Een zondagavond na een dag vol mist en nevel
Hoe kan toch dit bestaan voor
velen zo treurig zijn
terwijl de anderen feesten?
En mensen op de vlucht voor honger,
geweld en niet meer weten waar en hoe?
En wij in onze warme huizen, druk
beredenerend hoe onze kansen zijn,
hoe nog wel meer verdienen; hoe
morgen vast vakanties worden gepland.
Wat is dan leven: duisternis en dood
of ooit tenvolle verbonden zijn met allen,
ja, juist met hen die kansloos zijn
en niet geteld, behalve in de
armoe-statistieken?
Kyrie eleison.
Geplaatst in de categorie: emoties