1200 resultaten.
Onvoorstelbaar
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 418 Door water, wind en modderstromen
Is onheil, dood en verdriet gekomen
Duizenden mensen lieten het leven
Door de kracht die de aarde deed beven
Wij denken alles maar naar onze hand te kunnen zetten
Maar de natuur heeft zo je ziet nog steeds zijn eigen wetten.…
Olympische gedachte
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 1.405 Of zou er ergens toch een Franse brief
Nabij de plaats des onheils zijn gevonden:
"Wij zetten hiermee kracht bij aan de eis:
Verplaats alsnog de Spelen naar Parijs!"…
pauken (2)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 met vernauwde blik
snellen we voorbij de
plekken des onheils
haasten ons over de
struikelstenen boven
de gedolven graven
vergewis je van de
koude diepe hemel
hoor de naamlozen die
met beukende pauken
roffelen op de hardleerse
huid van de aarde…
UW WIL GESCHIEDE, JOUW WILSVERKLARING
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 889 Verklaar je vooral nader....
nader tot hen....
'Laat jouw wil geschieden'
Nader dan tot Hem!…
Pijn
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.034 Waar ze weer een kind is dat geen onheil zoekt
en
de liefde niet versplintert
van wie haar wil bereiken
met gebaren
van vertrouwen
en
gedachten die
die kunnen helen
wat ze verloren heeft
in alle wonden
die geen littekens
mogen worden.…
REDDENDE WOORDEN
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 271 Ook reddende woorden
kunnen vermoorden
niet op het juiste moment
worden te vaak overstemd
het gehoor is uiterst passief
ook al is de redder nog zo actief
het juiste geluid wordt niet altijd gehoord
komt er dan niet goed uit of wordt gestoord
het onheil is toen snel voltrokken
volgende dag in de kranten, we zijn geschrokken…
bestemming
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 56 tussen noodlot en
vaste land poog je als je
kopje onder gaat het
onheil te vermijden
drie schikgodinnen
leggen je het zwijgen op
de oren voor tover-
spreuken gesloten
het noodlot vaart de
ramkoers van een mammoettanker
op drift spuugt hij je
ergens bij Fatum
meedogenloos uit…
Avond aan zee
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 94 [Haiku]
golven glinsteren
in het naderende licht
van de avondzon…
Riddertocht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 103 Enya opent
vrolijk haar kasteelpoorten
terwijl ik nader...…
waarschuwing
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 407 we komen dichterbij
we naderen het eind van
dit gedicht.…
Tegen de lamp
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.255 Bekoord door helderheid
glijdt ze uit het duister
hunkerend beroert ze
de fel verlichte wand
Het is haar bitterzoete lot
de warmte in te dansen
zwevend richting valkuil,
waar het onheil toe zal slaan
En ze spastisch neerstort
gehandicapt voor het leven
tot de reusachtige dader
haar licht voor altijd dooft…
zomer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 de plassen op straat
weerspiegelen de hemel,
een wolk jaagt voorbij
de regenboog in
een inktzwarte lucht, bomen
in zonnestralen
het messcherpe licht
voorspelt het onheil waaraan
ik denk , zolang al
de wolken toornen
boven de poel , over de
ijle kerktoren
alles donkergrijs
en het regent , dit kan toch
maar zo niet doorgaan…
Huichelen?
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 179 Een westerling is honderd Arabieren waard
of duizend Afrikanen
Dat is de prijs op de wereldmarkt
voor nieuws gedrenkt in tranen
Wij rouwen zoals het hoort
voor mensen van onze soort
en tonen eensgezind
welk onheil ons verbindt
Hijsen halfstok de driekleur
met een kwezelige geur…
Water en vuur
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 630 Grijs-zwart geladen
naderen onweerswolken
vol water en vuur!…
Huilen?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 166 Het huilen staat me nader,
dan het lachen
toch is mijn gedrag vergelijkbaar
met dat van een clown.
Ik moet sterk zijn!…
TSUNAMI
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 1.117 Schuimend water
baart onheil
Kolkende massa
overrompelt
de stralende kust
Wuivende stranden
branden in
spokende chaos
Lichamen drijven
sterven bederven
Wanhoop ontreddering
dood
De zee is los
niets ontziende blind
Mijn God
Wees een God
van nabij…
nieuw jaar
netgedicht
2.0 met 24 stemmen 2.667 zie hoe een pas geboren jaar
zich voor ons uitrolt
als een braak korenveld
met sneeuw van hoop
onder het bevroren dek
kiemt leven en groei
licht en warmte
zijn onmisbare lokkers
brengt deze zuigeling zegen
draagt hij reeds bekende trekken
of krijst hij onheil en verdriet
wat een geluk men weet het niet…
vluchteling
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 128 Is het mijn angst voor oorlog en onheil
of zie je je eigen angst voor mij?
Wat denk je als je me in de ogen kijkt?
Voel je mijn nood aan een veilig onderdak
of hoop je dat ik je deur voorbij zal gaan?
Hopen we niet allebei dat deze hel
zo vlug mogelijk voorbij zal zijn
en dat vluchten niet meer nodig is!…
Peter R de Vries
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 66 Bij sommige mensen
denk je
vol overtuiging
ze zijn onaanraakbaar
voor onheil
ook al ken je ze niet
persoonlijk
het geeft ergens
een veilig gevoel
Jij was zo iemand
iemand met een missie:
de vergetenen
in de spotlights zetten
Nu ben je toch geraakt
Jij zult evenmin
worden vergeten
je hebt het leven
van veel gekwetsten
een stukje…
alleen maar dit
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 87 het gaat niet over
die ene wond
dat ene verdriet
niet over die
ene oorlog
dat ene vergeten
het gaat niet over
dat ene onheil niet over
mijn as of jouw bloed
het gaat over
zie de mens over
l’histoire se répète
over de wereld
die op losse
schroeven wankelt
het gaat over
over alles zien
en niets begrijpen
alleen maar…
zoals verwacht
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 892 addergebroed aast zwak
klein brein omhelst de nacht
onheil aanrichten is hun vak
en hun losmakende kaken
vergiftigen knarsentandend
de boreling die ik u bracht
wat kan ik meer verlangen
van een zigzag-getekend dier
ik noem geen cijfer
maar ik wrijf er
met plezier
vrolijk een tien in, 6+4
slangen moet je stangen…
Korenveld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 boven het golvende korenveld
scheren kraaien krassend door de stilte
wolken pakken zich samen als een buffer
zij zullen de gezanten van het onheil weren
als de stilte voor de storm is geluwd
hameren hagelstenen op de halmen
geknakt leggen ze zich op de aarde neer
kind noch kraai
in velden of wegen…
Ademnood
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 46 Vooral toen het winterkoude was,
ik nog maar pas van het onheil had vernomen,
had ik langer nodig van deze ernst bij te komen.
Ik houd nog vast, er is nog hoop en het voorjaar.
De hemel heeft zijn zaak nog niet definitief beslist.
Serie: ziekte…
Afwijzing
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 115 Nader mij niet.…
vrije val
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 320 ben nog steeds niet beneden
zie het eind ook niet
maar hij komt wel nader
mijn stuk verdriet…
vredevogels tanka
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 140 die vredevogels
loerend bij de haringkar
azend op afval
bij nadering schieten ze
in een wervelwind omhoog…
Nooit meer stilte.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 507 Daar waar het voorheen zo veilig was,
Is nu een plek van onheil.
Ze durft er niet meer te zijn.
Ze durft niet meer te zijn.
Duizenden gedachten,
Vliegen door haar hoofd.
Stilte.
Nooit meer stilte.…
X
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 wie is dat
de grote onbekende
de handtekening van iemand
die niet schrijft of leest
of iemand die het heeft geprobeerd
maar er nu is geweest
of iemand die wat hij schreef
nu bekijkt als pure ellende
en het daarom door heeft gestreept
het teken drie maal als dat
ter bescherming tegen gevaar
en het dreigend onheil van een stad
het klinkt…
Natuurgeweld
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 128 Er zit iets opwindends
in een dreigende lucht;
het blauw dat breekt
in duizend tinten grijs,
om zich nog donkerder
in onheil te hullen,
waar het waaien
onstuimig stormt,
en slagen striemt
op blote huid.
Alles opslokt met een
gitzwart temperament.…
onaanraakbaar hoog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 in de sloppenwijk wordt
een kind vermist
een ingetogen kind
van zeven jaar
ijle klaagzang noch
bezwerende drums kunnen
het onheil weren niets
brengt het gemiste thuis
in nachtelijke angstdromen
verliest de moeder haar armen
ze kan het kind niet dragen
naar het licht van de dag
dat onaanraakbaar hoog
achter de bergen schemert…