Alle inzendingen over muisstil

Zit muisstil op het strand. Rust uit, ontspan, palaver niet. Uit schelpen gluren ogen. Nog even en ze rennen om je heen, bewogen op pootjes dansen ze de driekusman. Het is het heremietkreeftje dat van zichzelf niets heeft, alleen maar draagvermogen. Het weke lijf, in 't schelphuis weggebogen, versjouwt de tweedehandse caravan.…

Stil, muisstil als de wind. Maar dan plotseling Hoor je weer een kind Zoekend naar de ouders. Zouden ze daar ooit nog staan? Wachten of je ze ooit nog ziet. Je hart vol verdriet. En jij, jij bent nu alleen Met niemand om je heen. Zo eenzaam, Zo alleen. Denkend aan de tijd van voorheen. Die goede tijd, vol moed Komt dat ooit nog goed?…

naar 't parfum van kamperfoelie stijgen donkervlinders op en in de diepte knipogen verlichte vensters vuurvliegen doen één voor één langs mijn pad hun lampen aan vleermuizen op schaduwwieken in de donkere diepte tuimelen muisstil gaat een grote oehoe als een vlaag van schrik voorbij hij voert mee de bange jaren die ik doorbracht…

'k Hield me muisstil en verroerde geen vin: geen glimp had 'k willen missen van inzicht in 't stom en rusteloos flikk'rend bericht. Maar 't waren beelden zonder slot of zin. Moeder draaide door, maar de film hield stil, nu stonden er woorden op het behang.…

Iedereen, muisstil en luistert aandachtig, Ik als pianist ben oppermachtig. De rode draad van het blad, leid me naar het eind, Als maar door spelend, totdat een vertragende tempowisseling het einde seint. Het laatste akkoord en het publiek applaudisseert luid, Mijn werk als pianist zit erop, Het stuk is uit. - maanwolf -…

elkaar in rap tempo op Verdriet Pijn En wanhoop Emoties veel te lang opgekropt Van de ene gemoedstoestand in de andere Balanceer ik op een hele dunne lijn Transformeer ik in een wervelwind Grote grijze wolken blokkeren zonnenschijn Soms heel langzaam opbouwend Door het minste geringste drukverschil Nooit lang aanhoudend Oorverdovend of muisstil…

zaterdagmorgen muisstil nadert het meisje stapje voor stapje op blote teentjes haar slapende ouders vandaag is speciaal met papa naar de stad voor mama’s jaardag een kadootje kopen voor haar allerliefste over papa buigend fluistert zij zacht papa echter slaapt nog door een falend hart voor altijd nu rouwen kan niet want zonder…

vergelijkenis trekt voorbij Het maakt dankbaar, opgelucht en blij Rustiek is een motor met vermogen Het is voedsel voor stralende ogen De blijheid waarmee het kleurenspel verrast De ingeving maakt enthousiast Hieruit sprankelt een vredige wil Innerlijk goud wordt daardoor geweven Kracht die zoveel extra’s kan geven Het maakt je stil, muisstil…

Soms denk ik dat hij het is Wanneer ik 's ochtends mijn haren borstel En met mijn tranen worstel Dat om me heen, die lege galmte En hij staart me aan, in alle kalmte Even, ben ik dan muisstil En weet ik niet meer wat het is, leed Om liefde te bezinken In tranen te verdrinken Die ik zachtjes wegvaag en vergeet Het helpt me wel, ik kom…

je alleen maar het ruisen van de bomen hoort of heel ver weg het blaffen van een hond kan ontwaren of als je het verwaaide geluid van een kerkklok alleen maar kan vermoeden en nóg stiller nog veel stiller zo stil dat de schaduwen verdampen door het smeltende maanlicht en de kleine kerkuil ook haar tweede oog sluit als het dus echt absoluut muisstil…

zijn landgenoten toe de dichter keek hem aan met halfgesloten ogen deed twee stappen naar voren en zei toen zijn gedacht we moeten minder hebben nog minder dan we hadden toen we voldoende hadden en daar nog wat van af we moeten achteruit we moeten terug naar af maar nog het meest van al moeten we minder moeten het werd ineens muisstil…

Angst voor de kast met de kromme sleutel Mamma is boos op haar ze hoort het slot knarsen De opgetrokken knietjes verbergen haar hoofd ogen stijf toegeknepen Nee, ze wil niet kijken naar het griezelig lege zwart Haar blote voetjes vangen de kilte van de vloer Stil is ze, muisstil Het kind in de kast Jaren later, angstzweet dampend op haar…

stil en alleen ‘s nachts ging zij moedig op jacht Want muisjes hebben honger en vooral dan in de nacht Haar pootjes leken slofjes wel, zo zacht trippelde zij Ze wist als mensen wakker werden, dan keerde het tij Dan moest ze rennen voor haar leven, ver weg van de doos Want muizen waren niet gewild bij de familie Kroos Het muisje liep muisstil…

Het is opnieuw een donkere dag vandaag de berkenhaag draagt muisstil de mussen koolmeesjes sussen, zo oogt het, elkaar. Illusies zijn niet meer mogelijk. Ergens zweeft een meeuw opvallend raar wat heeft haar vandaag meegevoerd, kan zij ons met bepaalde angsten troost geven het mooie en mindermooie nu verweven.…

Zachtjes sloop ik door het huis en hoorde er een plotselinge gil Ik dacht oei, ‘t is hier niet pluis en dus was ik eventjes muisstil Stilletjes bukte ik bij de bank en ik gluurde toen de kamer in Wat ik zag was werkelijk slank: een griezelig, langpotige spin Zachtjes maar niet stil genoeg probeerde ik het nachtslot vlug toen opeens de…

weer zacht bezeten edoch teder enkel en toch samen verenigen zij zich in betoverende klanken tot een hoorbaar ballet buiten zinderende hitte binnen vurige extase maar het hoofd ventilatorkoel de noten van drie klassieke meesters ademen zichtbaar in de kapel iedereen de oren gespitst deze anders luidruchtige ouderen nu zo wonderlijk muisstil…

het is muisstil in de zaal, je hoort alleen maar de muziek. sssttttt luister..... ze spelen ons lievelingslied. zo vliegt de avond om, de band speelt nu heel zacht. ik hou je heel goed vast, want het is bijna middernacht. wie kent er niet het sprookje van het meisje dat verdween toen de klok twaalf keer sloeg.…

het was allemaal voorbedacht de fanfare speelde de dichter schreeuwde de trompetters en de trommelaars vielen perfect in de dressuur allemaal tegelijk muisstil je kon voor een moment messcherp zijn verheven liefdeslied horen dat kwam er dan even boven uit hij stond zo te zweten dat je dacht man hou toch op je voelde hem door je huid je…

die ooit zwart kleurden op één perfect spoor na waren ze allen gebroken als klonters bloed die eruit gesprongen waren of was het breken onder het kussen van lippen van tegels het licht raakte amper de vloer slechts een paar tenen omfloersten de fletse ramen laat het wassen maar uit niets voltooit zich hier her en der is het muisstil…

Voor mij hebben de pieken afgedaan. Met files op de alp en in Nepal raakt bergbeklimmen allengs in verval. Wie plassen moet, moet in de rij gaan staan. Geef mij dan maar het Utrechtse station waar ik op dinsdag vrijuit wandelen kon.…

Zijn tong sloeg alsmaar over van de drank, maar wat hadden we samen gelachen toen we in het ziekenhuis tot ver in de nachten de mooiste gedichten creëerden, steeds ieder weer een rijmzin, het kon niet gek genoeg en als de nachtzuster met haar zaklantaarn kwam, waren we ineens muisstil om daarna weer volop voort te gaan.…

Ik kan passerend mij als toeschouwer gelukkig nog steeds bedwingen niet mee te zingen in die koren ik houd mij muisstil met open oren mensen ogen lovers en of struikrovers . Denk wat knap dat zij die woorden heimelijk gesproken nog kan gedogen.…

aanwijzing gevonden en dood bevonden en opgehaald in afwachting van zijn voorgeschreven crematie Alleen de voetstappen, het grindknarsen van de banden van de lijkwagen, het schuifelen van de schoenen naast de baar, de lift-knop, de ovendeur en ter afsluiting 't opvlammende vuur, veroorzaakte slechts verstilde geluiden Het personeel was ook muisstil…

Heel zacht open ik thuis de deur en trek mijn schoenen uit, sluip als een dief de keuken door, muisstil, zonder geluid, de trap op naar die kamer van duizend-min-één-nachten die nog leeg is en waar jij niet langer ligt te wachten. Marianne, ik weet hoe laat het is, je bent al lang niet meer.…

als Dana zong kon niemand nog de hemel uit mijn rokken jagen. o glazen ademstoot, o blauwte van heur stem, o lichte lik en zachte tonen, o diepte daar opdat ik! in ’t voorjaar eens, het vroor nog dat op ramen de kristallen kraakten, kwam Dana op haar klompen heel den hooiweg af, haar jas hing als van tapijt half open op den okeren…