179 resultaten.
Vals plat.
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 579 Ik vind, jij vindt
Wij slijpen de messen
wij smeden een verbond
Vals plat, glad verloren,
ik zeg je mijn liefje:
ónze wereld is rond.…
Jardin des Plantes
gedicht
2.0 met 23 stemmen 10.229 De zwarte panter gaapt zijn kort bestek
van messen bloot, alsof natuurlijke dood
niet allang was bedacht.
Ik sta als Orpheus voor de nacht,
een schim, kantjil in een panterpupil.
---------------------------
uit: 'Thule', 1991.…
bezeten van poëzie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 198 het neerkrabbelen van woorden
bekruipt me in een begrijpend gemis
als straatrumoer in mijn armoedigheid
in voelen wat mij is bijgebracht
knokkend als mijn plichtsgevoel
als messen en vonken wispelturig
in bladen van boeken
waar het niet waait
zodat je lezen kunt wat ik schrijf
mijn boek is niet te eng
ik kan wonen in mijn nesteldrang…
de dood van een kleine leeuwerik
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 113 de trommelmaaier
tot de tanden gewapend
vlijmscherpe zaaier
van de jonge dood
cyclomonster met messen
het gras schreeuwt het uit
de hoogbejaarde
eiken kijken zwijgend toe
kleine leeuwerik
in gekortwiekt gras
je vleugellamme lijfje
jouw zang zal ik nooit horen
levenslang gemis…
offer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 153 het klaaglijk blaten
van schapen in de straten
vandaag
rood kleurden de goten
de sappen vergoten
offerfeest
blinkende messen vlijmscherp
vlees in kwartieren
verdeeld
na uren straten schuren
sporen verloren
stilte herboren
nu jammeren de lammeren
hongerig en koud
offerschaap…
offer
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 448 het klaaglijk blaten
van schapen in de straten
vandaag
rood kleurden de goten
de sappen vergoten
offerfeest
blinkende messen vlijmscherp
vlees in kwartieren
verdeeld
na uren straten schuren
sporen verloren
stilte herboren
nu jammeren de lammeren
hongerig en koud
offerschaap…
Geborgenheid
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 402 Dat gemis is met geen pen te beschrijven
Het kerft messen in het hart, moeite om te blijven.
Een gemeende kus, een warme handdruk, een brede glimlach
Utopie of niet... eens komt die dag!…
Wij fietsten naar Egmond
gedicht
3.0 met 61 stemmen 21.257 Al in de schemering,
Een bosuil gleed
stiller dan messen
door zuurstof boven ons,
streek neer aan de rand van de wei
en schikte het bruin
van een boom om zich heen.
En steeds als we dachten: is hij er nog?
schudde hij nee.
En dan zagen we hem.
----------------------------------------
Uit: 'Het lied dat mijn moeder zong', 2003.…
Onder water
gedicht
3.0 met 106 stemmen 25.842 Tussen de wieren
van het verleden
flitsen pijlsnelle vissen
als messen voorbij.
Alleen in de diepte
mag ik je voortaan ontmoeten:
mijn warme tegenstroom,
mijn lief.
Het staat vast
dat je dood bent.
Maar wat is dood?
---------------------------------------------
Uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…
Dag zonder majesteit
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.494 De nacht ervoor
was dag geworden
en het vroege licht tikte
op de schemermorgen
als lepels in de glazen
als messen op de borden
we hezen vlag en wimpel
vrij en zonder zorgen
onwetend van het open
graf dat God ons al ras
liet delven. Slechts achttien
zomers telde hij pas.…
Blind vertrouwen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.138 Op het smalle koord
boven de open kooi
springt hij zijn salto
de leeuwen wachten
Steekt zijn hoofd
tot aan zijn schouders
in de open leeuwenbek
het is duister binnen
Zijn messen gooiend
geblinddoekt en scherp
naar de donkere vrouw
die haar ogen sluit
Ze gaf hem haar liefde
en geheimen erbij
maar kan hij het aan
liefde en intimiteit…
Onbespreekbaar
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 998 Messen krassen
over zijn dijen
littekens op z'n ziel
daar hij z'n gevoelens
niet uiten kan
heeft hij 'n scherp projectiel
Hiermee kerft 'ie
tot bloedens toe
bonst zijn hart in z'n keel
Wordt hij uiteindelijk
weer rustig
't was hem allemaal even te veel…
Onbespreekbaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 451 Messen krassen
over zijn dijen
littekens op z'n ziel
daar hij z'n gevoelens
niet uiten kan
heeft hij 'n scherp projectiel
Hiermee kerft 'ie
tot bloedens toe
bonst zijn hart in z'n keel
Wordt hij uiteindelijk
weer rustig
't was hem allemaal even te veel…
Er bleef iets dat ontbrak
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 393 nog was
mijn schilderij niet af
er bleef iets dat ontbrak
ik componeerde
kleur en vorm zo
dat het de juiste tonen gaf
de hardheid van
mijn messen kon ik
slijpen aan de rots
maar in de horizon
van lucht en zee kreeg
het pastel de wind niet mee
heb de ziel erin geblazen
zij bracht beweging terug
een magisch verfstreekje op de…
Barcelona
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 81 Het rood aan z'n handen
Steekt af tegen het
Zwarte van z'n hart
Hij slijpt z'n messen
Aan zijn ziel na elke
Doffe klap
Z'n kille blik stroomt ogen
Leeg als hij zorgt dat
Niemand nog
Vergeet dat de kaars
Is gedoofd en je
Probeert het maar
En ze leeft alleen nog in je
Hoofd…
Scalperen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 369 ook al zet ik spotlights aan
het zal schaduwen niet raken
en probeer mee te gaan
in mijn onzichtbaar denken,
bunkers verdedigen het ontwaken
zakken vol met woorden
liggen al op de vuilnishoop
snoep met stroop
geslepen messen
doeken met tranen doorlopen
niets kon het versteende vlies
doen slopen
ontmaagden:
het is hakken
in…
Het illusieparadijs
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 139 Droomkleurig als ze waren
verwachtingen doordrenkt van rozengeur
vol open deuren naar de toekomst
met de schone schijn van als en dan
maar het was een sprong
naast het gat in de lucht
recht in de geslepen messen
van wat het noodlot leek
maar eigenlijk gewoon de realiteit
die zich niet weg liet dromen
rest de repeterende vraag:
hoe desillusie…
vrijheid
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 444 het hoogste wezen
is respect
de hoeder
van vrijheid
kleurrijk woord
en genadig oor
waanzin woekert
vrijheid bloedt
haar geest gegijzeld
door dogma en wraakzucht
de hoeder verkracht
tot wapen van woede
duizend grote bekken
honderd dove oren
vijftien kogels
twee messen
een leven
nul
0…
IJsridders
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 945 in diepe zit
snijden snelle messen bochten
gespannen in geslepen paren
meedogenloos
op jacht naar de podia
van encyclopedische roem
ondanks lange klappen
en geslaagde kruisingen
vervallen velen
tot een niet gekozen lot
in beeldige tragiek
wanneer de seconden zijn geteld
raapt een enkeling pluche
de rest is statistiek…
Verloren
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 371 En ze valt
alsmaar dieper en dieper
zonder begin en zonder eind
Gestoken steeds weer gestoken
met scherpe messen zonder bloedvergieten
lijkt het als of ze in luchtledige verdwijnt
Gezicht vertrokken van diepe pijn
geeft zich gedwongen over aan het lot
dat haar beschoren is
Zij kan alleen nog bidden om een wonder
echter niemand heeft…
Het karige maal
gedicht
3.0 met 37 stemmen 7.789 Geen vreugde niets ongewoons
is er in de klank van onze
messen en vorken.
En natuurlijk weten wij niets
van het geluk van reizigers
in een avondtrein.
----------------------------------
uit: 'Het karige maal', 1978.…
achteloos punt je de roos
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 2.026 messen blinken
staal kaatst woorden
die raken zonder
zichtbaar te vermoorden
werpen met venijn
een blik vol haat
haar krijg je wel klein
want je kent geen maat
achteloos punt je
de roos, naast het
trillende lemmet bidt
zij wanhopig haar gebed
je hebt het mes
er in gezet, het zal
snijden, zonder bloed
is er geen scheiden…
de doodsteek
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 597 spaar mij jouw woorden
als vlammen slechts
leiden tot as
en de knoesten spetteren
in ogen van steen
waarin ik ooit nog zachtheid las
uit een teder hart van veen
scherpe messen trekken
door merg en been
en als schilden slechts dienen
het onweer te kaatsen
dan raakt de pijn
gevoelloos en verdampt
om zich naar de doodsteek
te haasten…
Hete bliksem stamppot.
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 2.404 Mijn liefste,
schreeuwde uit zijn colbert
het maakte mij tweede viool
drie kruisjes drukten alles uit
het stond er iets te frivool
dan kust hij onwetend van de vondst
dag vrouw,nog zit hij niet in de knijp
het snode plan ontwikkelt zich
terwijl ik vast de messen slijp
pruttelt het stamppotje voor drie
de rapen zijn nagenoeg gaar
als…
Een huid van zilverschoon
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 281 Ik sta wakker in mijn kamer
en kijk flux de wereld rond
Daar waar ooit mijn schaduw stond
ligt een worp aan scherpe messen
Het is enigszins na zessen
als de liefde zich ontkurkt
Trouwe dienaar der beminden
die zich openhartig schurkt
langs een huid van zilverschoon
kriebelen vonken sensueler
Zinnenstrelend in het donker
waar de…
Changement de décor
gedicht
4.0 met 52 stemmen 15.785 Zodra de dag als een dreigbrief
in mijn kamer wordt geschoven
worden de rode zegels van de droom
door snelle messen zonlicht losgebroken
huizen slaan traag hun bittere ogen op
en sterren vallen doodsbleek uit hun banen
terwijl de zwijgende schildwachten
nachtdroom en dagdroom haastig
elkaar hun plaatsen afstaan
legt het vuurpeloton van…
Hout
gedicht
2.0 met 16 stemmen 7.334 alle kruinen met mijn oren
alle takken met mijn ogen
alle bomen met mijn voorhoofd
alle stammen met mijn namen
alle bladeren met mijn adem
alle wortels met mijn haren
alle bijlen in mijn handen
alle scherp geslepen messen
alle schoon-gezaagde planken
alle zware houten kisten
------------------------------------------
uit: 'Portret…
Het rode gordijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 178 de messen zijn gewet
een laatste gebed
voor het werpen
zij is geen doel
maar haar aura
moet schitteren in licht
pijlsnel doorklieven
zij flitsend de lucht
in dodelijke vlucht
roerloos staat zij
tussen lemmeten gevangen
laat langzaam de armen hangen
onder daverend applaus
sluit ook voor haar
het rode gordijn
dan knikt haar…
Een nieuwe dag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 Zodra de dag als een dreigbrief
In mijn kamer wordt geschoven,
Worden de rode zegels van de droom
Door snelle messen zonlicht losgebroken.
Huizen slaan traag hun bittere ogen op
En sterren vallen doodsbleek uit hun banen.…
Weggemaaid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 871 oranje laait over de kaaien
in ocht’lijk duister, dag en dauw
en aait de messen van de maaier
die scherend ’t bermengras verkauwt
tegen de nagloed van het tuig
beweegt eenzaam een silhouet
die ingetogen wacht en buigt,
geknield een verse bloem neerzet
het kruisje met het rouwgedicht
herinnert hoe een meisje viel
in vluchtmisdrijvend achterlicht…