inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.917):

Ver van tijd en zelfgenot?

De wijn te jong, ik te oud
dronk de levenslessen leeg
zonder enig zelfbenul, de dag
verdronk zich in de morgen,
doorstak de kurk en vele harten

het droes bleef hangen in de ziel
elke zon opkomst blijft minuscuul
de voorraad werd te gering om
alle tegenslagen te bedekken
van de relativering te proeven

maar in onmin te verdrinken
in een bodemloze droom, en
het moeras van droesem naast
het geluid van een zware storm
als ondertoon, waarin ik woon

ver van tijd en zelfgenot.

... Illustratie: Bron: Ninguas ...

Schrijver: Pama, 10 februari 2020


Geplaatst in de categorie: drank

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 108

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)