15546 resultaten.
Liturgie der Goddelijke Vertwijfeling
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 886 ,
bent verheven,
gevormd uit mijn bloeiende zucht
jij, mens,
verheven overrompeld
met gaven
toch zie ik
een schouwspel
van een eigenzinnige klucht
jij mens,
verhef de aarde
geef je over,
deel met mij
het menszijn
het komt overeen
met mijn vurige wens
7) AGNUS DEI
mensenkind,
je kunt grotendeels…
Onvermogen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.400 '
Zo weinig als een kind zichzelve teelt of baart,
Zo weinig als een lijk kan ploegen ofte delven,
Zo weinig als een huis wordt zonder hand gesticht,
Zo weinig als de dag komt zonder ‘t zonne-licht
Zo weinig heeft de mens het goede van zichzelve.
------------------------------------------------
de moor – de donkergekleurde mens
de los – de…
Droomtijd
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 465 De mens midden in z'n droomtijd zal ultieme
beschaving bereiken, een aards paradijs
waar 't verstand de gevoelens controleert.…
Momentopname 2009
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 209 Onze verantwoordelijkheid
voor ‘t welzijn van de aarde
wordt met de mond beleden
warme adem zonder waarde
de mens verstoort ‘t milieu
geen auto die zichzelf rijdt
Gaat ‘t om materiele zaken
zoals olie op de noordpool
planten we onze (geur)vlag
renoveren gelijk de vloot
schuwen geen koude oorlog
om het laatste restje…
Zijn beeld en gelijkenis
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 25 hij schiep
de aarde en
bevolkte die met
een evaluerend
en evolutionair
levende mens
naar zijn beeld
en gelijkenis
techniek en
creatief sloeg
snel de vleugels
uit in maagdelijk
ontdekken robots
waren er al vlot in
alle werk dat verlichting
zou kunnen geven
niet vergelijkend
met de mens
maar innoverend
verbazingwekkend
in…
Even dragen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 61 vloeibaar baarmoedervocht
waarvan elke trilling
als een golf
haar celgeheugen zuivert
van aardse pijnen.
Luchtclusters lichten op
ontrafelen de knopen
van eeuwenoude blokkades
als ziel van mens in mens meegedragen...…
Verlangen blijft...
netgedicht
4.0 met 40 stemmen 1.481 Verlangen roept en draagt ons wachten,
verlangen slaat en zalft elk mens,
tot ver voorbij het diepst betrachten,
doorbreekt het zelfs de laatste grens.…
Zomer
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 575 Toen de aarde verzadigd was, de riolen eveneens
verscheen op alle straten een enorme plas,
we gingen er dwars doorheen.
De zon te heet, de regen te nat, de hagelstenen
te groot de wind te hard, de weergoden hebben
het met de mens, echt helemaal gehad.
Daarom wordt het natuurlijk steeds weer zo nat!…
2 November
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 207 Ik wil niet aan je denken deze dag,
want het is nog maar zo kort geleden
dat je het duister van de aarde zag,
zo onvoorstelbaar diep beneden.
Allerzielen is het, de hele dag
waarop het grind op velen wacht,
wanneer een mens diep bukken mag
uit eerbied met een bloemenpracht.…
Onbreekbaar porselein
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 209 te willen geven, en
de betrekkelijkheid te delen, om het
vuur uit de aarde te willen stelen,
de tijd verstrijkt in een onbewerkt
gebied,de werkelijkheid voorbij
en reikt een uitgestoken hand,
veel verder dan men ziet.…
Hoe de leegte zich vult
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 241 ,
althans zo wil ik dat zien
dan zijn hemelse genoegens
waard om in te geloven
het maakt niet uit of
de Schenker bestaat of niet
de mens, ik,
kan niet zonder een
groots Idee
het verlangen ernaar
is eigen aan het bestaan
(twijfel ook!)…
Het kleine paradijs
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 368 In deze gewelddadige tijd
van terreur van de straat
is een paradijselijke plaats
in ‘t land van zwarte kraaien
zeldzaam als een witte raaf
Ik leef in ’n klein paradijs
in genen geschreven driften
bron van het aardse kwaad
met het verstand beheert
reikt ze mij haar slanke hand
die geen mens ooit bezeert
Simpel is de gouden graal:…
Gedichtje voor de wereld
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 302 en ieder krijgt zijn deel
en wat zijn we toch met veel
de aarde is rond
de nacht is duister
de zon komt altijd weer op
en eens houdt het leven op.…
Dode egels op het grind
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 277 menig dagblad
Er is geen poëzie
in de mond van een
pestend kind
Er deint geen wals
op de stroeve aarde
en het genadeloos grind
waar men de geur
van reukloze rozen
en dode egels vindt…
Water van hogerop
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 57 water van hogerop
jij hebt mij
meegenomen op
een van jouw dromen
waar we altijd
riviertjes zomen
met hellingen die
glooien op zuid
overweldigend
is het veelvoud
aan kleur in een
natuurlijk palet
dat zonder ingreep
van de mens op
aarde is gelegd
bevriezend koud
heldert kabbelend
water van hogerop
dat door zonnewarmte
beroerd…
Terug naar de oerknal.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 254 Als mens eindig en hiermee voortdurend in
strijd met verdraagzaamheid en ook leed,
zag men kleuren in een zeepbel en onderwijl
vluchtte men ontheemd zoekend naar rust,
het paradijs.
Alles ontleend aan Moeder aarde verzonken
in een Eeuwig Al.
Bewust of niet van de waarde van het leven
terug naar de oerknal...…
Blijvend dromen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 281 plompenblad
vrij als de wind
vrij als een mens
vervagen van donkere dagen
een wens naar de wolken dragen…
en ik begreep
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 144 op aarde
opnieuw geboren ben
in een nieuwe dag
onschuldig als een baby….…
Verlies
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 856 Van mens tot engel zo zal hij voortbestaan
Al heeft deze persoon ons
verlaten
We zullen deze persoon altijd in ons hart bij ons dragen
Tot onze tijd is gekomen en ook wij in de hemel mogen komen…
Memento (N.a.v. de aanslagen in België op 22-03-2016)
gedicht
2.0 met 2 stemmen 1.723 De mens was woest op Hij die is,
Had gesmeekt om een antwoord,
verwoed had hij naar de hemel geroepen:
Waar ligt onze verlossing?
In de pen of in het zwaard?…
Óh Jeruzalem
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 87 Dat de dood slechts mens
kon zijn; gestorven bloed
voor het aardse pijn.
Of blijft het in het wereldse
geloof beleven iets menselijk
stoffelijks dat in het Goddelijke
is herrezen?
Óh Jeruzalem,
het antwoord ligt besloten in
ieders hart, wanneer het geloof
niet met het zien wordt verward.…
Vragen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 186 (...die echt bijna niemand kan beantwoorden...,...)
...want waarom zingen wij 'Vrede op aarde'
terwijl de wereld immens brandt
misverstanden alom
veel meer dan aanwezig zijn
het ene geloof onmenselijk
het andere onthoofdt?…
Kringen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 194 Op deze aarde leeft
Wat onze geschiedenis is
Onze oorsprong van ons bestaan
Hoe alles vanaf het diepste begin
Is ontstaan…
Nachtmerrie
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 100 Die Magere Heyn stuurt op
zijn laatste ronde en
de mens doet terugkeren
tot aardse mest.
het kwade met een oog
loenst over de dodenakker.
Waar niet meer voor een
levenslot kan worden geloot.
Slechts een handdruk wordt
nog afgegeven door Pierlala's
engelen des doods.…
Mijn eerste persing?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 28 Maan in ruige zee,
voorbestemd voor mens en dier
rode lap voor mijn stier
Olijf in kruiken,
scherven stromende welvaart
ontpit door eerste persing?…
Voor Martin
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 375 Dus ook jij hebt nu ons aards bestaan verlaten
Het bericht kwam onverwacht verdrietig aan
Maar ieder mens gaat, dus ook jij
Want hoe kon ik denken dat jij de dans zou ontspringen
Juist jij
Had mogen blijven
Om deze planeet iedere dag wat mooier te kleuren
En dat heb je ook gedaan
In je onvergetelijke mooie bestaan
Rust nu zacht…
De Waarde Van Excuses
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 83 simpel uitgesproken woorden
culturele en kindermoorden
uit naam van geldzucht
en de huichelende kerk
werd het kwaad de ruimte geboden
voor zijn vreselijke werk
excuses zijn slechts woorden
gemakkelijk gedeclameerd
maar wat zijn ze waard
zolang de mens z’n kwaad niet weert
dat zich stiekem verschuilt
ergens diep in z’n aard…
LAIS CCLXX
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 De kale maan houdt niet van narigheid:
zij wil haar aarde echt en recht en bloot.
De zon loenst schuin, zijn gluren is van lood.
De mens loopt krom, kop in de kast en koud
zijn de gedachten, lelijk, dom en oud.
Niemand heeft haar licht gezien. Hier ging zij
teloor, haar huid van zuiver wintergoud.…
De Zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 197 Zachte zoen van lucht en water,
verweven in een nevelige vacht,
de zon opvangt net voor de nacht,
innig samenzijn: een einder van lichtgeklater.
Wanneer de vroege zon het nest verlaat,
is het strand bezaaid met vruchten.
Een ochtendbries wentelt zich in een zalig zuchten
dat het mulle zand bestuift en landwaarts gaat,
diep het gebergte…
ijsvrije randen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 56 1. Groenland 2022
achter het raam
drijven ijsbergen voorbij
door stilte en mist omhuld
sledehonden huilen
de herfst is begonnen
2. Groenland 2022
het ijs smelt
de gletsjer dooft
alles verandert
in een zee van wachten
leven aan ijsvrije wanden…