’ Hij draaide zich om en ging achter het spinnewiel in de hoek zitten. De zon kwam op en hij woof mij de deur uit.’ Jeronimo van Elk 21…

Wij zijn gelukkig, doch zonder pracht: Een lief mooi meiske in deugd en eer, Is alles wat ik voortaan nog begeer.…

Zie, mijn lief, 't is of de maan stil blijft staan, nu haar licht ons aangezichten, alsof 't werd een licht-festijn, meisken rein, met haar stralen komt verlichten. Zoveel lichtheid in mijn ziel flikrend viel van die lichtheid om ons beiden, en nog licht en laait de glans heel en gans, onverminderd alle zijden!…

Ik kijk op mijn mobiel, 3.12, tijd om huiswaarts te keren en neem afscheid van Tietje, wellicht was Tietje een kreng, want wie zou ooit een lief klein geboren meiske nou Tietje gaan noemen…het was zo voorbestemd, geen wonder dat de maden zich nog steeds voeden met het kruimelige merg in haar beenderen.…

toppen kan ik wel Maar daarin ben ik nie fel `k Zie tegenwoordig overal En ook al in mijn straatje Jongens schuppen op nen bal Maar `k spele `t liefst van al Mee mijne vlieger En zijne steert Hij goot omhoge `t Es `t ziene weert `k Geve maar klauwe Op mijn gemak `k Heb nog drei bollekens In mijne zak Mietje van de koolmarchant Een meiske…

.' ''k Weet nog wel,'zegt nu het bestje, En het bruine bovenvlak Van haar hand loopt langs haar neus heen, 'Dat de mussen van het dak Zo maar morsdood kwamen vallen Toen ik nog een meiske was; En het vee kreeg 's zomers koeken, Want er stond geen spiertje gras.' 'Ja, enfin!…

blondlokkig meisken! Ai, gun uw miskenden Piet, Dat hij eerst uw boezemglooiing Met een tranenmeer overgiet! En nu, aanhoor, hoe treurig De geschiedenis endt van de drie, Die zoo'n duren eed eens zwoeren, Een eed bij de Oeil de perdrix.…

Wel volgde Black, de trouwe speelgenoot Der beide kinderen, ‘t meiske naar de tuin En trok haar zacht bij ‘t nieuwe rouwgewaad En zag haar lang met vragende ogen aan. Toen had zij ‘t lokkig hoofdje droef geschud En dof gestameld door haar snikken heen “Och Black, ze is dood… ik kan niet spelen – ga!”…