Alle inzendingen over milde God

Herinneringen wiegend kijk je naar foto's zo mild was je schoot…

Mild geroezemoes op het terras aan de plas. Een trage zomer.…

De berk kijkt me aan met een goddelijke blik -- van milde ogen.…

in de nazomer ruik ik de geur van dahlia's herfstdraden weven zich tussen planten in potten de zonnekracht is mild verdampt langzaam ochtendnevel kikkers zwijgen in de vijver eten nog hun buikjes rond op mijn terras gloeit nu het weelderige kleurpalet…

dwarrelt sneeuw als hij aan de voet van de duinen uitademt op het vlakke laken rust maanlicht dwarrelt sneeuw die milde nacht…

scheurt de winter slagzij daar waar hij heftig vaart de verre staten ogen lijkwit maar hier in het westen krult hij amper nog in warme vesten ontdek angstvallig knoppen die op springen staan schreeuw: te vroeg, te vroeg ga nog even terug maar waar vandaan want morgen als de vrieskou scherpt zullen jullie triest vergaan ?…

Mild en vriendlijk komt gij tegen ’t Bloedend hart – o dood! hoe streelt Arme strijdren, op hun wegen, Menigmaal, uw vreselijk beeld! Gij voert hen, in stiller streken. Hier gaan ze onder ’t kruis gebukt, Hier zijn ze onder het pak bezweken, Dat hun zwakke schouders drukt!…

Een minnaar mild. Die nu of later De Dood toch stilt.…

God laat de sferen soms verschuiven, Even zijn de heemlen openwuiven, Opdat wij weder vreugde en moed Veroveren voor ziel en bloed. En zo zijt gij ... maar waarom beven Uw wimpers en uw lippen even? 'Omdat ik voor die vrede en pracht, Als gij, op Gods genade wacht.'…

Onze oude kater was mijn grote vriend. Met hem vergeleken ben ik nog klein. Ik wil nog steeds worden, terwijl hij al was. Nachtenlang heb ik met hem geschreven. Mijn grote vriend is niet meer in leven. Toch voel ik ons vannacht weer samen, want zijn wijsheid liet hij bij mij achter. Verstild is hij in mijn hart gebleven.…

Milde kers in bloei Zachte huid van lotusbloem Na de kalme storm…

De hoogleraar in natuurwetenschappen rust even na zijn vernuftig onderzoek bidt tot God: U milde heerser en liefdevolle Vader over hetgeen bestaat en leeft veroorlooft mij nietig mensenkind steeds meer te bevinden hoe de ons omringende dingen en krachten in het verste verleden door Geesteshanden werden gewrocht _ heden nog werken maar…

langs lucht van waarheid en schijn de wijngaarden met de harpenaren en dat wat aan de aarde kleeft, 't is God die waakt, Zijn arm die over alles gaat…

over je drempel hun hulpeloze en tere kinderen horen van stille moed en liefde zij zullen dit verder verhalen ze zijn er speciaal voor jou elk moment van de dag gods vogelen des hemels…

Als een steile rots kan de mensenziel zich tonen wanneer de milde regen Van Gods Woord erop neer valt het hemelse water glijdt langs het harde steen naar beneden en verdampt snel verdwijnt ogenschijnlijk maar ergens tussen twee blokken ligt een smalle strook aarde zuigt vele druppels op die een eenzaam zaadje treffen midden op de…

De weelde van een wereld zonder schijn, een thuis, een man om mee op weg te gaan en het besef door God bemind te zijn. Ik ben een vrouw en Mirjam blijft mijn naam. ------------------------------- uit: 'Zeven vrouwen', 1997.…

Liever dan zee te zijn, werd ik een God, God maakt zonnen, manen en de sterren, Met zijn hand raakt hij de einder aan. Liever dan God te zijn, werd ik een mens, Ik zou de mensheid maken tot een God Van alle goden, zonnen en planeten.…

De dagen zijn mild tegen de avond hoor ik in de hazelaar licht en schaduw pokeren om de allerblondste noot…

" Gods geheimen verlichten de enkeling. Nietig lijken eigen arbeid en have. Verwacht een onvatbare verandering. Het verscheiden brengt een milde gave: vertrouwen zonder vragen, als zuigeling; grootmoedige, strijdbare "overgave!"…

Een milde regen daalt op de kersenbloesem tere bloemblaadjes maken een kleine buiging om hun last te verlichten.…

Een lijkkist van IKEA Is mild voor jouw budget Omdat jij jouw laatste droomhuis Zelf in elkander zet.…

haar knieën knikken en haar handen beven met liefde raapt ze elke boze prop ze ziet hem niet als straf door God gegeven die jongen met de kolder in z’n kop al is hij wel haar zorgenkind gebleven…

Natuur ik luister naar uw wil, ik ben Uw zoon, gij hebt mij samengesteld, gij naamt Planten en dieren, ijzer, giftig kruid Het zout der zee, en van der bomen hars Van Orion de lichtweg en het beeld, En van de zon het goud en goot het uit En mong het kostelijk, en maakte bloed En huid en spieren tot dit opgaand lijf Waarin de wind jaagt van uw…

O, tranen kunnen onze ziel niet zuivren, Zij maken ons ellendig en zo zwak, Dat wij voor uw milde weelde huivren, Als uw wit licht in stille kleuren brak. Gij hangt de weke bleekten uwer misten Verdoezelend langs bos en bonte baan, Dat niet de ziel door aardes schone listen Zich laat verhindren om tot God te gaan.…

Het spoorboekje is weldra van de baan. Daar hoeven wij beslist niet om te rouwen: Het oude boekje is niet te vertrouwen, Want zelden komen treinen tijdig aan. En om nu die vertraging te vermijden Gaan ze straks volgens schema trager rijden.…

Waar milde zonnestralen haar als lente omarmen.…

In het laatste licht Van de late avondzon Geest vermoeid Door levenspijn Ziel doorgloeid Van mild verlangen Naar een nieuwe Horizon…

Een milde nevel daar komen langs de wegrand nog heel even flarden goud tot leven daar komt nog is er aarzeling een winterzon…

milde avondzon op de bosvijver een waas van zaden en stof stilte tussen zomergroen waterjuffer rust op blad Tanka…

Dat mijn zwierende gedachte Zo het al te zwaar geachte Met het overwinnend licht, In een wieglend evenwicht, Sierlijk tot verzoening brachte, Dood en duisternis bevedrend, En tot milde boog vertedrend, Doch ten toppunt van haar trots Willig naar de wetten Gods In een dalen zich vernedrend.…