Alle inzendingen over mens. aarde

Jan Rot en Henny Vrienten en Arno Hintjens ___________________________________ VITA BREVIS Ars longa, vita brevis, tijd van kunst Die langer duren zal dan tijd van leven Waar tekstdichters hun stille krachten geven Totdat hun ster daalt, niet meer in de gunst Voor generaties na hen, hier op aard Blijft werk van hen luister-…

Het laatste astronomisch nieuws geeft aan dat men een onderzoek naar stelsels deed. Men vond toen exo-aardes bij de vleet: er bleken er wel zestien te bestaan. En vinden we daar tekenen van leven, welk goede voorbeeld zullen wij dan geven?…

Zalig zij, die u ontberen, En hunkren naar de troost van uw gelaat, Zo ze in hun nood zich niet tot de aarde keren, En vragen 't aardse brood, dat niet verzaadt, Wier ziel zich aan de dis van uw begeren De honger stilt, de hete dorst verslaat.…

*De zin "Water, aarde, licht." staat van de benodigdheden voor fotosynthese.…

zolang het maar niet hun eigen levenswijze in de weg staat 'het' leven is niet kort, dat gaat nog eeuwenlang door jouw individuele leven is kort, dringt dát übehaupt tot elke mens door?…

O Aarde, Aarde, die in donkre schoot Het goud bergt en het licht der edelstenen En 't erts, zo star, èn... de ogen draagt, die wenen En lachen om wit, ach!…

sedert de moeder-aarde mens-wezens voorbrengt uit haar rijke schoot, hebt gij nog nooit uit zo geweld'ge haarden de berg van 't leve' en d' afgrond van de dood verlicht met uw zonne-gedrenkte stralen, als in dat jaar van gouden opstands-pracht, toen miljoenen wezens voelden dalen in hen uw heil'ge essence, o schone kracht...…

Er is geen levend wezen op deez aard die weet hoe lang ie leeft er wordt geen enkel mens gespaard ‘t is maar dat je ‘t weet! Er is geen hond geen kat, geen paard die weet wanneer ie ‘t leven verlaat er is geen enkel figuur geïmplanteerd met een chip die je zegt: ‘ is gedaan.…

Wie zich mens wil voelen, is van harte van een partij, die ons aller leven dient. Alle planten. Alle dieren. Alles inclusief. We worden levenskunstenaars. Vrienden en vriendinnen. Politici veranderen. In biofielen. Samen leden van één Partij, die ondernemend liberaal, sociaal betrokken en dus, zéér democratisch is.…

het is een roerige periode van 12 maanden geweest de trieste gebeurtenissen met Kerst vorig jaar de tsunami die duizenden mensen het leven kostte en de eendracht, gelukkig in hulp met en voor elkaar we vinden elkaar dan weer als mens onder mens geen onderscheid in huidskleur, cultuur of geloof samenwerken alsof het nooit anders is geweest en…

Geest van de mens, als sociaal wezen, is deel van ‘n collectief z’n clan vormt mede zijn aard beperkt de individuele vrijheid als elk mens heeft ook Jozef zijn verborgen donkere kanten Hij is heel aardig, zegt de buurt Miljard jaar strijd op leven en dood binnen wrede natuurlijke selectie creëert niet de mens uit sprookjes waarin…

Sinds de dag dat ik, als kwetsbaar mens op aarde reeds stierf verwierf mijn sterven jouw bestaan in mijn bestaan... Na zo'n dag kijk ik weer liefdevol en vol van vredig verlangen uit naar jouw samengaan omwille van mijn harmonieus voortbestaan! Je bent toch altijd bij me: ik geef jou zorgen maar verlicht je eveneens van je zorgen.…

chaos van het begin de hemel en de aarde oprees, of, zo u wil, op Sions heuvel, en hoe Sions beek op Gods bevel daar sneller vloeide; aldaar roep ik uw hulp in voor mijn gedurfde lied.…

ik wilde zo graag de zorgen van jouw gezicht wissen je handen pakken om samen weer energie te gaan delen de lift omhoog naar nieuwe horizonten of omlaag naar minerale bronnen het leven genieten in aardse essentie de warme geosfeer die in eigenheid geluk geeft dat in zeer ruime mate voorradig is omdat wij die spirit rechtstreeks…

Zo gaat dat sinds de mensheid Regeert over deze aardbol De kolder in de koppen Het afslachten van eigen soort Maar in deze tijden van oorlog Wordt het niet gezien als moord Dus sterven duizenden mensen Onder een vaandel van de vrede Maar de leiders van de aarde…

De aarde bloost verlegen kleuren haar hart pompt heftig lavastromen als de azuren hemel lokkend lacht.…

het zijn niet je ogen die mij hebben veroverd het is de blik vol liefde waarmee je handen het nieuwe plantje met zwarte aarde zachtjes toedekken jij hebt het met warme vingers bekleed een zonnig plaatsje gezocht in een wereld vol gelijken en toch ben jij steeds anders naar haar gaan kijken zij vangt iedere ochtend…

Zet morgen maar een valhelm op uw hoofd, Dan komt de Mir als klapstuk naar beneden En Mir betekent in het Russisch vrede, Iets wat mijns inziens niet veel goeds belooft. Want gaat de vrede waar dan ook aan stukken Dan krijg je meestal grote ongelukken.…

Moeder aarde, moeder natuur; een bittere pil is te slikken De hele natuur geblakerd en stuk Zie moeder aarde, je erfstuk...…

De aarde beefde weer opnieuw met al zijn grote kracht duizenden doden zijn er weer door natuurgeweld omgebracht. De mensen zijn radeloos paniek onder hen is zo groot vergeefs lopen ze te zoeken maar die gezocht wordt is dood.…

het rondde in goud de massa wit gebundeld licht waaierde uit in krachtige stralen die hun intensiteit zelf bepaalden met energie overgoten baadde aarde in de bron van de zon waar scherpte en rechtlijnigheid het credo van de eeuwigheid zong…

En de aarde beefde onder al dat leefde zo snel dagelijks leven veranderd in een hel niet wetend wat hen overkwam daar in het exotische Bam dat verre land door droefheid overmand bedolven onder tonnen steen niet horend het kermende geween van hun geliefden zoekend wanhopig weinig resultaat boekend…

Aarden in het hemelse bestaan geeft ons vurige zonnegloed. In de volheid van de maan heeft het daglicht geen schijn van kans. Jouw uitstraling is mijn grootste goed.…

Nu kom ik elke nacht, Moeder, slapen bij u thuis: Geen afstand in de avond scheidt mij van uw liefdelichte huis. Voorgoed uit al Gods sterren ken ik de eigen moeder mijn: Daar is niets in de wijde heemlen als uw ogenschijn. Hoe vindt de schaamte mijner ogen, Moeder, u onveranderd schoon; Hoe bleef gij trouw en goed, Moeder, voor de ontrouwe…

vergelijken merkwaardige boventonen voert drijft het spel van geven en nemen op merkwaardige stromingen een totaal onverwachte kant uit zelfs onvertogen woorden hebben wij tijdens hun werkjes nooit kunnen horen zij wisten dat wit hun bron was geworden waartoe alle kleuren in samengaan behoren hun delen was van mystieke aard…

Haal de spiegel voor me weg Het praat zo moeilijk tegen mezelf De spiegel praat met mijn woorden mee Zo praat ik echt niet graag Laat je ware aard eens zien Spreek en keertje je eigen woorden Het zijn dan, mijn woorden niet Maar, de jouwe Vergeet dan niet dat jouw woorden Die jouw mening vertegenwoordigen De spiegel zullen breken Het…

In de omhelzing van de natuur In de kleuren van de zonsondergang wanneer ik door het gras naar de horizon kijk met de aarde voelbaar onder mij met de getijden en de kringlopen van de natuur luisterend, wakker glanst mijn levensgeest in de schoonheid en heiligheid van alle leven…

Als een sluier hangt de nevel trots over de maagdelijke grond niet van plan op te geven wat de gretige wolk op aarde vond Droevig, neerslachtig geeft de aarde haar bezit al haar prachtige juwelen opgeslokt in oneindig wit…

vergeten voelen als jij voor altijd aan mijn zij zou zijn – gewandeld op de avenue waar jij nog preuts je rokken hield toen de wind op mijn bevel jou gaf een koele bries Het carillon leeft in klanken voort en speelt je naam dapper en zo wijs – en als ooit wij samen schouwen naar de hemelpoort zal ik Amor danken dat ik met jou mocht maken deze aardse…

zij is verschroeide aarde wie haar bezat, heeft haar verzengd en liet slechts sintels na zij is een schim, een schimmel in de nacht een postkoetspaard slecht afgetuigd een magere merrie zonder zadel die zich bijna benaderen laat zij hinnikt niet, zij heeft het graag als men haar flanken streelt zij wenkt, zij zwenkt, ontwijkt de sporen…