Alle inzendingen over mobile

MOBILE HANDIG DING HEEFT IEDEREEN VANDAAG KAN NIET MEER ZONDER TRINGGGGGGGGGG…

Tijd is als de zee oneindig verre deining in hoog en laag aanspoelende vloed woedend als branding ebbend verdwijnend met regelmaat en rust, perpetuum mobilé van levensritme.…

leegte jezelf opnieuw uitvinden vanuit niets alles wat gisteren was is anders het boek herschrijft zichzelf als een perpetuum mobile alles wat was wordt niets niets wordt alles wat zijn zal…

Wat is het toch een vreemd verschijnsel. Zojuist heb ik het weer eens uitgevonden. We waren opgewonden toen het werkte ondanks de onbetrouwbare beschrijving. Het nieuwe gaat er inderdaad niet af zolang het eigenlijk nog steeds niet kan. ------------------------------------------------ uit: Te voorschijn stommelt het heelal, 1988.…

verdwaald in het labyrint samen met vissen vogels en reptielen allemaal op zoek naar de uitgang die niet te vinden is in dit perpetuum mobile slechts één ingang is er en het wordt steeds voller in wonderlijk Escherland zonder die meesterhand…

Beweging in tijd Simpel en volmaakt ritme Eens stopt het leven…

Een Machtige Liefde van het tweede soort, fysiek onmogelijk, en zelden verwoord nee, nooit meer stoppen Liefste, nee, onze Liefde, een perpetuum mobile....…

we slijten alleen en met elkaar reizen we door het stromende leven perpetuum mobile als in een muziekstuk trekken we langs liefde en dood een dodelijke reis die verwondt ontroert tot op het bot we zien slechts een glimp…

Waar wetenschappers koortsachtig naar zoeken om deze aarde te redden van een naderende ramp heb ik moeiteloos gevonden in dit gevoel voor jou: Een wonder van thermodynamica Een cirkel die doorgaat in een zichzelf vernieuwende beweging Een zichzelf aandrijvende motor perpetuum mobile…

verlangen het perpetuum mobile rusteloos draaiend traag kantelend houdt het zichzelf tegen het licht wat wil het in welke naam dan ook hunkert het naar waarachtigheid zoekt het als water naar het laagste punt verlangens hebben veel om het lijf soms vaker zijn ze de kleren van de keizer…

aan de dobbelstenen van zes kanten vraag ik waar is het begin en einde van jouw ogen het geweten die rond, rondom het dobbelspel spelen van kans en keer verleidelijk draait het spelkompas dan eeuwig door als perpetuum mobile waar eindigt alles, waar is het slot van begin tot einde...…

Antieke broederschap echoot dwars doorheen de aderen van deze hartverbonden muren Geen klank kan klinken zoals deze de regen doet verdrinken in haar gebrek aan Romantische melancholie Uw perpetuum mobile blijft kloppen en straalt ingetogen de eenzaamheid vaarwel Ach buien op de achtergrond sputter pruttel en val nu maar ik heb het…

In rood, grotesk halfduister gevangen, een verdronken metamorfose, vechtend en rollend in patronen van onderaards geluid Deze warme holte, als een slangenhuid om mij gegroeid, een microcosmisch perpetuum mobile, immer krimpend, als was ik in de poten van een logge reus, sterk en onbehouden Wachtend op de dag dat mijn vrees een weg baant…

al smeult het as en is vuur als de dood waakt er toch een vlaag van puur purperrood over verspreide paden door onzichtbaarheid opdat geen traan zich daar verbrandt aan sterfelijkheid ook al draagt mijn hand een hemel zonder gewicht en zijn de ogen verdwaald of zichtbaar gedicht waar ook nog kreten zijn gestaald door beproefde gebruiken hoe…

Groen gras over verre velden struiken zo hier en daar een boom die geschiedenis vertelt of een bos vol frisse geuren een tuin vol weelderige bloemen park met borders van kleuren waarin concerten van vogelzang mensen op bankjes langs paden rust van water in rivier, meer of beek geluid van klaterende waterval wind zacht ruisend door de…

Niets blijft hetzelfde, alles wijzigt, elk uur. Verandering als constante, geen trend zonder cesuur. Water warmt op, lucht koelt af. Het keerpunt, de wisseling van de wacht. Een hapering, een twijfeling in mij. Verschil van dag en nacht. De stroming gaat op het ritme van het tij. Perfectie is een dood evenwicht. Alleen pijn prikkelt,…

De reden, denk ik, dat M. Nostradamus de toekomst kristalhelder voor zich zag kan zijn vanwege 't vast herhaalgedrag van 't sprekend kuddedier: de Ignoramus De mens die door 't verleden wordt bezeten en steeds weer in dezelfde vallen trapt en dan met val en al weer verder stapt die hangt hij om zijn nek als een ereketen Wellicht is het niet…

lasten balans zonder werkelijk gevoel vanzelfsprekendheid ontstaat niet zonder reflectie van de eigenheid dus laten we hossen en uitbundig zijn, dat we uitverkoren zijn te hopen, omdat wat we hadden kunnen zijn maar soms niet kregen, deelbaarheid als willig doel van op - en neergang, een oneindige beweging van een perpetuum mobile…

De eens witte kruizen op de graven zijn grauw geworden door de uitstoot van het verkeer op de snelweg dat voortraast van niets naar nergens in een soort perpetuum mobile en staan vergeten in rijen voor een al lang gesloten loket.…

wijzers terug kon duwen deed ik dat toch zeker niet de gouden stralen van de maan zo warm toen dit begon vooruit met de tijd vooruit ik wist wel dat dat kon het whiskyglas van zuiver kristal breekt saffier was toch beter geweest harder toen jij mijn hart en alles stal wat in mij zit en ik geef nog meer dan ik kan geven perpetuum et mobile…

het ongedierte op afstand modderman een leven vervat in nat zand letterbrij verstikt haast heel de dag breien woorden zich als een sluier voor mijn ogen voor uitdrogen oppassen hardheid beknelt pijnlijk daarom laat ik mij beregenen bewust van het feit dat dan mijn leven telkens opnieuw verdrinkt o eeuwige perpetuum mobile…

~ Woningnoodblues ~ Hélipous Helípoda mijn zus, vernoemd naar Ursula, sleept zich sloffend op pantoffels voort naar Noord-Amerika Haar neef, die fan is van Tom poes, trekt stoute schoenen uit een la en pakt een laken uit een hoes in kabinet en kastenla Hij woont nog in een mobil 'hoes' alwaar zijn woonverlangen dra ontaardt…

ik kijk steeds uit naar mooie uitkijkpunten bellavista, schoonzicht, point de vue, laat zij maar met hun gaspedalen stunten ik leef liever wat langer in het nu een processierupsen tufcolonne van minicampers, eitjes, mobil homes, als mieren naar de playa's om te zonnen, die mijd ik, blij dat ik er niet in woon mijn voorkeur gaat niet uit…

kleurrijke vreugde baren het huis kijkt opgeruimd de planten zijn opgetogen jong leven in de buurt grijze triestheid vervlogen de gulle lach en blije ogen blijken van harte welkom speelgoed van de vliering oude tijden keren weerom verruimd het leefgebied fietsend naar het zwembad het water zie je glimmen is deze dag uniék nat Play Mobil…

Geen mobile home, noch strakke sleurhut kan ooit tippen aan dit wonder dat modern is door zijn striping, efficiënt en zó bijzonder qua model: aerodynamisch , waterproof, maar niet zo snel. Het is perfect op maat gesneden, haute couture van de natuur. Het is mobiel, maar zonder wielen, gas of rem, laat staan een stuur.…

Ook gij, in uw bescheiden woonverblijf In krakerspand of in een mobil home Of in uw gloednieuw doch nog vreemde pakhuis Gevangen in uw luxe cruiseschiphut, Vermijd te allen tijde permanente Op schaal gebouwde waterdichte tenten Er dreigt een ware orang-orang bende Die uitbreekt bij de waterfoodsupply Der Kampf ums Dasein is…

In lijnen loop ik mijn weg over deze aarde zoekend de rechte baan maar kom mijzelf dikwijls tegen daar paden in cirkels gaan volg mijn leven in hoeken donker uit het licht blijf stug in schaduw zoeken naar zonneschijn en evenwicht geen wegen lopen recht, noch krom door vlakten of bergen en langs de waterkant kan niet de stroom verbergen…

De permanente percussie van de Peugeots en de Honda's creëren een gesloten ruimte, een blijvende waas het perpetuum mobile is mobiel, jammert de aarde in een halve eeuw onthoofd in waarde de stampvolle staat vergaat in de rook vreemde gestalten vormen een collectief spook, paranoïa De huismus zingt zijn laatste volkslied, vluchtend…

Roerige nacht Van m’n ziel Wijzers geven zacht Hun draai aan ’t wiel Perpetuum mobile van hetgeen In stilte wacht Weer verdwijnt Keer op keer verschijnt In een zilte traan, de kilte lacht Zonder overtuiging, zonder macht Na veel vijven en zessen steeds een stuk Door groei van innerlijke krachten Na een val op de been Dure lessen, onterecht…

alleen wat waar schijnt moet u vrezen] Herr Mark von Messerschmidt zu Hohenstaufen Das war ein sluwe trucendozengast Er wollte mir ein Dronemobil verkaufen Daar had hij al vijfhonderd van verpatst Buiten de baas z'n tijd, dus dat was tricky Zeg maar gerust een vrije e-bay zwendel Van Marco met z'n witteboordensikkie En game mobils…