2892 resultaten.
Honfleur
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 929 wanneer Satie
daar
de toetsen
beroerde
zat de lucht
vol
melancholie…
Ochtend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 223 Het vallende lover
Melancholie in de herfst
Elk jaar weer opnieuw…
Oud zijn
gedicht
3.0 met 3 stemmen 573 Oud zijn
Oud zijn de glans van de eindbalans
opgemaakt het oude bed ik leg
mij neer op dromen bezongen in nacht
en vergetelheid die door mij heen
gebuiteld buiten mij zijn stukgemaakt.
Oud zijn in het najaar. Het blad stort
zich in een lijdzaam stuiven de twijgen
fonkelen in het avonddonker…
Tegen de weemoed
gedicht
3.0 met 32 stemmen 16.573 , melancholie.…
De Belgische Ardennen
gedicht
3.0 met 17 stemmen 6.932 Intellectueel
woud - voertaal beschaafd Hollands -
onder een stop van eeuwige mist.
En overal creaturen die de door de
melancholie bevangen dichter uithangen.
-------------------------------------
uit: 'IJsbeerbestaan', 1999.…
Tijdelijk gesloten
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 583 De melancholie
achter het woord
die je nu toevallig leest.…
Melancholia
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 654 Als men ten laatste heeft gevonden
Waar heel de ziel naar smacht,
Dan is 't te laat, de dag verzwonden
Reeds valt de nacht.
Als 't kleed ons past, is het versleten,
Als men het boek kent, is het uit,
Als men het leven komt te weten,
Dan valt het scherm dat alles sluit.…
splinters
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.082 splinters van bestoeft viniel.
scheurend splijten ze de binnenkant van
die buizen met hun stilgezwegen naam
'Eustachius waer bestu bleven'
schreeuw ik, dat mijn huig ervan gaat rillen
en mijn mond zich stom met trillingen vult
het gedrum van oude noten op rust,
stof zie'k nog van vellen springen,
trommelt m'n vliezen aan diggelen…
Tijd.
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 992 In mijn hoofd is alles tomeloos
terwijl ik luister naar de wind
van zeven wereldzeeën
Onvast schrijf ik in ’t zand
hoeveel ik voor je voel, lief kind
had ik maar hier met jou gevreeën
Leeg nu het strand, de zee schreeuwt eb
Zacht fluister ik, de tijd die stond niet stil
O tijd! Wat heb je ons aangedaan!
Ik geef je mijn…
Gejaagd door de wind
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 760 De dwaling in de druppels
als duizenden onbekende gedachten
vormend tot een waterval van
ongekende melancholie.…
Uit het hart
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 2.495 Je raakt me diep met je gedachten
nooit vermoed en nooit gezegd
je openheid, je oprecht bekennen
gevoelens op papier, diep en hecht.
Meer dan ik wil houd jij mij bezig
dat brengt onrust, ieder moment
ik wil verder met mijn leven
moeilijk, als je er nog zo bent.
Laat het los schat, deze binding.
Hoe moeilijk dat ook voor je is.
Ook ik heb…
Vervlogen.
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.093 Mijn liefde is vervlogen,
heel zachtjes uitgeblust
Geen hand meer op de mijne,
geen mond meer die mij kust
Geen lachje uit de verte,
geen hand meer door m’n haar
Niet meer samen zitten
en kijken naar elkaar
Er vallen geen woorden
en er is geen ergernis
Maar ik weet uit ervaring,
hoe eenzaam eenzaam is.…
Gemis.
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 242 En zijden vleugels
de Heer had het haar beloofd
Uit de hemel dank…
geluk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 194 aan de oevers van de tijd
op de tempelklok
.......is een vlinder gevlogen
en ingeslapen
sereen en stil
luchtledig
geen haat
momenten zonder tranen
worden kristallen stralen
van geluk…
Wat gebleven is.
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 3.262 Wat gebleven is,
de klank van je woorden,
je stem
Beelden vol van zon,
jij en ik, warme zee,
het zand
Lieve beloftes
gefluisterd in een oor,
je blik
Twee cappuccino,
twee keer dubbel suiker,
een terras
Herinneringen,
streling, voelbare huid,
een kus
Je eerste letter,
je woorden op papier,
gemis…
Ik heb een man gekend.
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 645 Ik heb een man gekend
hij liep ooit rond
op deze aarde
die man die heeft
mijn Moeder goed gekend
nooit had een man
op deze aard
voor mij meer waarde
dan de man
die mijn Moeder
zo goed heeft gekend
Ging ik links
dan was hij steeds bij me
ging ik rechts
dan stond hij aan mijn zij
Als ik fout was
wees hij me altijd naar…
Beloofd.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 154 Stuurde je me vele nachten weg
liet je onze ringen koud worden:
het maakte mij alleen maar sterker
Als ik weer een boosheid van je
te boven was gekomen
hielp ik je doodleuk
een verleden te herbeleven
Is je woede nu op mij gericht:
alle beloftes zijn weggewaaid
in een mistige wind
Ik stond er bij en heb het geloofd
ik keek er naar…
Gat in mijn schoen. (Traffic)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 277 Ik keek naar de hemel
waar het oog van een olifant
naar me keek
vanuit een kauwgomballenboom
en alles wat ik wist
is dat er water binnenliep
door het gat in mijn schoen
Ik liep door een veld
dat niet eens echt was
met 100 tinnen soldaten
die aan mijn schouder stonden
en alles wat ik wist
is dat er water binnenliep
door het gat in…
Voorbij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 185 Melancholie is hartzeer,
maar heelt, als alle wonden…
Lente blues
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 213 Het is even zo
Dat ik me laat gaan
Inzien dat het overwicht
Zich met mij heeft verstaan
Dagen met enkel regen
Of bezwaarde wolken
De aanwezigheid ervaren
Van uitzichtloze wegen
Waar ongerijmde gevoelens kolken
Die mijn geest niet verklaren
Het zou moeten zijn
Als dat ik word gedragen
In de door mij gevoelde
Onderscheidende…
winter
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 247 ín de winter,
die vaak grijs is gemutst
zoek ik de romantiek
van de witte koude
draag dat nog bij me
als jeugd en verte,
ik aan verlangen bouwde
al gaat dat werkelijk voorbij,
niet tegen te houden,
het vertelt nog van toekomst
dat moest ook wel
toenmalig vriezen,
ver onder nul,
als ik de schaatsten onderbond
dwong mij wel die richting…
Dorpswijsje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 134 ik speelde met een houten vogel
in een dorp op een wintervacht
waar we Brahms hoorden aan de gracht
en ons bogen over een kogel
we liepen samen over het veld
in een jas en een mand vol waar
de componist zagen zonder haar
als de koude oorlog zonder held
we waren anders dan de leraar
met zijn jas en versleten sjaal
die ons interesseerde…
Oud Parijs
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 244 ik dwaalde door de straten van Parijs
vergaapte mij aan die mooie oude stad
genoot van het overheerlijke ijs
alsook van haar die ik het meest aanbad
we wilden wat vragen over de toren
de winkels op het schoon geveegde plein
in het centrum kon je het koor horen
dat begonnen was aan een nieuw refrein
ze zongen duidelijk, en hielden wijs
genoten…
ongekend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 de vuurtoren
seiner van stavast
stuurt in nachtelijke
uren haar lichtende
codetaal over
ondoorgrondelijk water
dat golven als rollende
stenen naar de voet van
de duinen stuwt
in dit zeelandschap waar
lichttoren en duinenrij
van geen wijken weten
stroomt ondergronds
een ongekend verlangen…
bluegrass
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 99 alleen binnenmuren vertellen
over de stilte in de buitenlucht
een oceanografische stem
verhaalt met lange halen
over wat voorbij gaat
zonder enig gerucht
en de kunst van het op
volle zee verdwalen…
weemoed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 schoorsteen
de blauwe sluier rook die
over de daken reist
de overgroeide kuil bij de rivier
een vogel die in de verte roept
de verdwenen zandweg
de afgepelde oude verflaag
het is een dag
vol nevel en dauw
de beklemmende middag
het stuurse zwijgen
het dorp dat nooit
mijn dorp werd
de korst van afstand
en vervreemding
het is de melancholie…
zo luid en zo bang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 het hart van de storm
een oceaan van wachten
slaapt zonder wolken
houtduiven koeren
droever dan mensenverdriet
de boom zucht ruisend
een heldere pijn
in oude zielenlagen
het gras nat en zwaar
iemand wil schreeuwen
een stem met honderd kelen
zo luid en zo bang…
De kracht van melancholie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 114 Wanneer ook nog eens klanken van stilte bij vogels in
bleke dageraad te horen zijn, zijn hun schaduwen en silhouetten
gesluierd door een dichte uitgestrekte mist tegelijkertijd stromen enige tranen
die langs het netwerk van aders en slagaders mijn breekbare-en-kwetsbare hebben bereikt.…
kinderjaren
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 480 als verwaaide klanken en geuren
van tijdloze jaren
als vergeelde kindertekeningen
in vage tinten vol melancholie…
[ Herfst, het regent ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Herfst, het regent
weer de oude droefenis --
van mijn bange hart.…