17943 resultaten.
Uitzicht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 456 Prille populieren omlijnen de wijde polder
gelijkmatig gegroepeerd liggen oeroude boerderijen
schilderachtig stil in het rustieke landschap
Kale boomtoppen wiegen in de wilde westenwind
zilvermeeuwen tegen een meervoudiggrijze wolkenlucht
enkele eendenparen kiezen voor een vrije vlucht
aandachtig geniet ik een stukje stilte…
Uitzicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 262 Meer was er niet
dan het uitzicht
en elkaar
Hoog boven onze hoofden
zong de leeuwerik zijn lied.
Nog zingt hij daar.
Het uitzicht, de liefde
waarin we geloofden,
zijn nog even waar.…
uitzicht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 189 loop je mee naar het einde van de dag,
samen kunnen we een stukje optrekken
van het gordijn dat ons omgeeft het
witte laken dat het daglicht smoort en
's avonds kunnen we als herders waken
de kudde wolken als zwarte schapen die
opgestegen zijn vanaf de grond achter het
hek en liggen en waken en liggen en dromen
en kijken naar de maan die traag…
uitzicht
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 337 in het slaapvertrek staan
rode rozen
zij staat voor de spiegel
het weten dat zij daar is
terwijl de kleur
hier schijnt
decoreert de ruimte
in een buitengewoon uitzicht…
uitzicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 114 dit gedichtje omdraaien en schudden
als een portemonnee de woorden als
euro's eruit hopen dat het goedkomt ik
op m'n pootjes en ook nog genieten
van dit uitzicht. ja, graag.-…
uitzicht.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 174 verloren dragen de bomen hun takken,
deze dagen die bloeden als wonden
en de wind waait hartstochtelijk
over alles heen: de straten huizen
pleinen en door de bomen dus,
ze staan verwilderd wezenloos
in de vruchteloze kou, blauw-
bekkend, bibberend als bange
dieren, al kun je het niet bewijzen,
daarom is poëzie ook: om te laten…
Voor uitzicht.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 235 Adem,
elke ochtend
heftig in mijn oor
als ik je bekoor
je toebehoor
daar
doe ik het voor
zie al uit
naar morgen.…
uitzicht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 61 als woorden ogen
krijgen,geven die dolers
soms opnieuw uitzicht.…
Uitzicht
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 215 De dood
huilt om je heen
bij dag en nacht,
het leven
lacht je toe
in het geschreven
Woord,
de Heer is opgestaan!…
Uitzicht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 kiezelstranden omzomen mijn water in de woestijn
gesloten in ogen gevouwen, zuchtend naar een mond
vloeibaar naar weiden of een verworpen stad
bevangen aan uiterste randen van trillende lucht
op een morgen ontwaakt
nog beschonken van donker
de volgende dag na vandaag
met daarboven eeuwig hemel
het zicht ontnomen, in kluwen tot stof vergaan…
Uitzicht
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.418 Mijn wereld eindigt bij de populier
die staat te wuiven waar de weg begint,
tegen een stukje lichtblauw vloeipapier...
Dit alles doet mij denken aan het kind
dat uren op een stadsveranda stond
en uitkeek over haveloze tuinen,
terwijl zijn blik geen ander rustpunt vond
dan 't schamel rijtje rafelige kruinen
van zes verwaaide bomen middenin…
Uitzicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 Laaghangende zon
straalt vurig oogverblindend
maar stagneert proces.…
uitzicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 75 knielen huisjes
ze zijn devoot en houden blinden dicht
de buitenwereld slaapt in
oude volksverhalen
slechts een oogwenk verderop
scheert de snelweg rakelings langs
trage dijken en daarachter
nog een slootkant, met wat riet
je ziet
dat waar de tijd in stilstand
naast de bermen schuilt, je oog getrokken
wordt naar meer
want het is mooi…
Uitzicht
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.372 Mij toegeworpen
redt een verdriet
zich uit golven van
loshangend waaien
in een lawaai
van vers gewassen
wit
buiten adem
maak ik een sprong
in de uitgeputte diepte
van een opluchting
--------------------------------
uit: 'Het liegend Konijn' 2012.…
uitzicht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 191 mijn uitzicht
hunkert,
opent ramen
en deuren
voor een nieuw
begin
mijn hartje zingt
van verlangen,
wil liefde laten
bloeien
een zalig moment
koestert dit gevoel,
laat liefde
maar binnenkomen,
zoals lente
de zon
verwacht!…
uitzicht
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 121 schilderij
creëren maakt je blij
zet dreigende luchten boven
glooiende akkers, speel
het spel van donker en licht
maak mooie mensen met
uitzicht op een vergezicht
van hun eigen levensvlam
zoekend zullen ze langzaam
verdwalen in het verre vrije…
Uitzicht.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 183 Aan het uitzicht
wijd ik nu
een kort gedicht:
de stroom van IJssel
die niet ophoudt
niet stelpt
geen halt
kan worden
toegeroepen
al sta ik op brug
kade of oever
ik ben geen snoever.…
Uitzicht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 106 Op het kraaiennest
blikken richting horizon
kauwend naar voedsel…
uitzicht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 drijvend over satijnen avonden
proevend van herhaalde vrucht
in een groen elzenbos, aan de pijnloze
oever bij het boezemgemaal
uit het zicht van aangeboren diepte
met vlakke hand reikend naar de lucht
nog één keer vragen, verzuchten als
een speld in mijn stiltekathedraal
geheugen dat ooit waarheid was
de eerste woorden die ik las…
Uitzicht.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 120 We hebben
uitzicht...
vanuit 't raam
een vergezicht
op 'n landschap
ons nog onbekend
Misschien...
op weg, onderweg?
naar heuveltop of dal?
We kennen
alleen
de naam:2018.…
Uitzicht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 211 kerstfeest draagt mij
naar het licht
want zie de ster
mooier dan voorheen
laat mij weten
je bent nooit alleen
kerstfeest draagt mij
naar de verwachting
van hoop, liefde
en wonderlijke kracht
door het geboren kindje
in de decembernacht
© Hilly Nicolay…
WELLICHT
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 41 Trompetjes staand op steeltjes,
een ongeorganiseerd geheel.
Ogen zeggen oren feestgetoeter
zichtbaar aan, vanuit een fel geel.
Groen ruikt het herboren gras,
uitnodigend fluisteren sprieten:
ga maar zitten, of liggen wellicht.
Voor lopen is er tijd voldoende.
Het park omarmt twee mensen,
zo onontwarbaar als zij schijnen.
Fluweelzacht klinken…
Waterland
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 196 als buitenkind genoot
ik van de bloemen in de weiden
de kikkers in de sloot
het uitzicht ver naar alle zijden
liep daar blij op blote voeten
door het enkelhoge gras
bewonderde de koeten
en wou dat ik een reiger was
vol spanning aan de waterkant
wachtend op een prooi
toen was het vlakke waterland
mijn natuur en o zo mooi…
Populier
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 143 in het park staat hij
met zijn hoofd boven het dak
het opgroeien zag ik
en de wildgroei van de stad
's winters was er weinig uitzicht
de sneeuw bedekte het gras
en het blad
je zag soms een kind op een slee
wat mist over de vijver
en tussen het riet
de ochtenden waren mooi
totdat hij zijn bladeren gaf…
evenknie
netgedicht
3.0 met 56 stemmen 512 ingetogen buren van de overkant
constateren beduidende onregelmatigheid
in het patroon van de vingerverf, althans
de met zuignappen op de moederbuik geplakte omstanders
zwaaien met zakjes gekruide kinderkoekjes en zeggen
dat er plakjes nieuw leven kleeft onder de nagelriemen
er schuift een wazig mistgordijn voor onze blote ogen
het
dui…
Remington revisited
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 68 Kaarsrecht achter mijn schrijfmachine
komt zomaar het geratel van een dood
gewaande melodie tot leven
ik schrijf sneller dan God (of mens)
kan lezen
knipoog naar de letter V
een muffe geur van carbonpapier
doet het belletje rinkelen
de punt slaat gaten in mijn brein
en tien vingers
vergrijpen zich aan letters
die hamers samenknopen…
Zijn door de koude de muzen bevroren?
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 283 Niets komt er nog van mooie verzen uit mijn pen;
zijn door de koude de muzen bevroren
of weten ze niet meer waar ik ben?…
Graven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 616 Ik zond jou een gelukstelegram terwijl ik in
de kamers van mijn kelder op zoek ging naar
aanwijzingen in bruine houten kisten die ma-
teriaal zoals poppen, plastic huizen en een
kindertelefoon bevatten, maar niks werd dui-
delijk dan dat we moesten stoppen met graven
en opnieuw beginnen, met een schone lei en
dan kijken waar we zouden gaan…
Mam
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 658 Achter ieder kopje of gebarsten schaal
Zit wel een urenlang mooi verhaal
Herinneringen waar zijn ze gebleven
Ik zie je denken….Ze hoorden zo bij mij
En nu zomaar aan het grofvuil gegeven
Je zit er nu zo verslagen en verdrietig bij
Je nieuwe appartement uitzicht op cronenstyn
Als alles een plekje heeft gekregen
Drinken wij samen een lekker…
Wie
gedicht
2.0 met 17 stemmen 12.001 Iemand toch
zal toe moeten zien dat alles voorbij gaat.
----------------------------------------
uit: 'Al die mooie beloften', 1978.…