34897 resultaten.
Onstwedder Holte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 Onstwedder Holte
glooiend wijd
machtige stuwwal
uit de IJstijd
Onder de wolken
die ik zie
is het landschap
pure magie
Aan de Holte
aan de straat
een huisje
waarop staat
'Zadowolony'
als je het niet weet
neem Google translate
Pools voor 'tevreden'
Opbollende akkers
zonneschijn
in dit toverlandschap
kan ik ook
tevreden
zijn…
Groei
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Ze zeggen dat rozen verwelken en dat bomen groeien
Ook al zijn rozen het mooist wanneer ze bloeien
Op een zomeravond bij een heldere blauwe lucht
Die de werkelijkheid maskeert waar men voor vlucht
Omdat we niet open staan voor gecompliceerde zaken
Het is ons eigen om eerst te gaan voor makkelijke taken
Maar als er geen zomer is genieten…
Vrienden, Romeinen, landgenoten, leen mij uw oor
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 397 Vrienden, Romeinen, landgenoten, leen mij uw oor;
Ik kom niet om Caesar te prijzen,
maar om hem te begraven.
Brutus zei het al: Caesar had ambitie;
Was hij het niet die in het barre Noorden
de Stam der Belgen heeft ontdekt,
wijl ieder dacht dat dit verloren volk reeds lang
bezweken was aan drank?
Want Caesar, al kom ik niet om hem te prijzen…
kanttekening
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 146 ( voor onze columnisten in tijden van verval )
geworden tot een
onverdraagzaam volkje
van ongedurigen
die zich uitleven
in kwetsende geschriften
uiteraard lekker anoniem
want heldhaftigheid
moet wel behapbaar blijven
welnu 'helden' van het
anonieme geschrift
zijn er voldoende
teveel eigenlijk
dat ik met een gemoed
van wanhoop…
De aarde schudt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 108 Een vermoeide god dooft het licht
in het zwart blaffen honden
Poseidon aardschudder van het eerste uur
jaagt ons naar de ijskoude nacht
Nu de ene steen tot de laatste
van de andere valt
gloeit onze huid van angst
de mensen van de dag verdwijnen
Waar komen we vandaan?
Is er wel een vroeger geweest?
Büyük deprem
We dansen op het…
tot dood verdronken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 het gemoed wankelt
nu het onwelgevallige
van dood en verderf
ver weg gezaaid
ons machteloos slaat
ook nu
nu dit kind
waarvan een de ogen
onbevangen straalden
ons de harten openbreekt
schermutselen wij
met vergeefs tumult
wegkijkend van de wereld
schreeuwen wij haar stil
het schuldig geweten
met de wijzende vinger
ook nu
nu dit…
Straat van Laan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 94 Er bestaan straten en lanen,
waarin ik nog nooit gelopen heb.
Ontelbare steden bestaan er,
die ik nooit bezoeken zal.
Wel was ik in Londen en in Parijs.
In Tokyo en ook in San Francisco.
Ik vond er niet wat ik wou vinden.
Veel te grote steden zijn het,
met lanen die ik niet ken.
Waar ik me vandaag bevind,
wil ik mijn dagen slijten.
Hier…
de paddenstoel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 256 ze zeggen dat je ze zo kan eten
de zachte zwammen uit het bos
ik geef toe, ik zou ’t niet weten
pluk je verkeerd, ben je de klos
wat zijn ze mooi van vorm en kleur
in miljoenen variaties
en dan die toch aparte geur
in ontelbare gradaties
onzichtbaar trekken ze in ’t bos
geruisloos en doordacht hun sporen
slim verscholen onder blad en…
In Rome
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Ik kende mijn wijk
de straten naar alles
dat ik kende
maar al die straten
gingen nergens heen
leerde ik, en ik ging
weg over grotere straten
de wijde wereld in
naar andere wijken
en ook die straten
gingen nergens heen
leerde ik, behalve dan
fijn weer naar huis
daarom zit ik tegenwoordig stil
thuis in mijn Rome, en
de een na…
Nationale hulpactie
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 1.938 “Van alle staatshoofden die veel verdienden
Ging het met onze Beatrix bergaf.
Ze is al bijna aan de bedelstaf,
Want op de ranglijst staat ze nog maar tiende.
Hetgeen ons aller medelijden wekte;
Vandaar ook deze huis-aan-huiscollecte.”…
queeste
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 in het onmetelijke
universum laveert
een samenspel van
atomen en moleculen
de mens
een druppel bewustzijn
in de oceaan
gewikkeld in een
dun laagje ratio
balanceert hij op
het koord van
verbreken en verbinden
heen en weer
slingerend tussen
verheffen en verlagen
bang voor
de leegte alles
waait immers
weer weg
het smeulende…
het kind dat schreef - voor Philip Huff
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 98 in de man woont
het kind dat zijn
adem inhoudt
zo blijft alles
op zijn plaats
een mond vol bloed
verschuilt zich
achter de
verstarde glimlach
er zijn geen woorden
niet praten nu
er is de heersende
taal die met grote
handen uitslaat een
giftige sijpelende taal
in de lege kruik van
Pandora schittert
een vergeten narratief…
Vraag en antwoord
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 148 Toen ik begon als dichter,
wilde ik vragen stellen
en antwoorden geven.
Nu ik op gang ben gekomen,
wil ik antwoorden stellen
en vragen geven.…
Paddoverbod
snelsonnet
2.0 met 14 stemmen 655 Kabouter Puntmuts had zijn nek gebroken,
Want hij viel van zijn paddestoeltje af
En daarom heeft de koning bij diens graf
Heel zijn kaboutervolkje toegesproken:
“Vanwege het gevaar van nog meer doden
Wordt zitten op een paddestoel verboden.”…
Wat niet meer zou gebeuren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 103 Het eelt van haar geschiedenis
heeft zich in slakkengang van hoofd
naar achterzijde verschoven.
Langs de kromming van haar rug
kleven op dunne huid eilandjes
van onbereikbare verhalen.
De zon zakt in de kruinen
van de bomen en alles
wat niet meer zou gebeuren.…
Weerwoord
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 906 Ooit was er een vlinder, zo’n zonnig zomerding,
dansend om je hoofd op het strelen van de wind.
Ooit waren er veel sterren, twinkelend, in de nacht
hielden ze in stilte over jou en mij de wacht.
Ooit was ook de maan goedlachs en vol van licht.
Zijn stralen in de nacht kusten ons op het gezicht.
Ooit was er een merel, jubelend en muzikaal,…
Ballade van de viruswap
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 113 Men neme: duizend druppeltjes verstand
Zo'n anderhalve lepel denkvermogen
Vernuft, en strooie dat met gulle hand
Wat intellect, niet zuinig afgewogen
En om de efficiëntie te verhogen
Ook ratio, alsmede veel benul
Een scheut begrip, bij voorkeur één ampul
(Dat is alvast een aarzelend begin
Om tegenwicht te bieden aan hun kul)
En spuite daar…
Heuvel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 Wanneer jij schijnbaar achteloos
de handen mannelijk in de broekzakken
je weg naar de heuvel koos
braken onder jouw hakken de takken
Dan dacht je steeds expres
dat ik er ditmaal niet zijn zou
jouw ‘vlasblonde prinses
van wie ik hou’
Jij deed mij in bed stilletjes huilen
ofschoon ik jou maar hoefde te zien
om mijn tranen voor…
Trein 02
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 229 regendruppels
glimwormen
onhoorbaar
door de ochtendduisternis
nieuwe passagiers
beladen de trein
met frisse lucht
Waalse vrouwen
verkakelen de rust…
lentenvirus
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 83 terwijl vroeger dan hiervoor
fris van groen en bloemen
de nieuwe lente zich kondigt
spint zich een nieuw virus
wereldwijd een eigen web
dat overal alles en iedereen
verlamt in het doen en laten
dat ons altijd vanzelf spreekt
geen kruid is nog gewassen
dat weerstand bieden kan
aan wat onzichtbaar nestelt
in de haarvaten van ons zijn
dat…
niet voor mogelijk
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 113 twee Amerikaanse vissers op hun speedboot
hebben het voor de wereld goed verkloot
na het vangen van een kleine haai
sleepten ze hem ongeoorloofd naar de kaai
aan wel tweehonderd per uur… recht naar zijn dood!…
[ Het leven: een reis ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 36 Het leven: een reis.
Je leert wat wegen kennen –
en wat gewoonten.…
Veerboot
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 153 Wie op zo ‘n joekel van een veerboot stapt
En dan de Finse Golf gaat oversteken,
Hoopt vurig dat de boegklep niet zal breken,
Dat er geen bout of moer of wat ook knapt.
Na drie uur varen we Helsinki binnen,
Gelukkig zal ik nooit een ‘hoofdprijs’ winnen.…
PUURHEID
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 173 Onschuldig en goedgelovig
Aanhankelijk en rechtlijnig bij jou horig.
Te goeder trouw in de reinste betekenis van het woord
Enige spijt, nooit gevoeld en dat werd ruimschoots beloond.
Puurheid blijft voor mij de hoogste klasse
Verzaken aan dit edele begrip, dan opteer ik voor passen.
Een zalige zaak kinderlijk te leven
Tevreden met het kleinste…
Van beseffen naar geloven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 144 Neem iets aan dat is.
De kern van een gebeuren.
Het feit dat jij er bent.
Ondanks alle beperkingen.
Ook al word je groot en krachtig,
blijf kind in de ogen van je vader.
Je weet niet alles, maar wel veel.
Er rijpen dingen door je daden...
Laat de twijfel ruimschoots toe.
Jouw zekerheid - is die wel waar?
Van alle kanten intrigeert die…
Van niets- naar iets
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 117 Eerst was het niks, echt helemaal niks,
toen werd het bestoven door wie weten we wel
met wat vocht, doorgaans van boven
werd er iets zichtbaar: zeker weten van wel.
Wat er zou komen, geen mens die 't wist
't is net zo onvoorspelbaar als heel dichte mist,
maar dat er iets aankwam, was heel goed te zien
want een groen puntje liet zich vol ijdelheid…
In amper 1 week
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 115 Van vorst, ijs, sneeuw en kou
is het buiten bijna lente
zie ik de narcissen staan
en de sneeuwklokjes parmantig.
In amper een week tijd, van
ijs en vrieskou
naar zomerse temperaturen
tulpen in vazen en zon op de muren.
In een oogwenk, is de wereld anders
in een handomdraai gewijzigd
van licht-wit naar zomers licht
van kou naar warmte…
Verdeeldheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Als mensheid helaas heb-
ben wij te vaak onenigheid
grote verschillen van mening mogen er zijn
als wij die verschillen maar respecteren
normaal gesproken pratend, komen wij eruit
In de menselijke denkwij-
ze zitten wezenlijk
verschillen
zal immer zo zijn...…
Lichtjes.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 124 We hadden verlangens
en kusten, ja we kusten elkaar
in vurige liefde
en de wind in het haar
Het was een liefde
die eeuwig, ja eeuwig zou blijven
die nooit meer zou stuk gaan
dat geloofden wij zwaar
Maar de tijd, ja die tijd
die ging veel te lang duren
want de bozen en de jaloersen
cirkelden reeds om ons heen
en de lichtjes, ja die…
van keizer tot pompoen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 94 hij belandde in de
godenhemel
stotterend maakte hij
daar zijn innigste
wens kenbaar:
roep mij uit tot god!
de goden lachten
smakelijk ze namen
eindeloos de tijd
lieten alle wreedheden
de revue passeren
kortom: de apotheosis
zat er niet in
een enkele reis naar
de onderwereld werd
hem gegund
alwaar hij een baantje
als eenvoudig…