Alle inzendingen over narcis

Ah, het welig bloeien van de narcis! Jaloezie steekt de kop op want ik ben dor land. Hier klinkt de belofte dat het gloeiende zand een waterplas wordt en ik veranderen zal in een bron van inspiratie ------------------------------------- uit: 'Ode aan de ooievaar', 2003…

ijzige dag over de wetering wandelt een ral verstijfd van de kou wil die iele narcis zon en nog eens zon dor eikenblad het blijft maar hangen net als de winter om en om worden wilgen hier geknot het oog wil ook wat ongedurig op een nog kale tak een zwarte vogel…

Een eerste zonnestraal geeft het naderende voorjaar zijn eigen koude schaduw hij, die gewond, maar vol overgave los moest laten om daardoor toekomst te derven zag intens verdrietig kinderlijke woede verschijnen onwetend dat jaren later de eerste narcis vrolijk de laatste vorst weer uit de grond zou trekken…

de viool strijkt de narcis glad in zes richtingen, terwijl de trompet trompettert, toch lokt het de Lente niet uit haar schulp zij houdt zich verborgen achter een kwintet van wolken, al laat zij sneeuwvlokken dansend op de aarde neervlijen of heeft zij wellicht 'n pact gesloten met koning winter die haar in 'n wurggreep houdt tot zij…

sluimert oude zomer bladrood grauwt daarna doorborduurt de narcis kil krokust jonge lente er trekt een voorhang op boven vluchtende ruïnes ver uit krijsend hete bergen slijkland zompt verdriet naar het westers paradijs somma knijpt een oogje toe ruilen lokt de satan zijn glimlach zegt genoeg…

ik noem je: bloemen ik noem je: merel in de vroegte ik noem je: mooi ik noem je: narcissen in de nacht waaroverheen de wind strijkt naar mij toe ik noem je: bloemen in de nacht - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - uit de Verzamelde Gedichten van Jan Hanlo (1912-1969)…

wilde narcis bolgewas Griekse praal schittert in het gras je verwacht heel wat maar wat een prutbloem in de vaas slappe was kroon diepgeel toont trompet matgele slippen vormen bloemdek kleurt zoals het voelt alles zo week de schede kan ermee door bruin kleurt van perkament eenmaal gesneden droge doosvrucht ongelogen nat m…

Twintig bij tig meter vierkante orde Achter een hek onder statige kruin, eenzaam staat daar een narcis te worden, roept: ‘hé meisjelief, ik ben jouw fortuin!’ Het hek staat te schreeuwen: ‘Je mag hier niet kommen’. Ze wipt op haar tenen, haar hoofd houdt ze schuin Dan reikt ze voorover en plukt er die blomme…

Feestelijk paasontbijt Eieren bakken met Bacon, tomaat, snufje peper en zout. Tafel versierd met veel Heldergeelkleurende Narcissen, kom lief je eitje wordt koud.…

Het regende heel zacht vannacht fijn om het brein eens op te frissen voor het raam een bed violen en narcissen waar op elk bloemblad een druppel ligt een fraai gezicht hoe elke druppel weerspiegelt in een bloem en zuiver zingt de lijster haar tierelier in de nog kale populier klein geluk wat voor mij lente heet ik raak verstild zie…

steenslag huil ik vecht ik tegen woede wortels breken onkruid wint hoor maar hoe de kleine twijgen klagen want het kind is dood op zijn graf de speelgoedberen en de vragen en zijn naam lang geleden rook de aarde soms naar voorjaar en naar morgen droegen appelbomen bloesem was de nachtvorst nooit zo koud in de heg verbergt een narcis…

De roos, tulp, margriet, narcis, leeuwebekje, heide, lelietje van dalen, klaproos, anjer, madeliefjes krokussen, de korenbloem. Niet allemaal ruiken ze lekker. Bij voorbeeld de anjer ruikt niet zo lekker als de roos. De lelie van dalen ruikt erg lekker. Veel en veel lekkerder dan de anjer.…

daar waar enkel koeien graasden toen de tijd nog vroeger was liggen nu als open wonden grote vlakken zonder gras grauwe grond bedekt de bollen van de tulp en de narcis krokus, druifjes, hyacinten wachtend tot het warmer is straks is al het kaal verdwenen en verschijnt als visioen een palet van duizend kleuren tussen al het land'lijk…

Waar je stem is wil ik zijn zoals op onze eerste dag toen jij aan stilte die hem veilig hield mijn naam ontsloot samen met namen van vogels - mees, jonge merel; bloemen die daar uit het stof ontstonden - krokus, sneeuwklok, narcis - wuifden, geven aan je groet gehoor.…

>>> <<< De eerste narcis ja, die staat beslist al even De Japanse kers opvallend zichtbaar roze Winter uit....…

ik zag je in de buien komen tot heden schoonde regen onze slechtste dromen maar je wintert hagel valt in volle vlokken sneeuw een witte kerst voorbij ik krokus al in geur van voorgetrokken hyacinten narcis in geel mijn rode hart zacht bedekken wij elkaar tegen de ergste kou mijn voorjaar weet hoeveel ik van je houd…

twinkeling in mijn ogen heb ik de waarheid voor even verbogen om samen te zijn je stem raakt waar anderen falen je handen weten feilloos het beste uit me te halen je lippen zijn zacht als zijde zo puur jouw kus heeft de hemelse duur van een eeuwig herhalen weer bloei je lente in geel en oranje ik kus je geen afscheid, jij mijn narcis…

Hij ziet de goudenregen, De warme kleur bruin, Fluwelen violier en, Verder de mooie narcis. Hij vraagt zich af of hij, Wie het gegund is hier te wonen, Niet, Voor een enkel dag, Gerust, Tevreden is en de jonge vrouw, Ginds bij die anemonen, Vanacht geen minnaar in haar armen drukt.…

De lente ontwaakt in frisse kleuren Het prille groen laat zich omarmen Langzaam zal de lente gaan geuren Weldra zal de zon de aarde verwarmen De lente ontwaakt in alle rust Krokus en narcis laten de aarde bloeien Langzaam is het de lente die de aarde wakker kust De eerste voorjaarsregen laat de bloemen groeien De lente ontwaakt in een voorjaarslied…

alweer voorbij dat kievitwit van weiden en de snater van ongehoorde eenden en toen hij weer ademhaalde en mijn kaartje vroeg was het alsof de nooit geweest vervlogen herinnering dat lichte niet verdroeg ik vond mijn kaartje met gesloten ogen een muur vol graffiti een brug die brult wat late spruitjes nog en boerenkolen volkstuinen bol van narcis…

leeuwerik weer kronkel wormen vindt en de gaai weer op haar vlaams graait twee opgewonden spechten onder bomen dansen groepen kauwen het grauwe asfalt bezitten groenlingen massaal schreeuwen om herkansen en bosjes sneeuwklokjes niet meer witten als het zonnetje zich aarzelend ontpopt en lichte dagen lange nachten gaan verbieden een enkele narcis…

Een narcis in het veld die verdort en verwelkt weet zich, voor het laatst bezongen in verzen, nog een traan uit zijn bruingevlekte kelk te persen voor hij voorgoed door God's hand wordt geveld. Ziet hij niet hoe zijn medebloemen het onderspit delven en massaal worden vertrapt onder 's-mensenvoet?…

De gele narcis breekt in de nachtmerrie de vijver maakt furore als lachspiegel landweg kronkelt zich in zijn gedachten bij het hek waar zijn slaap de droom hervat neemt het landschap de vrije hand in vreemdsoortig droef verlangen beginnen landerijen met ochtend boerderijen kraaiende hanen en geiten tussen hondenpoep wuivende bomen, karakteristieke…

Wanneer ochtend geen nieuwe morgen meer is en de nacht haar vals licht ontwijkt ademen uren in alle rust de tijd in en uit de wind waait tijdloos door alle dagen glimlachend schrijdt de klok wijselijk voorbij verloren gewaand verlangen waar het gewonde hart weken snijdt splijt een eerste narcis de aarde in licht bevroren grond, haar hart…

Na een lange winter zoeken naar de eerste narcis tussen het dode hout. Klank en kleur weervinden van een nieuwe lente en een nieuw begin. Zo is ook de Mensenzoon ons voorgegaan op die zware weg naar het kruis door een woestijn van eenzaamheid van boete, vasten en gebed om eeuwig in het land van Licht en liefde te ontwaken.…

waar ik kijk naar de kisten die veel te vaak en zo frequent door steegjes en straten gaan verduistert ons een grote wolk alle dagen zoals de nachten zijn die wij het liefst verjagen willen met het zaad van vierend leven waar de ruimte van de afstand zich met zwarte sluiers behangt voor processies van een afscheid zouden wij liefst met…

De krokus haast zich naar de velden de narcis danst al op de wind het klokje wil zich gaarne melden en speenkruid gaat al door het lint De pinksterbloem is ook in aantocht daar glinstert al een boterbloem het fluitenkruid komt zo in optocht met de fanfare van bijgezoem Eerst nog wat madelievenkransjes wat paardebloem en gladiool de klein…

In de zomer roept zij, dat is mooi gedaan ik hoor warempel spelen al de Violen geloof zelfs de Narcis speelt trompet vogels zingen, maken hun dolle capriolen. Hoe alles groeit en bloeit dat weet ze niet zij is alleen maar blij en in extase maar wat zij niet bedenkt, nog niet ziet dat ik weer angst heb voor de volgende fase.…

Een narcis heel alleen worstelt zich uit de grond. Een merel scharrelt erom heen. Dood blad vliegt in het rond. Terwijl ik naar hem kijk zie ik onder struik en heg al sneeuwklokjes en krokussen, zij banen zich een weg.…

gouden lentetint een groep wilgenroosjes, aanvankelijk onverbiddelijk, dat hier blijkbaar aarde vindt over de berm links van mij, bekijken de afzonderlijke bloemen verschillende boompjes en struiken in bloei en ja, weldegelijk van uit de verte, zomaar een grasvlakte onvermijdelijk opschietend met vergane glorie van krokus-, narcis…