Alle inzendingen over mens OR muur

Ik heb een muur om me heen ja een vesting van steen en niemand komt er doorheen. Gebouwd om mijn hart, ziel en emoties te beschermen, want ik heb door de jaren heen flink moeten kermen Er wordt dagelijks op de poort geklopt maar ze worden door de wachten bij de muur gestopt.…

zweven tussen de muren in mijn woonstel een oud aspirant gezel. een muur van foto's waar jij nog bloeit en bloost. drink nog wat thee tussen de muren ooit van ons twee. de echo van het lachen kreunen en dansen. maar ook het schreeuwen en huilen. dat geluid zal wel tussen elke vier muren schuilen.…

Onzekerheid Angst Verdriet Eenzaamheid De wanhoop nabij Muur van beton Lichaam van steen Ziel verdwenen Hart van klei Niemand komt ooit nog dichtbij…

Witte dag Het dwarrelt In grote vlokken omlaag ’t is winter Het mag Schitterende zonnen Een horizon Met bloemen en geuren Zonder sneeuw Niet met mij begonnen Een oase vol gloed Vol geloof Met vertrouwen en angst Een witte, dikke Muur van voorspoed…

Zo’n twintig jaar geleden in Berlijn Zag men een volk verbaal en vreedzaam vechten Om zo de monsterlijke muur te slechten Die Oost en West twee werelden liet zijn Maar daar is, met het ruimen van de stenen De muur tussen de mensen nooit verdwenen…

dan wordt het stil, je weet, nu komt het schot de doodsangst valt te lezen in je ogen een beul vertoont geen spoor van mededogen te sterven als een strijder lijkt je lot je voelt je als een schurk op het schavot de hand beschermt een kruis, het hoofd gebogen een droevig beeld van leed en onvermogen wanhopig richt je nog het woord tot God…

Ik zie je kijken Ik kijk terug Jij kijkt weg Ik kijk weg Jij kijkt weer Zonder muur Open Vol liefde Alleen Jij ziet het niet Ik kijk terug Vol liefde Een spiegel Jij twijfelt Jij schrikt Muur Ik wacht Tot jij weer kijkt…

Als de muur is afgebroken, vind je dan terug wat je hebt verloren. Liefde en geluk, ook de dromen. waar je achteloos aan voorbij liep. Weer geloven in een toekomst, met nieuwe kansen die worden aangereikt Laat het geen illusie zijn, maar vecht voor wat je eens bent kwijtgeraakt.…

De muur Enkele woorden vluchtigheid op deze, prachtige, gedichten-site komen al snel weer in vergetelheid. Na de werkelijk is het moeilijk dromen. Hoog te zweven met de staart tussen de benen is natuurlijk mijn probleem. Met de hand al op de knop mijzelf dan toch wakker gekust? Herbezinning!…

Blokken Op mijn tenen lopen Heilig resultaat Topprestaties Doel voor mijn toekomst Beste van besten En gezien wil ik zijn Moe van het altijd Buitengesloten en En onopgemerkt zijn Dan in de grauwe November lucht Zo maar een grijze Zeppelin - verdwaald In dit wijde landschap Van mijn jeugd De vervreemding verbeeld Mijn…

Dat was het dan oude vriend een dood in de goot nee, dat heb je niet verdiend je klom op tegen muren je zag er erg tegen op je sprak het niet uit misschien alleen in die eenzame duistere uren het einde kwam dan onverwacht in die diep donkere nacht.…

Een muur rust op een fundament van liefde en vertrouwen liefde is het cement waar wij op verder bouwen door het afscheid op dit stervensuur vertoont de muur nu scheuren toch weet ik zeker: jouw liefde zal ons leven blijven kleuren…

Muren zijn niet eindeloos.…

bij mij hangen ze niet aan de muur worden ze desondanks niet weggestopt of ontkend de binnenkant van m’n hoofd daarentegen is er mee vol behangen met hen die ooit op beeld zijn gevangen elk willekeurig moment kan ik ze bekijken in elke gewenste tijd iedere dag ieder uur en als ik wil kan ik ze ook ontwijken…

in deze tijden vervalt de menselijke maat in onbehagen moeten opgeworpen muren de angsten slechten de ingemetselde naakte schaamte sterft duizend doden een dak willen we om de muren van ons huis te verbinden bij toeval belanden anderen - ik ken die mensen niet - aan de ontredderde kant van muren die als rode prikkeldraden…

De muur is zuiver muur. Als hij zich toont, zinkt ook je moed. Je kunt niet spreken in zijn ondraaglijk gezicht. Je kunt pas spreken na het camoufleren. ----------------------------------------- uit: 'De jagers in de sneeuw', 1986.…

Maar zal zo’n muur de mensen wel bewegen om weg te blijven? Maakt die het verschil? De grote muur in China trekt elk jaar wel tien miljoen bezoekers bij elkaar.…

in woede en vertrok net als jij ooit kriskras crossend op zoek naar beschutting alle muren moeiteloos ontwijkend…

Maar als de muren vallen, dan komt mijn hart in zicht, Ik draag het in mijn handen, houd de deur niet langer dicht. Kijk maar gerust , hoor. Ja, ik stotter, vind moeizaam ieder woord. Als ik ben uitgesproken, Zegt men: “Dat heb ik meer gehoord.”…

dat je geen gat in de muur moet maken.…

De taal behoort aan de vogels ík ben te mens om te vliegen ik sta als een huis op de wereld gebouwd en dik uit aarde ik ben ongeveer degene die schuilgaat binnen de muren en uitvloeit achter de ramen van de blauwe achterkamer het geurt er naar mest en naar liefde er staat een plant in een kooi de taal behoort aan de vogels de mens schuilt…

een mens omschrijven vrouw, schouders ontbloot zwarte, gerende jurk met op de achtergrond een bladerende betonnen muur daarin een rond gat en een deuk alsof de tand des tijds hier gruwelijk heeft rond gebeten de wereld in rouw gekleed…

voor een of andere duistere Demon waar kinderen (om)gedoopt worden tot kanonnenvlees De Aarde is als een litteken aan een geschonden wand De hemel lijkt aan de kant geveegd En ik, ik schrijf deze woorden met een distillaat van bloed en tranen sijpelend door de trechters van de tijd Meer gaten kan een dichter niet maken in de blinde muur…

gisteren verjaarde je en- ik mis je niet meer zo; je verloor jouw hart en mij woorden kwetsen slechts een lege muur -maar toch- verlang ik nog familiaire banden, strandend in de warmte van een tijd toen heelheid zo gewoon was tussen alle kledingstukken aan de lijn verblijf ik, immer als de mens die slechts ‘van jou’ wil zijn…

een kamer, gevuld met achterkant van deuren een bed met ingebouwde nacht stapelbaar en net zo bestaand gordijnen, van goede kwaliteit vitrage, sanseveria’s, lekkend dak een voortuin met grensconflict verder landinwaarts dient zich de factor mens aan door muren gescheiden in gemeenschap van goederen…

ze staan in groepen bij elkaar hun kleuren steen te bloeien vlakte geeft mijn vrijheid aan hemel is de ruimte om te groeien ik dwaal soms naar de rand de ruines van mijn muren mijn leven is daar vaak gestrand in pijn van waardeloze uren ik bouwde met teleurstelling bescherming tegen leven ik dacht me veilig als ik aan een mens niets meer…

ze staan in groepen bij elkaar hun kleuren steen te bloeien vlakte geeft mijn vrijheid aan hemel is mijn ruimte om te groeien ik dwaal soms naar de rand de ruines van mijn muren mijn leven is daar vaak gestrand in pijn van waardeloze uren ik bouwde met teleurstelling bescherming tegen leven ik dacht me veilig als ik aan een mens niets…

Luchtclusters lichten op ontrafelen de knopen van eeuwenoude blokkades als ziel van mens in mens meegedragen... Donderende hartslagen die op gesloten muren hameren, muren generatie op generatie opgebouwd blauwdrukken overdragend in de doos van Pandora.…

Door de muziek lijkt de kamer nog leger weerkaatst het geluid tegen de muren gaat het dwars door me heen het zal nog dagen duren voordat een traan een glimlach wordt ongestoord weer wordt genoten het gevoel van mens-zijn geen moment wordt afgesloten. De kamer omarmt ons zacht ik slaap weer thuis vannacht.…

Wat heeft die man een uithoudingsvermogen Daar kan zelfs Hillary een punt aan zuigen Haar Oval Office plan valt vast in duigen Want op zo’n “stamina” kan zij niet bogen Ach Nederland hoe droevig is uw lot Geef ons toch ook een sterke blonde god…