Ver van tijd en zelfgenot?
De wijn te jong, ik te oud
dronk de levenslessen leeg
zonder enig zelfbenul, de dag
verdronk zich in de morgen,
doorstak de kurk en vele harten
het droes bleef hangen in de ziel
elke zon opkomst blijft minuscuul
de voorraad werd te gering om
alle tegenslagen te bedekken
van de relativering te proeven
maar in onmin te verdrinken
in een bodemloze droom, en
het moeras van droesem naast
het geluid van een zware storm
als ondertoon, waarin ik woon
ver van tijd en zelfgenot.
... Illustratie: Bron: Ninguas ...
Schrijver: Pama, 10 februari 2020Geplaatst in de categorie: drank