Glazen bol,

Koud en onvruchtbaar
als de polen, de glazen bol
gevuld met winterlicht, in
een draaiend beweging van
een kleine hand ontkiemt
het noorderlicht, wolken
sneeuw die behoedzaam
binnendrijven, hoe hard ik
ook zal draaien, het zijn
souvenirs van herinneringen,
die opspringen en wil bedekken
aan de binnenzijde van deze
minuscule wereld. Achter glas
vertekend de pijn zich in tijd,
de teruggekeerde rust dekt met
stilte dit tafereeltje toe,
draait de aarde door in de
palmen van volwassen handen
om die te openen in de lente.

"De herinnering is een
kerkhof dat bloesemt."

Johan Daisne

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 20 oktober 2010

pebmartenskpnmail.nl

Souvenirs van herinneringen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 408