Alle inzendingen over minuscuul

jij hebt met regen ooit mijn tranen gedroogd toen het pijpenstelen goot een minuscuul stroompje in de natuurlijke zondvloed dat heel privé een eigen bedding had emoties speelden eindelijk open kaart toen de dijk gebroken was en ik mezelf verloren gaf een grote plu sloot blikken buiten toen koesterende handen mij in jouw…

De kracht van stem draagt in zoektocht minuscuul laat verandering zien door wat echtheid is, wat bestendigt de sterke wil. Draagt verder dan elke trilling.. wordt vreugdevol geboren, spreekt vernietigend in zoete hoon.. want elk moment van gouden adem ontvangt terecht geboren twijfel en heeft zijn eigen ongekende loon.…

Wolken kunstsneeuw drijven behoedzaam binnen, het zijn de souvenirs van openbaringen, gebloesemde herinneringen van een laatste rustplaats aan de buitenzijde van mijn minuscule wereld.…

De wijn te jong, ik te oud dronk de levenslessen leeg zonder enig zelfbenul, de dag verdronk zich in de morgen, doorstak de kurk en vele harten het droes bleef hangen in de ziel elke zon opkomst blijft minuscuul de voorraad werd te gering om alle tegenslagen te bedekken van de relativering te proeven maar in onmin te verdrinken in…

De wielen waarin de wereld als oerinstinctief ratje probeert terug te sprinten naar moeders tepel waar alles zogezegd begint En elk etmaal draait hij rond hopelijk terug de tijd in maar was het nu links of rechts Wie weet blijft morgen gisteren dus de aarde als minuscuul spinnenwebje in de rechterbovenhoek van het heelal kleven Fantaseer…

het duisterde traag subtiel penseelde tijd meer donkerte in het decor zette contrasten aan die normaal de structuur van bestaan wrijvingsloos aanpasten de samenpakkende schaduwen gaven een koud en onbestendig gevoel waar vroeger minuscule stofjes dansten in tevreden namiddaglicht tochtte het kil in verlopend samenzijn sloot ieder…

Ooit had ik dromen Ik sprak ze uit Schreef ze op Mijn woorden verdampten Het papier is verbrand Het vuur gestopt Een hoopje as Is al wat rest Ik neem het in mijn hand Ik blaas En weg is mijn droom Minuscuul als een korreltje zand Ik kijk mijn droom na Zie hem vervliegen En één worden met de lucht Totdat mijn droom Neerdwarrelt…

Aan de hand genomen in vol vertrouwen kan ik alles aan iedere tegenslag valt weg over rotsen en gladde keien komen gevoelens vrij zuchten snerpen uit mij overgave aan mijn omgeving levensvatbaar wordt alles van het kleinste minuscule tot aan de kolossale kosmos een ervaring, die mij overtuigt, dat ik deel ben van dat totaal waarin ik…

Koud en onvruchtbaar als de polen, de glazen bol gevuld met winterlicht, in een draaiend beweging van een kleine hand ontkiemt het noorderlicht, wolken sneeuw die behoedzaam binnendrijven, hoe hard ik ook zal draaien, het zijn souvenirs van herinneringen, die opspringen en wil bedekken aan de binnenzijde van deze minuscule wereld…

De tijd passeerde als een klapwiekende duif en schilderde met zilver door mijn haar, trok met een minuscuul penseeltje lijntjes, groeven de fijnste plooitjes in mijn huid, nu ben ik klaar. Mijn tijd is bijna om, seizoenen zijn voorbij, ik heb op je gewacht, maar waar ben jij?…

En ik huil ik huil hard, ik huil zacht maar ik huil en ik stop niet En ik schreeuw ik schreeuw schel, ik schreeuw snel dus ik gil ik weet niets, het doet me niets en ik stop niet Zo warm is de zon verstikkend zo warm zo koud ben ik maar ik beweeg niet Zo groot is de wereld reusachtig zo groot zo klein ben ik minuscuul als een…

gelijk duizend verhalen in één veelal licht kleurgebruik waarmee hij de mens portretteert, neerzet aanklaagt goed versus het kwaad tekent hij met minuscule precisie ieder detail met evenveel liefde ondergedompeld in zijn fantasierijke wereld, waar staarten rijkelijk worden toebedeeld aan een ieder, trechters steevast op koppen zitten vissen…

Wanneer mensen, van zichzelf leren houden, beseffen ze, dat ze minuscule deeltjes, van een immense kosmos zijn. Wanneer mensen, elkaar beminnen ervaren ze, dat ze samen mensheid vormen. Wanneer een mens, al wat leeft waardeert, dient hij ons aller leven.…

De kinkajoe helpt bomen met bestuiven Totaal verzot is hij op zoetigheid Hij kan zijn lange tong in bloemen kwijt Die lekker smaken en verlokkend wuiven Zijn snuit zit vol met minuscule zaden De voortplanting van menig balsemboom Heeft hangend in zijn vacht een toekomstdroom Van groei na een zich virtuoos ontladen Het regenwoud heeft onderlinge…

In mijn hart brak reeds de lente aan toen ik haar stralende gezichtje zag Van benen, te mooi om op te staan maak ik thans ook nog even gewag In mijn hart laaide een enorm vuur uit een minuscuul vonkje ontstaan Van haar lichaam, haar rank figuur kon mij het prachtige niet ontgaan In mijn hart klonk de zachte klank met zeker honderd belletjes…

ze bracht in de ruimten die mijn hart vulden met gemis jonge nieuwe scheuten tot leven met minuscule, ja bijna onzichtbare prentjes uit haar zo fragiele album of, het had ook haar dagboek kunnen zijn ze bracht de leegte waarin ik me telkens verstapte terug naar de vaat waarvan het schuim worstelde met mijn vingers naar een teil met water…

gescheiden vloeien Onderhuids kan gezondheid bloeien Rond het ziekenhuis meandert het wegennet Continu pompt een groot hospitaalhart een wisselstroom van zuurstofarme en -rijke goederen en diensten rond Vanuit kamer 13 op verdieping 12 passen files in een handpalm De helse verkeersdrukte bevroren tot schattige speelgoedautootjes Minuscuul…

Ik droomde vannacht een droom zo mooi Ik was minuscuul klein En zat in een gouden kooi De zon scheen naar binnen en lachte naar mij Mijn krullen die glansden En er zat een vriend aan mijn zij De kooi werd een zaal met kroonluchters zo teer Dansende mensen ……………….…

in donkerrood warmde zich de eeuwenoude stenen muur met het vuur van de zon met kruimels cement had zich het minuscule leven al jaren verwend in krenterige symbiose zij kende de kleur van seizoenen wist dat wind met stormachtige vlagen haar bloempjes tot toekomst zouden maken jij hebt met de wallen gesproken en stukjes geschiedenis…

Thuisgekomen voor de deur, zat er een minuscuul geel meesje op de brievenbus, geschrokken keek het om naar mij maar ik, ik wachtte en keek toe hoe het eerst viel, toen hipte op een tak, veel keek naar mij, dan in de conifeer verdween.…

Vandaag regeert de angst Die al vaak bespeelde emotie Maar wat vreest hij dan het meest Die angstige en gecreëerde commotie Voor dat allemaal is hij namelijk het bangst Wees niet bang de vrijheid komt er aan De angst is ook maar een minuscuul geestje Eigenlijk zelfs maar een heel vreesachtig beestje Dat helemaal geen recht heeft in het menselijk…

Zijn vinnen minuscuul, zijn lijf te rond en nog giftig ook. Zo blijft hij onverslonden. Geen vis die zich ooit aan hem overat. Maar hij wordt wel verorberd - in Japan. Door topkoks wordt de fugu schoongemaakt. Het gif van één zo'n vis doodt dertig man.…

Zijn we in staat de bergen te beklimmen wij dwergen, van het hogere verstand wij minusculen vol van hersenschimmen op eigen kracht omhoog de steile wand? Wie kan de pieken van de Geest trotseren wie temt de toppen van z'n Everest en wie weet ongeschonden terug te keren met glimmend zilver uit het Drakennest?…

Hoe en op welke wijze blijft voor altijd en eeuwig een verhaal zonder einde, zonder einde of begin zolang de mens mens is een onbeduidend korreltje stof op de plooirok van het universele heelal een minuscuul wolkewietje dat af en toe op visite uit de hemel naar het aardrijkmensdom nederdaalt om de mens een hand te reiken...…

De aardewind blaast stof in mijn ogen hoe meer ik wrijf, des te meer word ik blind elke minuscule stap zorgvuldig overwogen wordt achterhaald door sluimerend onvermogen door harde realiteit, telkens wordt bedrogen.…

Terwijl de minuscule miertjes zachtjes krioelend door de poreuze pudding van takjes en blaadjes kropen was er even ruimte even een moment van stilte die geen plaats kent op het kleurenpalet, of toch?…

Stel dat ik een dijk kon vormen van korrel, zand en slijk en wormen van minuscuul..tot groot en hoog zag grassen groeien, kon horen schapen blaten koeien loeien voelde hoe hun poten stampten om mij breder sterker en lag naast het kronkelende water zag boten varen wolken drijven, stormen weer bedaren ik zag hoe huizen op mijn dijk hoe…

Een vanzelfsprekende Herhaling van Komen en gaan Voorspelbaar, zeker   Wat is het met water Dat aangestuurd door Onzichtbare krachten Land verovert en afstaat   Het water komt op En verandert Minuscule zandkorrels Veranderen van plaats   Ogenschijnlijke herhaling Van zetten is Veel meer dan Enkel eb en vloed   Water ebt weg Afhankelijk…

plots is ze daar in een diamanten schoonheid schitterend van liefde mijn liefde zoals onze liefde de fragiliteit van kristallen lelie's geurend als de betoverendste geur van witte rozen de stilte van deze schoonheid onze liefde die eeuwig blijvend geurt in het heelal van onze harten het in elkaar smelten van onze lichamen door een minuscule…

die met een minuscuul vlaggetje zijn zilveren plak viert Greene heeft brons het is nog lang onrustig rond de baan explosie van nauwelijks tien seconden…