Netgedichten

netgedicht (nr. 35.553):

Glazen bol,

Koud en onvruchtbaar
als de polen, de glazen bol
gevuld met winterlicht, in
een draaiend beweging van
een kleine hand ontkiemt
het noorderlicht, wolken
sneeuw die behoedzaam
binnendrijven, hoe hard ik
ook zal draaien, het zijn
souvenirs van herinneringen,
die opspringen en wil bedekken
aan de binnenzijde van deze
minuscule wereld. Achter glas
vertekend de pijn zich in tijd,
de teruggekeerde rust dekt met
stilte dit tafereeltje toe,
draait de aarde door in de
palmen van volwassen handen
om die te openen in de lente.

"De herinnering is een
kerkhof dat bloesemt."

Johan Daisne

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 20 oktober 2010

pebmartens

kpnmail.nl

Geplaatst in de categorie: individu

Souvenirs

van

herinneringen

3.0 met 7 stemmen

294

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: marije Hendrikx
Datum:: 25 oktober 2010
Email:: maryama37hotmail.com; 'de herinnering -een kerkhof dat bloesemt" prachtig ! heel mooi gedicht.

Naam:: Irm
Datum:: 21 oktober 2010; Een grote en kleine wereld die elkaar in tegenstelling raken via een simpele handeling. Geweldig neergezet.

Naam:: Ilse
Datum:: 21 oktober 2010
Email:: Geduldpleskhome.nl; Prachtig verwoord de intieme wereld in kleine glazen bol. Heel herkenbaar.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 21 oktober 2010
Email:: kerima.ellouisegmail.com; Een gedicht dat je prachtig opent.

Naam:: Han Messie
Datum:: 20 oktober 2010
Email:: hmessielive.nl; Ontroerende vergelijking van een kinderspeelgoedje en een geheimzinnige wereld, die klein is en tegelijk zeer onvatbaar. Het laatste beeld van het bloeiende kerkhof is onvergetelijk.

Naam:: amanda malinka
Datum:: 20 oktober 2010
Email:: amandamalinkalycos.com; Goh, dit raakt
me ineens...

Geef je reactie op deze inzending: