Alle inzendingen over midden

Schrijft u links, schrijft u rechts, Schrijft u in het midden Van uw eigen cabine The entrance forbidden Bewaakt door een schildwacht Een links en een rechts Een die op u lijkt U aanbidt en begrijpt De ander een deurpost En toegang gelijk Tot uw privé retraite Uw schrijfparadijs U sterft van de koude In 't Huyze Behouden Als op…

ik wil de zon begroeten en in de wolken leven met de regen dansen en de maan een kusje geven ik wil zingen in de sneeuw en stoeien met de wind zeilen op het ijs tot ik een ijsbeer vind ik wil duiken in de zee en springen in het dal glijden van een berg en niet bang zijn dat ik val ik wil luchtkastelen bouwen midden in de nacht vioolspelen…

de torens aan de havenkant wedijveren om blijvende waarde met de panden aan de overzijde die lang heersend zijn gebleven, de rivier daarentegen blijft met al haar overbruggingen het gezamenlijk midden houden dat Noord en Zuid verbindt.…

De eland nadert langzaamaan ons land Hij rukt op via onze oosterburen Het zal zo´n tien tot honderd jaar gaan duren Dan keert hij bij ons weder onderhand Opdat wij weten dat wij nimmer wisten Hoe wij de eland hier zo node misten…

Oma is dood de moeder van Erica nou niet echt in de wieg gestorven 93 jaar en ze was de dagen zat De begrafenis roept vragen op maar welke vragen de Meilandjes zijn ondernemers van de wieg tot het graf Dus er wordt ook wat afgelachen opmaat naar de begrafenis van Martin dan zullen de lachsalvo's niet van de lucht zijn gilt Martin zelfs…

neemt u mij niet kwalijk dat ik u even stoor maar heeft u een momentje zo niet, dan ook goed hoor is het u opgevallen dat hier midden op de straat een man ligt dood te gaan met uw voet op zijn gelaat misschien viel hij u lastig met zijn aanwezigheid namens onze stad, excuses voor uw verloren tijd hier heeft u wat adressen van hulporganisaties…

Daalt er uit de lege hemel een vleugelloze engel af die geen engel was of is of als gevallen hemelinge het verval niet meester is zakt er neerwaarts uit de lucht een laken met alle dieren van de aarde onrein gelijk de engelengedachten en klinkt er met een zucht te midden van de engelengeslachten dan een stem die slachten aanbeveelt en eten…

De zon scheen, het was het midden van een dag. Een beek leek wel te rinkelen, had niet genoeg aan glinsteren. Toen vielen alle bomen om, bedolven ons. -------------------------------------- uit: Tirade nr. 300, 1985.…

fluistering ik hoorde krekels in het nachtelijk uur genoot van geluid en schittering Dit is een nacht om van te dromen ja zelfs wanneer je wakker bent ik zal vannacht geen oog meer dichtdoen totdat ze aan het daglicht zijn gewend 'k Zie dan opeens dat kunstwerk hangen met dauw bedekt dat zilverkleurig web de kunstenaar die zit in 't midden…

hij heeft haar in het bos genomen gewoon omdat hij daar zin in had haar haar maagdelijkheid ontnomen ergens midden op een lang smal pad ze was echt in alle staten sloeg verwoed om zich heen haar schreeuwen mocht niet baten want ze was hier heel alleen hij ontdeed haar van haar kleren betastte heel haar mooie lijf penetreerde meerdere keren…

Soms wil ik vluchten midden in de nacht zonder iets. Alleen mijn gedachten in grijze tinten verpakken en even gelukkig zijn. Vluchten naar een stad waar leven is en waar mensen samen echt zijn en terug komen tot zichzelf zonder zelfbedrog om wie ze werkelijk zijn of willen zijn. Echt !…

Daar midden, geurend en fleurend in, uw schoonheid, de schalke, de blonde: Och neen, ‘t geluk lag niet ver, mijn kind, toch hebben we ‘t niet gevonden. De zoetgekruide wijn, hij laat in de beker bittere droesem, en telkens laat die herinnering meer bitterheid in mijn boezem.…

De waterlelies hadden Hun bladeren gesloten Maar ook de ganzen Hadden zich laten foppen Want ze deden een dutje Midden op de dag De ganse wereld had Zich aan het hemelruim Het firmament vergaapt Een kort moment had de Maan zich tussen Zon En de Planeet geplaatst Heel even tussen zon- Licht en het aardedonker Tussen hem en mij De…

Daar midden in mijn kamer. Onverdraaglijk in het zicht. Dus ligt het nu verscholen. In het duister van mijn kast. Te wachten op jouw hand. Mijn wit zacht stukje pijn.…

Hij zette mij midden in de kring, eerst had ik niets in de gaten maar toen Hij tegen volwassenen zei dat zij moesten worden als wij keek ik omhoog en zag ik verbaasd dat lieve gezicht van Jezus. Zijn hand op mijn schouder Zijn stem zo dichtbij. Hij boog zich naar mij over. Wat Hij verder nog zei was te moeilijk voor mij.…

Midden in die grote stad bid ik voor Amsterdam en ben op slag vergeten hoe vrolijk ik hier kwam.…

Misschien, dans je hemelschaduw weer terug naar het midden waar ooit het begin was jouw magie in trance voor de God van vergeten of laat je vriendelijk weten de filosofie van vergeven moeders die dichten over katers die stinken en schepen die zinken geschilderde bloemen op het zielenbehang bijna droomverloren in gevoel van verleden…

bestaat zoals u bestaat doorheen het flierefluiten van verre winden en zonnestreken een morgenstond vol bruisende merels en vlinders u bent een libel zoemend rondom mijn oren u maakt mij doof en blind op tast verscherpt naar de oorsprong naar het begin naakt ik lach naar uw horizon gelijk de hemel klaart van grijze luchten dat ik midden…

Zet de sluisdeuren open naar mijn gemoed het samenspel is begonnen beleven we het firmament zeven maanden lang is de strijd weergegeven overal kwam ik mijzelf tegen soms midden in een gesprek lang was het eigenlijk niet als met blote voeten op een koude vloer ging ik afgedroogd verder heerlijk fris en opgeladem daar eindelijk te zijn…

wonden niet meer helen zingt de raaf zijn nachtelijk zwart in verdoofde schelpen overbrugt de te zwakke adem de kloof naar gemiste liefde tevergeefs wanneer het kind van de rekening de belofte overneemt de hoop op grazige weiden voor heilige koeien waar de moeder geen melk meer te geven had, sterkt de zoon zich in haar midden…

leugen maar in haar tuin, het hart van een middag heeft ze op me gewacht, haar stralende gezicht door licht omkranst, ze krijgt goudinjecties om kalm te blijven Ze heeft onze afspraak afgezegd, opnieuw gemaakt Het gras woekert, bloemen overschreeuwen elkaar, ranken rond de tafel met blinkend bestek veldsla omzoomd door tomaten En in het midden…

Helder grauw is de hemel wijds het ruime zicht geprikkeld worden organen en de deuren blijven dicht straks gaan we zwierend over vaarten genieten van het mooie weer soepel glijdend over gladde baan voorwaarts naar het Pasen want ‘t is lente in ons bestaan koek en zopie uit het kraampje ergens midden op het ijs tussen velden met witte…

maar na amper één week van samenwonen daar staat zij al, de koperen echtgenote van onze geleerde, te oxyderen op een sokkel te midden het grasperk vóór zijn huis en telkens hij daar nu voorbij komt kan de gefnuikte vorser het niet laten haar toe te voegen: jij, jij begreep ook niet veel ----------------------------------- uit…

Het bewust beleven van kleine nietige ogenblikken kan grote levensvreugde scheppen 's ochtends schuift de stoel rrrrtt bij het ontbijt aan brengt levenskracht in stromend bloed schone vrije denkbeelden voor de komende uren midden op de dag wekken klinkende voetstappen rondom alerlei vragen aangaande hun korte geschiedenis en nabije…

Het schot, een verrassende versnelling, gelijkgestemden volgen de lijn, links, rechts als afgesproken soms dwars door het midden. Vrijgelopen volgt de knal!…

Maar boven op die rots, midden in het meer, zal de basis zijn. De haven ver van gevaren. De weg ver van de branden. Buiten het zicht van Lucifer. Deze plaats heet Moeder.... Daar gekomen, rust gevonden. De euforie, dit mirakel aanschouwen op aarde. Hemelse geluiden uit lichte harten. Nergens, maar hier te vinden....…

als jij normaal was zou je niet afwijken van de rest zou je je verheven voelen boven verknipte idioten die midden in het leven staan van die minderwaardige sociale en geliefde mensen terwijl je medelijden zou moeten hebben met hun geestelijke armoede dan deed je niet van die overdreven absurde dingen zoals de deur opendoen als de bel gaat…

ik geloof in vonken die knetterend spatten van kruisende blikken die elkaar in hun baan in het midden ontmoeten van hen die het niet willen en durven erkennen dat zulke blikken bestaan die je overdonderen en verlegen verstijfd laten hangen in een verwarde waan en zo’n eerste keer doet vergeten toe te slaan beiden nog te onervaren…

Als ik bloemen plukken mag pluk ik ze midden uit het rijpe graan hun blauw verwoordt de hemel het wit een stille traan waar sterren bloeien in de nacht en rond de maan waar zonlicht lacht pluk ik een wilde edelweiss daartussen laat ik de klaproos stoeien in een jodelblij bestaan zal ik de mooiste bloemen plukken want liefde mag uit vreugde…

Manlief tracht de bank door midden te zagen 't lukt 'm aardig, eerlijk waar hij zaagt dat 't een lieve lust is voor hem dan, niet voor haar. Nou kun je opperen: ga ergens anders heen maar 'k zit zo comfortabel dus neem het zagen op de koop toe en schrijf het even op. Maar wanneer ie straks zijn ogen opent en ik zeg: lekker geslapen?…