Alle inzendingen over mist OR licht OR eenzaam

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

omdat de chaos stijgt en diepe eenzaamheid naar psychotische suïcide neigt…

raken met hun nat en kil mij diep van binnen kan ze niet ontwijken er zijn geen heldere plaatsen waar ik kom en wil verblijven houdt iedereen mij in de gaten heb mezelf al opgegeven wil er niet meer zijn weg gaan uit een wereld waar geen plaats is voor mijn leven ik glijd af ga met de schimmen mee kijk nog een keer om en zie de mist…

Hoe kan toch dit bestaan voor velen zo treurig zijn terwijl de anderen feesten? En mensen op de vlucht voor honger, geweld en niet meer weten waar en hoe? En wij in onze warme huizen, druk beredenerend hoe onze kansen zijn, hoe nog wel meer verdienen; hoe morgen vast vakanties worden gepland. Wat is dan leven: duisternis en dood of…

altijd wel ergens maar het meest nu in december: mist zij hem zo…

obstakels mijn dorp is verstopt onder een grijze deken de eenzaamheid ontwaakt in huiselijk isolement hoe mooi was toch een wolk in een lichte blauwe lucht 1970.…

Straten uitgestorven, verlaten, slechts rode lichten verwarmen troosteloze kade. Eenzame man scheurt de nevel uiteen, als hij troost zoekt in het warme rode duivelse licht, hij verdwijnt in schelle gloed.…

het strand nog onbetreden na het sneeuwen is melk en grijs van mist en stille meeuwen hoe steels belijdt het licht aanwezigheid het soevereine licht uit licht der eeuwen…

Als een vuurtoren fier en ferm zo sta je, kaarsrecht overeind zo zie ik je aan de einder licht uitstralend alle kanten op, uitdelend aan ieder om je heen wie kent het donker de leegte binnenin je eenzaamheid, het weifelend begin?…

zon en mist strijden om de glorie van de dag een geel streepje licht overwint…

mist laat oren hangen naar de morgen weilanden laven zich aan diffuus licht…

Een eenzame ster licht even op. Druppels doorschijnen een bleke maan. Het is even eeuwen ouder doch schimmen komen en gaan.…

waar mist licht verschuift komen tijdsbeelden samen een vogel rust zacht…

Zij is het kind dat niemand mist, van wier bestaan men zelfs niet wist. Zij is het kind dat niemand kent, te onbestemd voor ’t woord ‘absent’, te licht voor letters op een lijst, te ijl voor wat naar iets verwijst. Vervlogen is zij in de mist van deze regels, uitgewist.…

Vanuit zijn holte echoën zijn bestaanswoorden door feeërieke flarden mist. Droomvogels delen hun fluisteringen in zijn kale kruin en zingen de eenzaamheid voorbij. In hem vormt zich een zuivere melodie wanneer zijn schaduw verdrinkt in plasjes vloeibaar goud.…

eenzaamheid klopt op de deur welke zij radeloos openen wil al was ‘t raam sneller bij de hand genomen vliegt zij over gestolen wolken die intense leegheid verdoezelen aangespoelde waarheid gaat langzaam op in de mist die al even treuzelde…

Ik zoek het geluk, het licht, maar ik kan het niet vinden. Het donker belaagt mij, ik kan me niet binden. Ik blijf hopen en drijf me door de donkere, dichte mist. Het licht vindt mij en eindelijk ben ik verbonden. Verbonden met het licht, verbonden met het geluk!…

Jouw ster, Kleurt de nacht Wanneer eenzaamheid hoogtij viert We zien dat je naar ons lacht Het is de samenkomst die zegeviert Je bent de avondzon De ochtendgloed De mist En soms de wind Je bent onze vader Die het zo goed doet Als Engel Die ons bemint De zon, Vult de dag Als ons geluk geen genade kent Je geeft een knipoog en een…

Weet ik nog of ge lacht of droef zijt, Mijn ziel, over wie zich besloot, Als één broeiend licht zich besloot De verte en de tintelgewelven Van de dag die verblindt zichzelve, Onroerbaar en groot, als de dood. ------------------------- doom: mist, nevel…

Striemende regen. Hij fietst alleen op de dijk. Ook nog wind tegen.…

we zagen de wereld dompelen in het vage van wit licht gespikkelde mist vleugen zon kwamen steeds weerom zonder opklarend door te breken om ons de somberte te laten vergeten alleen het vorst- gerijpte oppervlak gaf ons de illusie dat het winterse ons heeft platgelegd omdat rijden te gevaarlijk was…

en scherp de glans van druppels in een kelk de honing wijst zoete spelingen naar het hart van vingerlicht gekras de pen met schutterskwaliteit spreekt aan het verlangen de liefde de sterren in de stilte van het maanlicht rimpels in de mist eenzaamheid van koestering wakker klinken ogen in de verte het licht is zwak maar het geluid…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Het begint rustig met een duistere mist. Bewolking komt in het leven en verdrijft het licht. Soms leven we in totale duisternis. Kapot door het leven we zien helemaal niks. Geen hoop, die hebben we verloren, maar na duisternis komt licht. De zon gaat schijnen, verdrijft de duistere mist.…

Herfst, het regent weer de oude droefenis -- van mijn bange hart.…